Zamartwica

ZA Zamartwica to termin określający niedobór tlenu w organizmie. Występuje w wyniku urazu lub choroby.

Co to jest asfiksja?

Przyczyną asfiksji są poważne urazy, takie jak wycieki lub wypadki podczas pływania. Ponadto przyczyną są niedrożność dróg oddechowych, niewydolność serca i porażenie oddechowe.
© Morphart - stock.adobe.com

Asfiksja to stan braku tlenu w układzie sercowo-naczyniowym i tkankach. Asfiksja jest poważnym zaburzeniem układu sercowo-naczyniowego. Dosłownie przetłumaczone ze starożytnej greki jest znaczenie terminu „zatrzymanie pulsu”. Słabe i powierzchowne oddychanie jest oznaką słabego krążenia.

Niewystarczająca ilość gazów oddechowych jest wymieniana - tlen i dwutlenek węgla. Za mało tlenu przenoszone jest przez komórki krwi w tętnicach. Nie jest już gwarantowane dostateczne zaopatrzenie w tkanki: w rezultacie ciśnienie parcjalne tlenu spada. Proces ten zachodzi zarówno w tętnicach, jak iw całej tkance. Widoczna staje się asfiksja: błony śluzowe i skóra stają się niebieskie (sinica).

Co gorsza, niewdychany dwutlenek węgla gromadzi się we krwi i tkankach. Konsekwencją tego jest zmętnienie świadomości. Może dojść do śpiączki i trwa do momentu wyeliminowania przyczyn niedoboru tlenu. Jeśli zawartość dwutlenku węgla wzrasta, jest to rejestrowane przez pień mózgu. Istnieje bardzo silny strach przed uduszeniem.

przyczyny

Przyczyną asfiksji są poważne urazy, takie jak wycieki lub wypadki podczas pływania. Przyczyną są również niedrożność dróg oddechowych, niewydolność serca i porażenie oddechowe. W przypadku rozlania następuje nagły, silny ucisk w klatce piersiowej. Powstałe ciśnienie wypycha krew z klatki piersiowej do głowy i szyi.

W efekcie na szyi i głowie pojawiają się niebiesko-czerwone przebarwienia. Pod skórą występuje krwawienie. Oczy są przekrwione. Mózg jest również niedostatecznie zaopatrywany w tlen. Występuje krwotok i obrzęk mózgowy. Silna siła zewnętrzna często prowadzi do dalszych poważnych obrażeń narządów wewnętrznych. Należy zapewnić natychmiastową resuscytację i rozległą pierwszą pomoc. Śmiertelność z powodu asfiksji jest wysoka.

W przypadku uduszenia tchawica jest zwężona. Rezultatem jest asfiksja. Asfiksja występuje w wypadkach podczas kąpieli z utonięciem. Jeśli temperatura wody jest niższa niż 28 stopni Celsjusza, to temperatura ciała 37 stopni nie może być utrzymana bez ryzyka, ponieważ wewnętrzna temperatura ciała spada z powodu uwolnienia energii do otoczenia. Drżenie mięśni ma na celu podgrzanie podstawowej temperatury ciała.

Wraz z drżeniem mięśni w tym samym czasie występują skurcze, nie można już wykonywać skoordynowanych, silnych ruchów pływackich. W tym samym czasie spada psychiczna kontrola nad sytuacją. Brak tlenu prowadzi do niedostatecznej podaży mózgu i tkanek, podczas gdy ogromne ilości wody są połykane. Następuje desperacka próba oddychania podczas kaszlu i sapania, utraty przytomności i niewydolności oddechowej.

Niedrożność dróg oddechowych skutkuje asfiksją. Przyczyną asfiksji u osób nieprzytomnych jest cofanie się języka z powodu braku kontroli nad mięśniami. Raki nowotworowe krtani i tchawicy mogą blokować drogi oddechowe. Niedrożność może również wpływać na dolne drogi oddechowe: w tym przypadku zwiększona produkcja śluzu w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli prowadzi do asfiksji.

W astmie oskrzelowej oprócz zwiększonej produkcji śluzu występuje również skurcz mięśni oskrzelowych. Również w przypadku POChP dochodzi do niedrożności dróg oddechowych, a tym samym do asfiksji. Reakcja alergiczna na ukąszenia owadów, orzechów lub owoców może szybko doprowadzić do niedrożności dróg oddechowych i uduszenia.

W przypadku niewydolności serca do układu krążenia wpompowuje się zbyt mało krwi w jednostkach czasu. W rezultacie dochodzi do niedostatecznego dopływu tlenu do tętniczych naczyń krwionośnych i tkanek oraz do asfiksji. Paraliż układu oddechowego powoduje asfiksję. W przypadku ośrodkowego porażenia oddechowego dochodzi do zajęcia ośrodka oddechowego w mózgu. Kontrola wdechu i wydechu jest zakłócona lub ustała.

Wyzwalaczami tego są zatrucia narkotykami, takimi jak narkotyki i barbiturany, zawał mózgu, uraz mózgu, ogólna hipotermia tkanki lub nieurazowe krwawienie do substancji mózgowej. W przypadku porażenia obwodowych dróg oddechowych dochodzi do zajęcia mięśni oddechowych: same nerwy zaopatrujące lub przewodnictwo nerwowo-mięśniowe są zaburzone.

Kurara lub botulina to silne neurotoksyny, które powodują porażenie obwodowych dróg oddechowych. Inne możliwości to choroby zakaźne, takie jak krztusiec, tężec, polio czy wścieklizna. W zaawansowanych stadiach choroby zwyrodnieniowe mięśni, takie jak rdzeniowy zanik mięśni, mogą prowadzić do paraliżu ośrodka oddechowego, a tym samym do asfiksji.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki stosowane w przypadku duszności i problemów z płucami

Objawy, dolegliwości i oznaki

Objawy asfiksji to duszność, szybkie bicie serca, sinica i drgawki. W przypadku asfiksji regulacja wdechu i wydechu jest zaburzona. Skraca się czas inhalacji i występują poważne problemy z inhalacją. Organizm stara się wdychać więcej tlenu za pomocą przepony, pomocniczych mięśni oddechowych oraz mięśni międzyżebrowych.

Z powodu zaburzonej inhalacji można usłyszeć świszczący dźwięk. Jeśli wdychano ciało obce lub w przełyku utknęło jedzenie, organizm próbuje się go pozbyć przy silnym kaszlu lub krztuszeniu się. Występuje ogólny niepokój, drżenie, pocenie się, panika i ataki śmierci.

Silny bodziec współczulnego układu nerwowego jest również odpowiedzialny za początkowo występujące przyspieszone bicie serca i nadciśnienie jako próba zapewnienia zaopatrzenia organizmu w warunkach. Istniejąca nierównowaga wdechu i wydechu lub nagromadzenie dwutlenku węgla w tkankach prowadzi do sinicy. Skóra i błony śluzowe są koloru niebieskawego. Jednocześnie niedostateczna podaż tlenu do mózgu prowadzi do zmętnienia świadomości.

kierunek

Asfiksja jest stanem zagrażającym życiu, który nieleczony prowadzi do zatrzymania oddechu, zatrzymania akcji serca i śmierci.

Komplikacje

W najgorszym przypadku asfiksja prowadzi do śmierci. Osoby dotknięte chorobą cierpią głównie na duszność i wynikającą z niej panikę. Z reguły wdech i wydech nie są już możliwe w zwykły sposób. Większość pacjentów próbuje wdychać więcej tlenu podczas asfiksji, co często prowadzi do sapania i paniki.

Osoba dotknięta chorobą może cierpieć na zawroty głowy i bóle głowy z powodu braku tlenu, aw niektórych przypadkach może zemdleć. Niedobór tlenu powoduje drżenie i pocenie się. Często pacjent boi się śmierci. Jeśli asfiksja nie jest leczona, brak tlenu zwykle powoduje uszkodzenie narządów i kończyn. Te zmieniają kolor na niebieski.

Przede wszystkim uszkodzony jest mózg, więc nie można uniknąć następczych uszkodzeń i upośledzeń umysłowych. Im dłuższy brak tlenu, tym bardziej narządy ulegają zniszczeniu. Leczenie asfiksji jest zwykle wykonywane przez lekarza ratunkowego i ma na celu ustabilizowanie pacjenta i przywrócenie prawidłowego oddychania.

W zależności od przyczyny asfiksji mogą tu wystąpić różne komplikacje. Jeśli w płucach znajduje się ciało obce lub woda, konieczne jest nacięcie tchawicy. Jeśli uduszenie nie zostanie leczone, nastąpi śmierć.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Asfiksja jest nagłym przypadkiem medycznym i należy ją natychmiast leczyć. Jeśli istnieje poważne zagrożenie życia w wyniku wypadku na wodzie lub pochówku, należy wezwać lekarza ratunkowego. Objawami asfiksji są objawy, takie jak duszność, kaszel lub krztuszenie się i przyspieszone bicie serca, ale także ataki paniki i lęk przed śmiercią. Jeśli wystąpią te objawy, konieczne jest pilne działanie.

Karetka musi zaopiekować się poszkodowanym i przywieźć go do szpitala w celu dalszego leczenia. Do czasu przybycia profesjonalnej pomocy osoby udzielające pierwszej pomocy muszą udzielić odpowiedniej pierwszej pomocy, aby uratować życie danej osoby. W zależności od przyczyny rany zewnętrzne należy zamknąć, ustabilizować oddychanie i krążenie. Jeśli można zwrócić się do danej osoby, nogi powinny być skierowane do góry.

Czasami konieczne jest również uspokojenie poszkodowanego, aby zapobiec hiperwentylacji i ogólnemu pogorszeniu sytuacji. Jeśli wcześnie zareagujesz na asfiksję, szanse na wyzdrowienie są zwykle duże. Jednak w większości przypadków osoba dotknięta chorobą musi przejść długotrwałe leczenie i szeroko zakrojone działania rehabilitacyjne.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Asfiksja zawsze wiąże się z poważnym zaburzeniem układu sercowo-naczyniowego. Jeśli istnieje możliwość przetrwania asfiksji, środki mają na celu pomóc organizmowi w powrocie do normalności. W ramach pierwszej pomocy należy natychmiast podjąć następujące środki: Nieprzytomnego ułożyć w stabilnej pozycji bocznej.

Głowa jest nadmiernie wyciągnięta, aby zapobiec zablokowaniu dróg oddechowych przez wymioty lub cofnięcie się języka. Jeśli nie można określić oddechu, rozpoczyna się resuscytacja usta-usta lub uciskanie klatki piersiowej. Kolejne czynności to wentylacja tlenem za pomocą maski lub intubacja oraz monitorowanie parametrów takich jak ciśnienie tętnicze krwi, elektrokardiogram, kontrola rytmu oddechu, pomiar wysycenia tlenem i dwutlenkiem węgla.

W przypadku wycieków i poważnych urazów mózgu, oprócz asfiksji, należy również zwrócić uwagę na potencjalnie zagrażające życiu urazy i utratę krwi narządów wewnętrznych. Rany zewnętrzne można załatwić za pomocą pierwszej pomocy. Ratownicy medyczni i lekarze medycyny ratunkowej mają dodatkowe możliwości fachowej interwencji w drodze do kliniki w celu ustabilizowania oddychania i krążenia. W przypadku dalszych urazów wewnętrznych lub złamań kości wskazana jest natychmiastowa operacja ratunkowa w klinice.

Poszkodowanego w wodzie wyprowadza się na brzeg tak szybko, jak to możliwe. Konieczna jest stabilna pozycja boczna lub resuscytacja. Może dojść do zwymiotowania dużej ilości wody. Temperatura ciała musi być ustabilizowana i podwyższona, podobnie jak krążenie. Jeśli ciśnienie krwi jest niskie, krążenie musi zostać ustabilizowane. Jeśli można się zaadresować, nogi mogą zostać podniesione.

W najbardziej wyprostowanej - możliwie podpartej - pozycji siedzącej, roztwór glukozy można pić małymi łykami z głową skierowaną do przodu. Przyczyny niskiego ciśnienia krwi są wyjaśniane medycznie i, jeśli to możliwe, usuwane. Neurotoksyny, takie jak leki w dużych dawkach lub narkotyki, mogą sparaliżować ośrodek oddechowy. Po przywróceniu podstawowych funkcji oddychania i krążenia organizm jest odtruwany i, jeśli to konieczne, ponownie korygowany za pomocą leków.

W niektórych zwyrodnieniowych chorobach mięśni, takich jak rdzeniowy zanik mięśni, rozwój kończy się osłabieniem serca, paraliżem ośrodka oddechowego i śmiercią. Podczas przebywania na dużych wysokościach, na przykład podczas wspinaczki górskiej, dana osoba musi, o ile to możliwe, zejść w głębsze obszary, aby ustabilizować oddychanie. Jeśli nie ma na to siły, aktywuje się ratownictwo górskie.

Aby uniknąć niedoboru tlenu i utraty przytomności w pomieszczeniach na imprezach, należy zapewnić dobrą wentylację i ograniczyć liczbę uczestników. Odruch kaszlowy jest tak silny, że wykaszlane są ciała obce. Jeśli są zbyt duże, należy je usunąć chirurgicznie. Wcześniej może być konieczna tracheotomia.

Brak tlenu może spowodować trwałe uszkodzenie mózgu. Mogą one przejść do stanu wegetatywnego. Jeśli rytm snu i czuwania, funkcje oddechowe, krążeniowe i trawienne są zachowane, spastyczność - na przykład tetraspastyczność - może się utrzymywać. Określona jest potrzeba i zakres rehabilitacji.

Te środki rehabilitacyjne mają na celu ponowne zainicjowanie funkcji uczenia się i zintegrowanie ich z tym, co już istnieje. Trwałe uszkodzenie może wpływać na centralny i obwodowy układ nerwowy, na przykład funkcje mowy i połykania lub percepcję.

Perspektywy i prognozy

Asfiksja to nagły przypadek medyczny, który prowadzi do śmierci pacjenta bez natychmiastowej pomocy lekarskiej. Objawy to trudności w oddychaniu i utrata przytomności. W tym stanie osoba poszkodowana nie jest już w stanie sobie pomóc. Jest nieuchronnie zależny od pierwszej pomocy innych ludzi.

Muszą natychmiast wezwać lekarza ratunkowego i postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi pierwszej pomocy. Jeśli pacjent jest sam w tym stanie, jest bardzo prawdopodobne, że umrze w ciągu najbliższych kilku minut. Jeśli odmówi się mu natychmiastowej pomocy lub jeśli wentylacja nie jest odpowiednio zapewniona, to podobnie.

Szanse wyzdrowienia zależą od przyczyny asfiksji, czasu odpowiedniej intensywnej terapii oraz wieku i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Jeśli pacjent ma wcześniejszą chorobę i jest w podeszłym wieku, ryzyko upośledzeń i dysfunkcji na całe życie wzrasta.

Im szybciej można zagwarantować odpowiednią podaż i im zdrowszy jest pacjent, tym większe są szanse na wyzdrowienie. Przy prognozowaniu istotny jest czas, w którym organizm nie był zaopatrywany w tlen. Wystarczy kilka minut, aby spowodować trwałe uszkodzenie. Następstwa asfiksji są często nieodwracalne. Jednak dzięki różnym opcjom terapii można osiągnąć indywidualną poprawę.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki stosowane w przypadku duszności i problemów z płucami

zapobieganie

Wycieków można uniknąć, przestrzegając zasad bezpieczeństwa w pracy iw domu; nie w przypadku klęsk żywiołowych. Kiedy pojawiają się ostrzeżenia, oczywiste jest, że próbuje się nie przebywać w tych obszarach.

Ryzyko zespołu nagłej śmierci niemowląt jest mniejsze, jeśli dziecko jest karmione piersią i wychowywane w środowisku wolnym od dymu papierosowego. Temperatura w sypialni 16-18 stopni, spanie w śpiworze leżącym na plecach bez czapki i wyjmowanie gniazd chroni przed przegrzaniem.

Przepuszczający powietrze, ale mocny materac pomaga również regulować ciepło ciała. Wypadków pływackich można uniknąć, przestrzegając zasad kąpieli. Obejmuje to również unikanie wchodzenia do wód zbyt zimnych lub nieznanych wód z zimnymi prądami. Do tej kategorii należą również włamania do lodu. Po kilku dniach silnego mrozu bez odwilży grubość lodu powinna być wystarczająca, aby zapobiec pękaniu lodu.

Należy poinformować młodzież, że zabawy w omdlenia nie są pożądanym sposobem sprawdzenia ich granic. W przypadku osłabienia krążenia, krążenie stabilizuje zdrowa, zróżnicowana dieta, wystarczająca ilość picia i ćwiczeń fizycznych, takich jak wędrówki, pływanie czy jazda na rowerze. Wystarczająca ilość snu jest ważna. Należy unikać gorących kąpieli i saun.

Niektóre leki mają skutki uboczne działania na ośrodek oddechowy. W miarę możliwości należy rozważyć korzyści i ryzyko związane ze stosowaniem leku w stosunku do ryzyka choroby, na którą jest stosowany.Aby uniknąć choroby wysokościowej, alpinista musi się powoli aklimatyzować. Podczas wycieczki musi się trochę podciągnąć niż zejść, aby powoli zdobywać wysokość.

Nikt nie uniknie udławienia. Zdarzały się sytuacje awaryjne przy połknięciu jaj - oczywiście jedzenie powinno być wystarczająco przeżuwane. W łóżku nie powinno być okruchów, piór ani małych części, którymi można oddychać podczas snu. Jest rzeczą oczywistą, że wszystko odbywa się w pobliżu małych dzieci, aby zapobiec połykaniu i oddychaniu małych części leżących w pobliżu lub tych, które należy odłączyć.

Opieka postpenitencjarna

Asfiksji można przeciwdziałać, unikając ogólnego zagrożenia życia. Górnicy i pływacy w zbiornikach wodnych są narażeni na stan uduszenia. Powinieneś przestrzegać zwykłych środków bezpieczeństwa i nie podejmować niepotrzebnego ryzyka. Oznacza to, że odpowiedzialność za uniknięcie ponownej asfiksji spoczywa głównie na samym pacjencie.

Z drugiej strony lekarze mogą reagować tylko ostro i leczyć ewentualne szkody następcze w ramach dalszej opieki. Badania wczesnego wykrywania, jakie znamy w przypadku chorób nowotworowych, nie są możliwe. Środki rehabilitacyjne dotyczą głównie ponownego uczenia się umiejętności ogólnych. Często dochodzi do zaburzeń języka i ośrodków nerwowych.

Inteligencja psychiczna jest poważnie ograniczona z powodu braku tlenu. Po stanie uduszenia nie ma odporności na nawrót choroby. Osoby w podeszłym wieku, a także mężczyźni i kobiety z wcześniejszymi chorobami cierpią nieproporcjonalnie na konsekwencje asfiksji.

Ponieważ ich zdolność do regeneracji, w przeciwieństwie do młodych ludzi, jest rozwinięta tylko w ograniczonym zakresie, często stają się potrzebą opieki. Nie potrafią już same radzić sobie z codziennym życiem. Opieka następcza obejmuje usługodawców i bliskich członków rodziny. Następują regularne kontrole. Leki mają na celu złagodzenie następczych szkód i muszą być od czasu do czasu dostosowywane.

Możesz to zrobić sam

Asfiksja zagraża życiu i musi być natychmiast leczona przez lekarza. Jednak sami pacjenci są zwykle nieprzytomni lub przynajmniej niezdolni do działania. Osoby udzielające pierwszej pomocy muszą natychmiast powiadomić lekarza ratunkowego, jeśli podejrzewają uduszenie. Ponadto, aby zwiększyć szanse przeżycia ofiary, konieczne jest podjęcie szeregu innych środków pierwszej pomocy.

Asfiksja często występuje po wypadkach i wyciekach podczas pływania. W przypadku wypadków podczas pływania osoba zainteresowana musi zostać natychmiast wyjęta z wody. Oprócz lekarza pogotowia ratunkowego, jeśli jest dostępny, należy również poinformować pracownika basenu lub inny personel nadzorujący, ponieważ osoby te zwykle mają wykwalifikowane przeszkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy.

Osoby nieprzytomne należy najpierw ułożyć w stabilnej pozycji bocznej. Ponieważ drogi oddechowe mogą zostać zablokowane przez język, który opadł do tyłu lub zwymiotował, nieprzytomna głowa musi zostać nadmiernie wyprostowana. Jeśli pacjent nie może już samodzielnie oddychać, należy przeprowadzić resuscytację usta-usta oraz rozpocząć uciskanie klatki piersiowej. Ponadto niezwykle ważne jest owinięcie nieprzytomnego kocem w celu unormowania temperatury ciała.

Jeśli dana osoba przeżyje asfiksję, może pozostać trwałe uszkodzenie mózgu z powodu braku tlenu, co między innymi wpływa na funkcję uczenia się lub zdolność mówienia. Pacjent może aktywnie promować swoją rekonwalescencję poprzez jak najszybsze rozpoczęcie zalecanych działań rehabilitacyjnych i konsekwentne ich przestrzeganie.