Wyjaśniamy, czym są jednostki i jak można je akumulować lub dzielić. Ponadto główne jednostki miary.
Co to jest jednostka?
Słowo jedność odnosi się, z ogólnej perspektywy, do własności wszystkiego, co istnieje w pojedynczy sposób, której nie można podzielić bez zmiany lub zniszczenia jej istota. Termin ten pochodzi od łacińskiego słowa jednoczy a to z kolei unus, tłumaczone jako „jeden”, „unikalny” lub „pojedynczy”.
Łatwo wyobrazić sobie jednostkę jako jedność: liczbę, której nie można podzielić na całe części. Z tego punktu widzenia liczby są dokładnie wyrażeniem, ile razy jednostka, którą sobie wyobrażamy: pięć byłoby 1 + 1 + 1 + 1 + 1, na przykład: pięć jednostki. Zgodnie z tą samą logiką, mówienie o 0,5 byłoby równoznaczne z mówieniem o połowie jednostki.
W tym samym sensie jednostki miary są ustandaryzowanymi minimalnymi wielkościami, za pomocą których mierzymy różne fizyczne wielkości świata. Oznacza to, że w każdym konwencjonalnym systemie pomiarowym potrzebujemy minimalnej części do rozważenia, której nie można podzielić na mniejsze jednostki bez zmiany skali, a to jest właśnie jednostka.
Na przykład w Międzynarodowy System Miar (SI), znany również jako system metryczny, jednostkami miary są:
- Do na wymiar ten pogoda, ten druga (s).
- Aby zmierzyć długość, metr (m).
- Aby zmierzyć masa, ten kilogram (kg).
- Aby zmierzyć temperatura, kelwin (K).
- Aby zmierzyć ilość substancja, ten Kret (mol).
- Aby zmierzyć intensywność prąd elektryczny, amper (A).
- Aby zmierzyć intensywność światło, la candela (cd).
Każda z tych podstawowych jednostek jest częścią wzorca pomiarowego, to znaczy określonej formy kwantyfikacji proporcji, która pozwala nam zmierzyć obiekt w tym czy innym miejscu dokładnie w tych samych warunkach.
Każda jednostka jest zatem częścią wzorca i a skala, czyli z konwencjonalnego systemu, z którego można wyprowadzić podjednostki (lub jednostki pochodne): np. minuta to 60 sekund, a kilometr to 1000 metrów.