szyszynka

Plik szyszynka jest małym gruczołem wydzielania wewnętrznego w mózgu, który kontroluje głównie rytm dobowy, tj. rytm snu i czuwania organizmu za pośrednictwem na przemian hormonów melatoniny i serotoniny. Szyszynka ma ogromne znaczenie, ponieważ nie tylko kontroluje wiele funkcji organizmu w zależności od pory dnia, ale także oddziaływanie hormonalne ma ogromny wpływ na psychikę.

Co to jest szyszynka?

Plik szyszynka (Glandula pinealis), również Epifiza zwany, to mały gruczoł dokrewny o długości ok. 5 - 8 mm i grubości od 3 do 5 mm, który wyglądem przypomina małe szyszki lub drobne szyszki. Szyszynka leży bezpośrednio na nabłonku i kontroluje rytm dobowy poprzez syntezę melatoniny w nocy, w ciemności.

Melatonina jest syntetyzowana z serotoniny w szyszynce podczas metabolizmu tryptofanu i uwalniana do krwi. Ekspozycja na światło zatrzymuje produkcję melatoniny. Podczas faz głębokiego snu, które są również kontrolowane przez melatoninę, komórki alfa przedniego płata przysadki (HVL) są stymulowane do uwalniania hormonu wzrostu, somatropiny (znanej również jako somatotropina).

Rytm dnia czuwania kontrolowany przez melatoninę ma duży wpływ na wiele funkcji narządów, w tym na przebieg fazy dojrzewania, która może rozpocząć się zbyt wcześnie, jeśli rytm dobowy jest zaburzony, w konsekwencji wcześniactwa płciowego lub może całkowicie opóźnić lub utrudnić dojrzewanie płciowe.

Anatomia i zadania

Szyszynka to mały gruczoł wydzielania wewnętrznego w międzymózgowiu, bezpośrednio połączony z nabłonkiem. Szyszynka składa się głównie z komórek wydzielniczych (pinealocytów), które w ciemności uwalniają hormon melatoninę do krwiobiegu oraz komórek glejowych, które pełnią pewną funkcję podtrzymującą i zapewniają izolację elektryczną między komórkami nerwowymi.

Oprócz melatoniny gruczoł uwalnia również neuropeptydy, których skutki są nadal w dużej mierze niezbadane. Szyszynka wykazuje pierwsze oznaki zwapnienia w wieku poniżej 20 lat. Komórki glejowe namnażają się, a tkanka gruczołowa ulega rozpadowi. Tworzą się małe cysty, w których osadzają się sole wapnia i magnezu i tworzą małe płytki.

Z medycznego punktu widzenia płytki widoczne na zdjęciu rentgenowskim nazywane są piaskiem mózgowym lub acervulus. Znaczenie piasku mózgowego nie zostało jeszcze ostatecznie zbadane. Ponieważ szyszynka reguluje rytm dobowy, między innymi w zależności od padania światła, ewolucja musiała stworzyć urządzenie, które informuje o aktualnie panujących warunkach świetlnych.

Szyszynka odbiera sygnały świetlne najpierw z siatkówki przez nerw wzrokowy do nerwu wzrokowego Nucleus suprachiasmaticus w podwzgórzu, a stamtąd do rdzenia kręgowego. Przez dalsze węzły biegną ponownie w kierunku mózgu, do szyszynki.

Funkcja i zadania

Oprócz jądra nadskrzyżowaniowego w podwzgórzu, które jest głównym ośrodkiem procesów chronobiologicznych w organizmie, szyszynka ma za zadanie synchronizację rytmu dnia i nocy, by tak rzec, „dostrojenie” go. W zależności od ilości światła wpadającego do oczu dostosowuje zaprogramowany genetycznie rytm dobowy, który może zmieniać się w górę lub w dół o 24 godziny, do rzeczywistych warunków dzienno-nocnych.

Melatonina, neuroprzekaźnik, wywiera rozległy wpływ na funkcjonowanie wielu narządów, których aktywność jest odpowiednio kontrolowana. Na przykład czynność nerek, tętno, ciśnienie krwi, temperatura ciała i wiele innych czynności narządów jest kontrolowanych przez neuroprzekaźnik. Melatonina stymuluje wydzielanie FSH (hormonu folikulotropowego) i LH (hormonu luteinizującego) u kobiet.

Oba hormony sprzyjają dojrzewaniu komórek jajowych w jajnikach, au mężczyzn hormony te stymulują produkcję i dojrzewanie plemników w jądrach. Produkcja hormonów osiąga szczyt w nocy - między godziną drugą a trzecią - a następnie gwałtownie spada, gdy tylko przez oczy wpada światło, dzięki czemu zamknięte oczy odbierają światło i „przekazują” je szyszynce.

Mechanizm działa również dla osób niewidomych. Funkcja szyszynki jako synchronizatora rytmu dobowego jest szczególnie ważna przy zmianie stref czasowych, np. B. dla lotów długodystansowych w kierunku wschód-zachód lub zachód-wschód.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia snu

Choroby i dolegliwości

Choroby i objawy chorobowe związane z szyszynką mogą wpływać na tkankę endokrynologiczną samego gruczołu lub mogą to być łagodne lub złośliwe guzy, które znajdują się w pobliżu gruczołu i ze względu na fizyczny nacisk, jaki wywiera na otaczający obszar Ćwicz tkankę, wywołuj objawy.

Tak zwane torbiele szyszynki są stosunkowo częste wśród guzów związanych z szyszynką, które występują rzadko. Są to łagodne cysty, które powstają w szyszynce i często towarzyszą im objawy, takie jak ból głowy, nudności, zaburzenia widzenia, a nawet brak równowagi.

Przy odpowiedniej wielkości mogą prowadzić do gromadzenia się wody w mózgu, co może powodować wodogłowie. Torbiele szyszynki zwykle pojawiają się u dzieci do wczesnej dorosłości i można je uwidocznić w obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego. Bardzo rzadkim guzem, który wywodzi się bezpośrednio z komórek szyszynki produkujących melatoninę, komórek miąższu, jest globlastoma szyszynki.

Jest to nowotwór złośliwy, który we wczesnym stadium powoduje objawy podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Częściej guzy szyszynki są guzami zarodkowymi, które prawie zawsze są łagodne u kobiet i bardziej złośliwe u mężczyzn. Nie zbadano jeszcze ostatecznie, które czynniki wyzwalające są odpowiedzialne za rozwój nowotworów.

W ostatnich latach w projektach badawczych znaleziono wskazania na pewną skłonność genetyczną. Zdefiniowane mutacje genów wydają się być przynajmniej możliwymi czynnikami wyzwalającymi.