Uvea

Uvea to nazwa medyczna środkowej skóry oka, również pod terminem Tunica media bulbi jest powszechne. Jej nazwa wywodzi się od łacińskiego określenia winogron, które podobno przypomina błony naczyniowej oka podczas przygotowywania.

Co to jest błona naczyniowa?

Błona naczyniowa oka jest warstwą oka zawierającą pigment i dlatego jest odpowiedzialna za różne kolory oczu. Zależy to od siły pigmentacji, która różni się w zależności od osoby i jest również uwarunkowana genetycznie. Niebieskie, bladoszare lub zielone oczy są wynikiem bardzo małej liczby pigmentów. Z drugiej strony silna pigmentacja sprawia, że ​​oczy wydają się brązowe.

Same komórki barwnikowe, tak zwane melanocyty, mają rozmiar zaledwie kilku mikrometrów. Są w pełni wyszkoleni dopiero po urodzeniu, co wyjaśnia przeważnie niebieskie oczy dzieci. W gałce ocznej błona naczyniowa znajduje się bezpośrednio pod nieprzezroczystą twardówką, czyli twardówką. W przeciwieństwie do wewnętrznej skóry oka znajdującej się pod błoną naczyniową, skóra właściwa silnie się rozprasza. Z drugiej strony błona naczyniowa chroni oko przed tym rozproszonym promieniowaniem. Jest przenoszony przez nerw wzrokowy z tyłu i jest otwarty jak źrenica z przodu

Anatomia i budowa

Środkowa skóra oka składa się z tęczówki, ciała rzęskowego i naczyniówki, które w ramach funkcji oka wykonują różne zadania. Sama tkanka jest porównywalna do miękkich opon mózgowych.

Tęczówka, zwana również tęczówką, znajduje się bezpośrednio za soczewką i oddziela przednią i tylną komorę oka. Składa się głównie z naczyń krwionośnych, komórek mięśni gładkich, komórek pigmentowych i otworu źrenicy.

Przylega do nich ciało rzęskowe otoczone nabłonkiem rzęskowym. Ciało rzęskowe lub ciało promieniujące jest bezpośrednio połączone z soczewką za pomocą włókien strefowych i może w ten sposób zmieniać krzywiznę soczewki poprzez skurcz lub rozluźnienie jej mięśnia rzęskowego.

Trzecią składową błony naczyniowej jest naczyniówka, medycznie nazywana naczyniówką. Otacza prawie całą ciecz szklistą oka i jest tkanką o najbardziej intensywnym ukrwieniu organizmu człowieka. Składnikami naczyniówki są różne naczynia, komórki tkanki łącznej (fibrocyty) oraz wspomniane wyżej melanocyty tworzące pigment. Można również wykryć białko strukturalne kolagenu.

Funkcja i zadania

Zadania trzech poszczególnych elementów, tęczówki, ciała rzęskowego i naczyniówki, różnią się, więc generalnie nie można przypisać żadnej określonej funkcji do błony naczyniowej oka.

Głównym zadaniem tęczówki jest dostosowanie źrenicy, a tym samym kontrola padania światła. Podobnie jak przepona podczas robienia zdjęć, źrenica jest rozszerzana lub zwężana za pomocą dwóch mięśni, co zwiększa lub zmniejsza ilość światła. Ruch obu mięśni jest kontrolowany przez autonomiczny układ nerwowy. Celowa aktywacja nie jest możliwa. Podczas stresu, ciemności lub patrzenia w dal, rozszerzenie źrenicy zwiększa częstość występowania światła. Uczeń kurczy się, gdy jesteś zmęczony, w jasnym otoczeniu lub gdy jesteś z bliska.

Ciało rzęskowe spełnia dwie funkcje. Z jednej strony odpowiada za produkcję cieczy wodnistej. Wytwarza około 2 mikrolitrów wody na minutę, która początkowo wypełnia tylną komorę. Następnie woda wpływa do komory przedniej i obmywa rogówkę i soczewkę. Zarówno organizmowi szklistemu, jak i organizmowi szklistemu dostarczane są składniki odżywcze z tej wody. Oko potrzebuje również cieczy wodnistej, którą wytwarza, aby utrzymać ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Drugie zadanie ciała rzęskowego wykonuje jego mięsień. Dzięki bezpośredniemu połączeniu z soczewką kontroluje precyzyjną krzywiznę i umożliwia regulację ostrości wzroku w zależności od odległości od obiektu. Naczyniówka dostarcza tlenu i składników odżywczych leżącej pod spodem siatkówki. Jako część ośrodkowego układu nerwowego ta warstwa komórek nerwowych jest zależna od zaopatrzenia naczyniówki.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby

Możliwości choroby błony naczyniowej oka są wielorakie. Mogą być zarówno wrodzone, jak i występować w trakcie życia. Aby zapobiec długotrwałym skutkom, zwłaszcza ślepocie, zwykle nie można uniknąć leczenia.

Powszechnym zapaleniem jest zapalenie błony naczyniowej oka. Choroba, popularnie zwana zapaleniem tęczówki, objawia się bólem, zaczerwienieniem oczu, wrażliwością na światło i obniżoną ostrością wzroku. Z powodu tych objawów istnieje ryzyko pomylenia z zapaleniem spojówek. Leczenie zwykle wykonuje się maścią zawierającą kortyzon.

Podczas gdy zapalenie błony naczyniowej oka może mieć wpływ na różne obszary błony naczyniowej oka, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego dotyczy tęczówki i ciała rzęskowego. To zapalenie objawia się również bólem i zaburzeniami widzenia. Ponadto powszechne są powolne reakcje źrenic i zmiany koloru oczu. Zapalenie tęczówki i kręgosłupa wywołane przez wirusy lub niektóre choroby reumatyczne może prowadzić do jaskry lub zaćmy.

Jedną z najpoważniejszych chorób jest czerniak naczyniówki. Powstaje z powodu zdegenerowanych melanocytów iw wielu przypadkach jest wykrywany zbyt późno lub tylko przypadkowo. Wczesne wykrycie jest jednak ważne ze względu na jego tendencję do silnego rozpraszania. Ryzyko wystąpienia najczęstszego guza oka jest najwyższe w wieku od 60 do 70 lat.

Genetyczna choroba błony naczyniowej oka spowodowana jest albinizmem, który charakteryzuje się brakiem komórek barwnikowych. Również w błony naczyniowej oka są one całkowicie nieobecne, więc w oku można zobaczyć tylko naczynia krwionośne naczyniówki. Dlatego oko albinosa, który również jest niedowidzący, wydaje się czerwone.