Zapalenie łez

Wszystkie procesy zapalne zachodzące na twarzy, a zwłaszcza w bogatej w nerwy okolicy nosa i wrażliwych okolicach oczu, są nie tylko obarczone licznymi zagrożeniami. Jesteś taki Zapalenie łez wyjątkowo niewygodne i bolesne.

Co to jest zapalenie łez?

Wiele osób już go ma Zapalenie łez przeszły i są szczęśliwi, gdy stresujące objawy w końcu ustępują.

W kontekście definicji zapalenia gruczołów łzowych, w medycynie używa się innego terminu na zapalenie gruczołów łzowych, które zwykle nie jest znane laikowi. W tym kontekście chodzi o synonim Zapalenie dacryoadenitis.

Poszczególne części wyrazu są złożone i indywidualnie oznaczają z jednej strony proces zapalny, z drugiej lokalizację ogniska zapalnego w gruczole łzowym.

Oprócz rzeczywistego zapalenia łez zapalenie dakryoadenitis może również upośledzać kanał łzowy.

przyczyny

Jako przyczyny a Zapalenie gruczołu łzowego Pod uwagę brane są nie tylko różne warunki istniejące wcześniej. Równie ważne są specjalne czynniki zewnętrzne, które prowadzą do stanu zapalnego wywołanego przez bakterie lub cząsteczki brudu w zapaleniu gruczołu łzowego.

Jeśli chodzi o ostre zapalenie łez, przyczyną są głównie choroby zakaźne i zapalenie spojówek wywołane przez bakterie lub wirusy.

Ponadto urazy gruczołu łzowego mogą również powodować zapalenie łez. Przyczyny przewlekłego zapalenia łez to gruźlica, choroba Hodgkina i inne choroby krwi, takie jak białaczka lub choroby weneryczne, takie jak kiła i indywidualne choroby nowotworowe.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Ponieważ ostry stan zapalny występuje zwykle tylko po jednej stronie, objawy są widoczne tylko po jednej stronie. Spojówka w wewnętrznym kąciku powieki chorego oka zmienia kolor na czerwony. Tkanka w zewnętrznym kąciku powieki puchnie, czerwienieje i rozgrzewa się i jest bardzo wrażliwa na ucisk. Nawet najmniejszy dotyk powoduje ból.

Ze względu na silny obrzęk i ból górną powiekę można otworzyć tylko trochę lub wcale. Prowadzi to do opadającej powieki, którą lekarze określają jako formę akapitu. Oko łzawi i wydziela wodnistą lub żółtawą wydzielinę, która skleja rzęsy. Gdy stan zapalny postępuje, z gruczołu łzowego może wypływać ropa.

Wydzielina powoduje powstawanie smug na oczach i może pogorszyć wzrok. Węzły chłonne przed uchem (przeduszne węzły chłonne) mogą puchnąć. Ponadto mogą wystąpić objawy ogólne, takie jak gorączka, ból głowy, nudności z wymiotami, zmęczenie i znużenie.

Kiedy infekcja rozprzestrzenia się na spojówkę, wydaje się, że w oku znajduje się obcy przedmiot. Drapie przy każdym ruchu oka. Przewlekła postać choroby może wystąpić po obu stronach i zwykle nie powoduje bólu, ale okolice oczu puchną znacznie bardziej niż w przypadku ostrej infekcji.

Diagnoza i przebieg

Każdy, kto kiedykolwiek miał jednego lub więcej Zapalenie łez wie, jak potworne są objawy. Zapalenie gruczołów łzowych może mieć ostry, nagły początek i ponownie goić się po pewnym czasie, jak również przewlekłe, stale nawracające.

W przypadku zapalenia gruczołu łzowego dochodzi do klasycznych procesów zapalnych, takich jak zaczerwienienie i obrzęk zajętej i otaczającej tkanki, ból i ocieplenie okolicy. Jednak zapalenie gruczołu łzowego nie w każdym przypadku musi być bolesne. W ciężkich przypadkach zapalenia łez ropa wydostaje się z gruczołu łzowego po lekkim ucisku.

W przypadku zapalenia gruczołów łzowych, aby uzyskać miarodajną diagnozę, oprócz oceny objawów, należy wykonać wymazy. Są one w dużej mierze istotne w diagnostyce różnicowej zapalenia gruczołów łzowych.

Komplikacje

Zapalenie łez zwykle goi się bez większego dyskomfortu. Poważne komplikacje mogą wystąpić, gdy układ odpornościowy pacjenta jest bardzo słaby. Może to prowadzić do tworzenia się ropy w zajętym oku i rozwoju ropnia.

W rezultacie pogarsza się wzrok - mogą wystąpić zaburzenia widzenia, a czasem urazy oka. Jeśli przebieg jest ciężki, pojawiają się również dolegliwości żołądkowo-jelitowe, bóle głowy i wysoka gorączka. Stałe obciążenie oczu może trwale pogorszyć wzrok. W najcięższym przypadku chore oko staje się ślepe.

Ostre zapalenie może przekształcić się w chorobę przewlekłą z nawracającymi objawami. Zwykle powoduje to problemy emocjonalne u osoby zainteresowanej. Wada wzroku może wywoływać lęk społeczny, a tym samym pogarszać jakość życia danej osoby.

Przy kompleksowej kuracji, poza skutkami ubocznymi przepisanych leków, nie ma większych komplikacji. Jeśli jednak przez dłuższy czas przyjmowane są odpowiednie leki, może dojść do uszkodzenia narządów. Ryzyko wystąpienia tak poważnego powikłania istnieje tylko u pacjentów przewlekle chorych, którzy przyjmują antybiotyki i leki przeciwbólowe, zwykle miesiącami.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Zaczerwienienie i obrzęk w okolicach oczu oraz wzmożony przepływ łez wskazują na zapalenie gruczołów łzowych. Zaleca się wizytę u lekarza, jeśli objawy nie ustąpią w ciągu kilku dni. W przypadku zapalenia lub wycieku ropy z worków pod oczami należy skonsultować się z okulistą. W przypadku urazu gruczołu łzowego najlepiej udać się bezpośrednio do lekarza. W szczególności osoby mające kontakt ze szkodliwymi substancjami w pracy lub prywatnie powinny skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów zapalenia łez.

Jeśli zapalenie dakryoadenitis nie jest odpowiednio leczone, może rozprzestrzenić się na cały oczodół. W najgorszym przypadku choroba staje się przewlekła. Podczas zabiegu należy skonsultować się z okulistą. Należy poinformować lekarza o nietypowych objawach i skutkach ubocznych przepisanego leku. Zapalenie łez powinno ustąpić w ciągu dwóch tygodni. Długotrwała choroba wymaga dokładniejszego zbadania, ponieważ może być spowodowana poważną chorobą, którą należy najpierw wyleczyć, zanim stan zapalny będzie można leczyć.

Leczenie i terapia

Do leczenia Zapalenie łez Dostępne są różne fundusze. W większości zastosowań są to specjalnie wyselekcjonowane leki początkowo łagodzące ostre objawy.

W tym celu w przypadku zapalenia gruczołów łzowych przepisuje się leki doustne, czyli doustne, lub leki do stosowania zewnętrznego. W leczeniu zapalenia gruczołu łzowego z zewnątrz zaleca się stosowanie ciepłych, najlepiej jałowych okładów jako stan z substancjami antybiotykowymi lub w zależności od tolerancji.

Jeśli podejrzewa się, że przyczyną zapalenia gruczołu łzowego są określone, istniejące wcześniej lub współistniejące choroby, należy je również poddać leczeniu. W przypadku stwierdzenia, że ​​wirusy są przyczyną zapalenia gruczołów łzowych, co jest podejrzane na przykład w przypadku opryszczki, środki terapeutyczne opierają się na tych odkryciach.

Jeśli w gruczole łzowym nie ma patogenów zakaźnych, do zmniejszenia obrzęku zwykle wystarcza leczenie prednizonem. Za najważniejsze w leczeniu zapalenia łez uważa się podawanie preparatów zawierających kortykosteroidy. Terapia zapalenia dakryoadenitis to również doskonała higiena, aby nie przenosić zarazków infekcyjnych do drugiego oka lub innych okolic twarzy (zakażenie rozmazem).

Tutaj znajdziesz swoje leki

zapobieganie

Jako środek zapobiegawczy przeciwko a Zapalenie łez Oprócz możliwie najlepszej czystości i unikania przeciągów i drobnych pyłów, nie jest znanych zbyt wiele środków zapobiegawczych.

Osoby cierpiące na schorzenie, które może być związane z zapaleniem dakryoadenitis, natychmiast zgłaszają się do lekarza. Pomocne jest również profilaktycznie, aby uniknąć zapalenia gruczołów łzowych, nie wprowadzając patogenów w okolice oczu.

Często dzieje się to nieświadomie, na przykład w przypadku opryszczki na ustach. Podczas wycierania oczu należy zawsze pracować od wewnątrz. Zabieg ten może również przeciwdziałać rozwojowi zapalenia łez.

Opieka postpenitencjarna

Nie ma konkretnych badań kontrolnych, które należy wykonać po leczeniu zapalenia gruczołu łzowego. W większości przypadków wystarczająca jest rutynowa, końcowa wizyta u lekarza po zabiegu lub przyjmowaniu leków. Ważną kwestią do rozważenia pod koniec terapii jest całkowite wyleczenie stanu zapalnego. Zmniejsza to ryzyko przewlekłego zapalenia dakryoadenitis.

Dlatego zaleca się pacjentom przestrzeganie higieny w okolicy oczu i na całej twarzy, aby zapobiec nawrotowi zapalenia łez. Ponieważ leczenie w większości przypadków odbywa się za pomocą antybiotyków, pacjenci mogą kontynuować swoje codzienne życie jak zwykle i bez ograniczeń po pomyślnym zakończeniu leczenia. Na ogół jednak po terapii może być konieczna rehabilitacja jelit.

Ponieważ składniki aktywne, które dostają się do organizmu pacjenta podczas przyjmowania antybiotyków, zmieniają florę jelitową, zmniejszając liczbę zdrowych bakterii. W rezultacie mogą pojawić się dalsze problemy zdrowotne, ponieważ brakujące bakterie osłabiają układ odpornościowy. Pacjenci mają możliwość odbudowy swojej flory jelitowej po antybiotykoterapii, np. Pokarmami probiotycznymi, a tym samym wzmocnienia całego układu odpornościowego. To sprawia, że ​​choroba przewlekła jest jeszcze mniej prawdopodobna.

Możesz to zrobić sam

Najbardziej wypróbowanymi i przetestowanymi lekarstwami domowymi są kompresy nasączone kojącą herbatą rumiankową. Ważne jest, aby używać wyłącznie prawdziwego rumianku, a nie torebek z herbatą z supermarketów. Prosta aplikacja już schłodzonych torebek z rumiankiem działa na chore oko. Alternatywnie można również użyć torebek herbaty z koprem włoskim. Osoby dotknięte chorobą mogą również stosować okłady ze świetlikiem leczniczym. Krople świetlika są szybsze i skuteczniejsze.

Ponadto osoby dotknięte chorobą powinny również zwrócić uwagę na swoją dietę. Na przykład żywność zawierająca cukier i skrobię powinna być spożywana z umiarem. Należą do nich szczególnie tłuste mięso, biały chleb i mocna kawa. Z drugiej strony pacjenci powinni preferować owoce cytrusowe i ryby o niskiej zawartości tłuszczu. Szczególnie olej rybny może wspierać funkcję gruczołów łzowych i przyspieszyć ich gojenie. Specjalne kapsułki z olejem rybim zawierają ważne kwasy tłuszczowe omega-3 i przyspieszają gojenie się stanu zapalnego.

Ćwiczenia oczu są również sprawdzone i bardzo popularne jako domowe środki zaradcze. Pacjenci powinni na przemian ostrożnie rozluźniać chore oko, a następnie nim poruszać. Należy to robić kilka razy dziennie. Najlepiej byłoby, gdyby oczy były kilkakrotnie ostrożnie poruszane w górę iw dół. Zalecane są również leki homeopatyczne. Przede wszystkim stosuje się środki takie jak Ledum palustre, Staphisagria, Apis mellifica, Rhus toxodendron i Argentum nitricum.