Asomatognozja

Plik Asomatognozja wpływa na świadomość ciała. Pacjenci czują, że część ich własnego ciała już nie należy z powodu zmian w płacie ciemieniowym. Ze względu na brak zrozumienia choroby leczenie uważa się za trudne.

Co to jest asomatognozja?

Tak zwane obszary Brodmanna zlokalizowane są w płacie ciemieniowym. Najczęstszą przyczyną zmian w tym obszarze mózgu jest zawał mózgu.
© GraphicsRF - stock.adobe.com

Medycyna rozumie asomatognozję jako brak zdolności postrzegania własnych części ciała, który ma podłoże fizyczne. Termin dosłownie oznacza „niewiedzę” o własnym ciele. Przez większość czasu pacjenci po prostu nie mają poczucia przynależności do własnych części ciała. Często pacjenci nie mogą już dostrzec chorób kończyn z powodu braku poczucia przynależności.

Asomatognozja wpływa na jedną lub obie strony ciała. Najczęściej dotyczy to lewej strony ciała, ponieważ najczęstszą przyczyną pojawienia się jest uszkodzenie prawego płata ciemieniowego. Istnieją różne rodzaje asomatognozji. Oprócz allestezji i anozognozji występują również anozodiaforia, asymbolia, autotopagnozja i Symbolika bólu wśród najczęstszych form.

Asomatognozji zwykle towarzyszą dalsze ubytki neurologiczne. Z reguły objawy nie pojawiają się w izolacji, ale jako część całego zespołu i mogą również dotyczyć skrajnie zlokalizowanych obszarów ciała.

przyczyny

Asomatognozja jest zwykle poprzedzona zmianami w prawej półkuli płata ciemieniowego. Tak zwane obszary Brodmanna zlokalizowane są w płacie ciemieniowym. Ten obszar mózgu odgrywa rolę w połączeniu informacji sensorycznych z poszczególnych kanałów czuciowych, a zatem jest zaangażowany zarówno w percepcję przestrzenną, jak i nawigację ciała w przestrzeni. Klapa ciemieniowa służy przede wszystkim do orientacji, określa otoczenie i włącza obrazy otoczenia do strategii motorycznej.

Najczęstszą przyczyną zmian w tym obszarze mózgu jest zawał mózgu. Krwawienie z tętnicy mózgowej może również wywołać objawy. Odpowiednie odcinki płata ciemieniowego mogą również zostać uszkodzone przez stan zapalny. Jednak zawał mózgu i krwawienie są częstsze.

Najrzadziej występują torbiele lub guzy w okolicy płata ciemieniowego. Asomatognozja, w szczególności spowodowana krwawieniem i zawałem mózgu, może powodować całe zespoły, takie jak zespół Antona, w którym pacjent nie może rozpoznać własnej ślepoty z powodu uszkodzeń mózgu. Niektóre asomatognozje są zlokalizowane w płacie czołowym zamiast w płacie ciemieniowym lub, w przypadku zespołu Antona, bezpośrednio w drogach wzrokowych.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia pamięci i zapominanie

Objawy, dolegliwości i oznaki

Jako forma asomatognozji, symbolika bólu przejawia się w miejscowym braku percepcji bólu, co utrudnia zrozumienie wywołującego ból. Ból jest odczuwalny, ale ze względu na brak zrozumienia jego biologicznego znaczenia nie zachodzą odpowiednie reakcje obronne.

W autotopagnozji pacjent nie może już lokalizować ani nazywać własnych części ciała. Z drugiej strony asymbolia spowodowana uszkodzeniami w obszarach Brodmanna 5 i 7 utrudnia ogólne zrozumienie wszystkich symboli, które reprezentują.

Allestezja nie pozwala pacjentowi na przypisanie bodźców do odpowiednich części ciała. Dwie szczególne formy asomatognozji to anozognozja i anozodiaforia. W przypadku anozognozji pacjent nie może dostrzec własnych deficytów organizmu, a anosodiaforia powoduje, że czuje się obojętny na własną chorobę.

Objawy mogą się nakładać lub łączyć z innymi objawami neurologicznymi, takimi jak paraliż, głuchota lub ślepota. Zawroty głowy wskazują również na zmiany w dolnym płacie ciemieniowym. Zmiany w bocznym płacie ciemieniowym są często związane z zaburzeniami mowy.

Diagnoza i przebieg

Rozpoznanie asomatognozji opiera się przede wszystkim na historii medycznej, ocenie psychiatrycznej i obrazowaniu mózgu. Zjawisko to jest często przypadkowe, ponieważ pacjenci nie odwiedzają lekarza z powodu choroby, której są całkowicie nieświadomi.

Na przykład w zespole Antona osoby dotknięte chorobą nie pojawiają się u lekarza z powodu zaistniałej ślepoty, ale z powodu towarzyszących objawów neurologicznych. Kiedy ujawnia się ich ślepota, zaprzeczają chorobie, ponieważ czują, że nadal widzą. Przebieg asomatognozji zależy od przyczyny oraz czasu rozpoznania i leczenia.

Komplikacje

Z reguły asomatognozja powoduje znacznie zmniejszone odczuwanie bólu. Pacjent nie może samodzielnie zdecydować, czy niektóre części ciała odczuwają ból, czy nie. Zwiększa to ryzyko chorób i wypadków. Reakcje obrony biologicznej są również ograniczone, ponieważ odczuwanie bólu nie jest już aktywne.

W niektórych przypadkach bodźce nie są również przypisane do odpowiednich miejsc na ciele. Oznacza to, że ból można odczuwać w złym miejscu i prowadzić do błędnych wniosków. W wielu przypadkach pacjenci cierpią również na utratę słuchu i problemy ze wzrokiem. Często zdarza się, że osoby dotknięte chorobą doświadczają trudności w mówieniu i paraliżu w niektórych częściach ciała.

W większości przypadków asomatognozja jest leczona psychologicznie. Może to jednak zająć kilka miesięcy, ponieważ często nie jest łatwo przekonać pacjenta o określonej chorobie. Z reguły nie można przewidzieć, czy pojawią się dalsze komplikacje.

Jeśli asomatognozja nie jest leczona, w wielu przypadkach rozwijają się raki i cysty. Osoby poszkodowane są również narażone na zwiększone ryzyko wypadków. Z reguły oczekiwana długość życia spada wraz z asomatognozją.

Kiedy należy iść do lekarza?

W wielu przypadkach asomatognozję rozpoznaje się u dzieci. Przede wszystkim rodzice muszą poinformować lekarza o chorobie, aby mógł postawić diagnozę. Z reguły należy skonsultować się z lekarzem, jeśli dana osoba nie odczuwa już prawidłowo bólu.

Ból może być odczuwany zbyt mocno lub zbyt słabo. Szczególnie u dzieci asomatognozja może prowadzić do zaburzeń rozwojowych i zaburzeń wzrostu. Zaburzenia mowy nie są rzadkie.

W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent skarży się na paraliż lub inne zaburzenia wrażliwości. Często zdarza się, że są ślepi lub głuchy. Obrotowe zawroty głowy mogą być również objawem asomatognozji i muszą zostać zbadane przez lekarza. Z reguły pierwsze badanie i diagnozę stawia lekarz rodzinny. Poszczególne objawy i dolegliwości leczy specjalista, chociaż w większości przypadków nie można przeprowadzić pełnego leczenia.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Leczenie asomatognozji okazuje się trudne. Ponieważ osoby dotknięte chorobą często nie mają wglądu w chorobę i dlatego nie mogą jej zrozumieć z własnego doświadczenia, często odmawiają leczenia, a czasami nawet reagują agresywnie i agresywnie na rozpoznanie asomatognozji. Zrozumienie choroby jest pierwszym punktem wyjścia do leczenia. Z reguły wymaga to interwencji psychoterapeutycznej, w której pacjentowi regularnie przypomina się o deficycie.

Nieleczona asomatognozja może prowadzić do pogorszenia stanu neurologicznego, w zależności od przyczyny choroby. Takie pogorszenie w szczególności wpływa na masy przyczynowe, takie jak cysty i guzy. Jeśli pacjent z asomatognozją nie postrzega już połowy ciała jako przynależności, wiąże się to również z wysokim ryzykiem urazu po dotkniętej chorobą stronie ciała. Tylko wczesny wgląd w deficyty może zapobiec wtórnym urazom.

Dalsze leczenie asomatognozji następuje po zbadaniu choroby, w zależności od przyczyny. Torbiele i guzy należy usunąć chirurgicznie. W przypadku krwawienia ważne jest, aby zapobiegać powtórzeniom. Dostępne są specjalne terapie dla takich zespołów, jak zespół Antona. Ślepotę korową tej choroby można teraz w dużym stopniu odwrócić za pomocą ukierunkowanych impulsów świetlnych, pod warunkiem, że leczenie zostanie przeprowadzone szybko.

Perspektywy i prognozy

Prognozy dotyczące asomatognozji należy sklasyfikować jako mniej optymistyczne. Brak wglądu pacjenta w chorobę często uniemożliwia leczenie lub opiekę medyczną. Do rozpoczęcia leczenia wymagana jest zgoda pacjenta. Jest to rzadko dostępne z powodu braku wglądu lub zostaje wycofane wkrótce po rozpoczęciu leczenia.

Aby zmienić sytuację, zaleca się udział w psychoterapii. Tylko kilku pacjentów się z tym zgadza, ponieważ nie odczuwają żadnego uczucia choroby. W przypadku wyrażenia zgody pod wpływem opiekuna można spodziewać się silnego oporu ze strony pacjenta.

Prowadzi to do długich opóźnień lub skutków odwrotnych do zamierzonych. Bez leczenia można spodziewać się wzrostu asomatognozji. Choroba postępuje i pojawia się więcej objawów. W ciężkich przypadkach dochodzi do nieodwracalnych uszkodzeń.

W najlepszym przypadku pacjent zgadza się na zabieg i aktywnie uczestniczy w procesie gojenia. Tutaj poprawa zależy od przyczyny fizycznej. Jednak całkowite wyleczenie jest nadal wątpliwe. W przypadku guza należy przeprowadzić operację. Dalsza terapia i charakter guza mają decydujące znaczenie dla ewentualnego wyleczenia. Istnieją sposoby na złagodzenie krwawienia. Niemniej jednak istnieje również ryzyko śmiertelnego przebiegu choroby.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia pamięci i zapominanie

zapobieganie

Samej asomatognozji nie można bezpośrednio zapobiec. Chorobom przyczynowym, takim jak guzy czy udary, można w pewnym stopniu zapobiegać poprzez zdrowy tryb życia i regularne kontrole.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków nie ma możliwości kontynuacji dla osób dotkniętych asomatognozją. Choroby również nie można całkowicie wyleczyć, ponieważ jest nadal w dużej mierze niezbadane, więc można zastosować tylko leczenie czysto objawowe. Jednak terapia z pomocą psychologa może złagodzić objawy asomatognozji, dlatego zaleca się to osobie zainteresowanej.

Wczesna diagnoza i leczenie asomatognozji wpływa również pozytywnie na dalszy przebieg choroby i może zapobiec ewentualnym powikłaniom. W niektórych przypadkach guzy mogą być również odpowiedzialne za asomatognozję. Te muszą zostać usunięte chirurgicznie.

Po takiej operacji pacjent musi odpocząć i zadbać o swoje ciało. Należy przy tym unikać niepotrzebnego wysiłku i zajęć sportowych. Regularne badania są również przydatne, aby uniknąć nawrotów guzów.

Troskliwa troska i wsparcie pacjenta przez przyjaciół i rodzinę również ma sens i może znacznie ułatwić życie osobie dotkniętej chorobą. W niektórych przypadkach pomocny może być również kontakt z innymi pacjentami z asomatognozją, ponieważ może to prowadzić do wymiany informacji.

Możesz to zrobić sam

Każdy, kto cierpi na asomatognozję, nie ma sposobu, aby zwalczyć przyczynę choroby za pomocą środków samopomocy. Co gorsza, większości osób dotkniętych chorobą brakuje wglądu w ich cierpienie. W takim przypadku do bliskich należy podjęcie odpowiednich działań, aby skierować pacjenta na terapię i tak zorganizować życie codzienne, aby zminimalizować ryzyko wypadków.

Pacjenci, którzy nie rozumieją, powinni być świadomi swojego cierpienia w delikatny, ale konsekwentny sposób przez osoby wokół nich. Jeśli asomatognozja prowadzi do tego, że osoba dotknięta chorobą pozostawia połowę ciała lub pewne części ciała zaniedbane, jest to stosunkowo łatwe do zrobienia. W takich przypadkach pacjent powinien zostać natychmiast sfotografowany i skonfrontowany ze zdjęciami.

Stan częściowego zaniedbania nie może być dłużej po prostu zracjonalizowany. Metoda jest pomocna również wtedy, gdy na obszarach ciała, które nie są dostrzegalne, widać wyraźnie widoczne urazy, zwłaszcza krwiaki o zabarwieniu niebiesko-czarnym. Uporczywe konfrontacje tego rodzaju mogą doprowadzić do tego, że pacjent w końcu uświadomi sobie swoje cierpienie i zgodzi się na leczenie.

Ponieważ dana osoba sama nie dostrzega obrażeń lub nieprawidłowo przypisuje ból, krewni muszą regularnie badać daną osobę. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że złamania, zwłaszcza dłoni lub stóp, pozostaną niewykryte, a kości zrosną się krzywo.

Z mieszkania należy usunąć meble o ostrych krawędziach oraz inne przedmioty, które wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wypadku.