Plik Stęp łączy dolną część nogi ze śródstopiem. Ma wyjątkowe znaczenie mechaniczne w przenoszeniu obciążenia.
Co to jest stęp?
Stęp (stęp) składa się z 7 kości, które można podzielić na 2 części. Dwie największe kości, kość skokowa i piętowa (kość piętowa) znajdują się w okolicy proksymalnej.
Drugi rząd tworzą kość trzeszczkowa (Os naviculare), kość prostopadłościenna (Os cuboideum) i 3 kości klinowe (Os cuneiforme mediale, intermedium i laterale). Kość skokowa jest połączona z końcami dwóch kości podudzia i razem z nimi tworzy górny staw skokowy. Leży na kości piętowej, która jest jedyną z 7 kości, która ma kontakt z podłożem. Wraz z kością łódeczkowatą obie kości tworzą dolny staw skokowy. Trzy kości klinowe i kość prostopadłościenna łączą się z podstawami 5 kości śródstopia. Wszystkie kości stępu tworzą tylną stopę, po której dystalnie następuje śródstopie, a na końcu palce.
Anatomia i budowa
Spód kości piszczelowej i wnętrze dwóch kostek, które tworzą widelec kostki, łączą się z rolką skokową, tworząc górną kostkę. Ze względu na kształt i silne napięcie w tym układzie możliwe są tam tylko ruchy w jednej płaszczyźnie, podnoszenie (zgięcie grzbietowe) i opuszczanie (zgięcie podeszwowe) stopy.
Największa kość stępu, kość piętowa, znajduje się pod kością skokową i razem z nią tworzy tylną komorę dolnej kostki. Głowa kości skokowej (caput tali) wystaje jak zaokrąglony cylinder w dystalną część stępu. Posiada 2 wypukłe powierzchnie stawowe, za pomocą których kość piętowa i kość łódkowata łączą się z przednią komorą dolnego stawu skokowego. Można tu wykonywać połączone ruchy obrotowe stopy. Wszystkie inne połączenia kostne między kośćmi stępu i śródstopiem są tak silnie zabezpieczone przez napięte więzadła, że możliwe są tylko niewielkie przesunięcia (amphiartrozy).
Kość piętowa i kość prostopadłościenna tworzą podstawę podłużnego łuku stopy. Kość skokowa i wszystkie inne kości stępu są kościste i przywiązane do tych dwóch i tworzą początek konstrukcji mostu, która ciągnie się w śródstopiu i kończy na stawach śródstopno-paliczkowych.
Funkcja i zadania
Ruchy stopy są w dużej mierze zdeterminowane przez górny i dolny staw skokowy oraz mięśnie kontrolujące. W fazie zamachu nogi, stopa jest ustawiana w odpowiedniej pozycji podczas chodzenia i biegania w kombinacji zgięcia grzbietowego w górnej części i uniesienia wewnętrznej krawędzi (supinacji) w dolnym stawie skokowym, co umożliwia swobodne prowadzenie wolnej nogi.
Podczas skakania następuje szybkie zgięcie podeszwowe za pomocą silnych mięśni łydek, które przyczepiają się do wierzchołka kości piętowej. Pozostałe połączenia kości stępu i kości śródstopia, które są tylko nieznacznie ruchome, zapewniają stopie ogólną pewną stabilność, ale nadal pozwalają jej dostosowywać się do nierówności podczas chodzenia.
Konstrukcja kostna łuku podłużnego jest z jednej strony wzmocniona mocnymi pasami pod podeszwą stopy, więzadłem podeszwowym i powięźnią podeszwową. Z drugiej strony ścięgna zginaczy palców u stóp biegną częściowo po wewnętrznej stronie pod łukiem mostu i również pomagają w tej funkcji. Tworzy to system buforowy, który jest w stanie amortyzować wstrząsy i duże obciążenia w sposób sprężysty i chronić stawy stopy, nóg i kręgosłupa.
Kości stępu są najbardziej masywnymi ze szkieletu stopy. Dzięki temu są bardzo dobrze wyposażeni do udźwignięcia ciężaru ciała. Dzięki unikalnej konstrukcji stępu obciążenie rozkłada się bardzo korzystnie, a naprężenia poszczególnych części są znacznie zmniejszone. Ze względu na swoje centralne położenie, kość skokowa jest centrum przełączania i dystrybucji w tym procesie. Ciężar, który pochodzi z góry, jest przenoszony na niego przez goleń. Duża część przechodzi do masywnego kości piętowej i stamtąd dociera do ziemi. Reszta obciążenia jest przenoszona przez przednią komorę dolnego stawu skokowego na sąsiednie kości stępu i dalej przez strukturę łuku na przodostopie. Tworzy to rozkład obciążenia na wiele elementów przy niewielkim obciążeniu poszczególnych części.
Choroby
Wszystkie kości stępu są narażone na złamania w wyniku urazów spowodowanych bezpośrednią lub pośrednią przemocą. Kość piętowa jest dotknięta, jeśli wylądujesz na nim po upadku z dużej wysokości, na przykład w wyniku wypadku przy pracy lub próby samobójczej.
Do złamań kości skokowej może dojść, gdy na kostkę zostanie przyłożona nadmierna siła. Takie kontuzje są typowymi kontuzjami sportowymi, w których osoba poszkodowana skręca kostkę, jednocześnie działając po stronie przeciwnika lub mocując stopę. Podobne mechanizmy urazowe mogą również powodować złamania innych kości stępu. To często prowadzi do problemów z gojeniem kości. Albo pozostaną guzy, na przykład w kości skokowej z następczym zapaleniem kości i stawów, albo zaburzenia metaboliczne powodują utratę substancji kostnej.
W szczególności kości klinowe mogą być dotknięte tak zwanymi złamaniami zmęczeniowymi. Powstają w wyniku nadmiernego stresu podczas zajęć sportowych lub zawodowych. W przeciwieństwie do ostrych złamań problem rozwija się stopniowo i często nie jest rozpoznawany na początku, ponieważ objawy są bardzo niespecyficzne.
Spłaszczenie łuku podłużnego, tzw. Łuki, w naturalny sposób wpływa również na kości stępu. Taśma mocująca poniżej łuku ustępuje pod wpływem nadmiernego obciążenia i niewystarczającego oporu, a łuk stopniowo się spłaszcza. W końcowym etapie zsuwa się cały rząd kości stępu, które leżą na kości piętowej i kości prostopadłościennej. Spodnia strona 3 kości klinowych i kości łódeczkowatej dociera do podłogi i wchodzi w strefę obciążenia ciśnieniowego. Ten stres powoduje silny ból i musi być biernie korygowany za pomocą odpowiednich wkładek.
.jpg)
