Operacja oka

Choroby oczu mają poważne konsekwencje dla dotkniętych nimi osób: obniżona ostrość wzroku, efekty halo, zmniejszony kontrast widzenia i zawężone pole widzenia mogą nawet prowadzić do wypadków.

Jeśli okulary i soczewki kontaktowe już nawet nie pomagają, pozostaje tylko operacja. Operacje oczu są również absolutnie konieczne w przypadku chorób zwyrodnieniowych oczu (zaćma lub jaskra) i stanów nagłych (odwarstwienie siatkówki).

Co to jest operacja oka?

Operacje oczu to zabiegi chirurgiczne, które przywracają pełną funkcjonalność oczu. Na przykład części oka są usuwane, a obcy materiał jest przeszczepiany. Czasami należy również skorygować niewspółosiowość (zez).

Operacje oczu wykonywane są w znieczuleniu ogólnym lub częściowym z snem o zmierzchu. Znieczulenie ogólne jest zwykle stosowane u niespokojnych pacjentów i dzieci. Pacjenci w podeszłym wieku oraz osoby z problemami z sercem i ciśnieniem krwi są znieczulane tylko miejscowo. Przed operacją odbywa się niezobowiązująca konsultacja, podczas której pacjent jest informowany o wszystkich szczegółach zabiegu i ustalany jest zabieg operacyjny wskazany dla choroby.

W badaniu wstępnym sprawdza się grubość rogówki i powierzchnię rogówki. Dokładnie bada się również wielkość źrenicy i sprawność wzrokową. Przy wyborze zabiegu chirurgicznego brane są pod uwagę wszelkie istniejące wcześniej stany, takie jak wysokie ciśnienie krwi i cukrzyca.

Funkcja, efekt i cele

Operacje oczu powinny umożliwiać pacjentowi jak największe obejście się bez pomocy wzrokowych. Korygowane są również zaburzenia ruchowe i niewspółosiowość oczu.

Jeśli pacjent musi przejść operację obu oczu, najpierw leczy się jedno oko, a następnie drugie po przywróceniu pełnego widzenia. Wybór metody operacyjnej zależy przede wszystkim od rodzaju występującej choroby oczu. W przypadku wad refrakcji od -10 do +4 dioptrii zwykle stosuje się zabieg LASIK (chirurgia refrakcyjna). Przy bardzo delikatnym zabiegu laserowym pacjent zwykle widzi wyraźnie już kilka godzin po zabiegu. Małe siniaki na oku zwykle ustępują wkrótce potem. Jeśli pacjent ma zaćmę, zmętniałą soczewkę usuwa się i zastępuje soczewką sztuczną (przezroczysta soczewka).

W innej często stosowanej obecnie metodzie sztuczna soczewka oka jest zintegrowana z istniejącą torebką soczewki. Naturalna soczewka jest wcześniej niszczona i usuwana za pomocą ultradźwięków. Większość operacji zaćmy wykonuje się laserem femtosekundowym. Umożliwia najbardziej precyzyjne cięcia w historii. Jednak po operacji osoba poszkodowana musi nosić okulary korekcyjne (dla bliskiej i dalekowzroczności). Operacje jaskry (jaskra) powinny zachować pozostały wzrok. W przypadku zajęcia obu oczu zabieg należy przeprowadzić w warunkach szpitalnych w znieczuleniu ogólnym. Jeśli wolno postępująca choroba zwyrodnieniowa nie zostanie zoperowana na czas, nadmiernie wysokie ciśnienie śródgałkowe uszkodzi siatkówkę i nerw wzrokowy.

W jaskrze z wąskim kątem przesączania chirurg okulista tworzy niewielki otwór w tęczówce (irydotomia), aby ciecz wodnista mogła lepiej krążyć i ciśnienie wewnątrzgałkowe było zmniejszone. Irydektomia służy do przecięcia krawędzi rogówki i usunięcia małego kawałka tęczówki w celu wytworzenia przepływu cieczy wodnistej. W chirurgii rogówki zmętniałą rogówkę zastępuje rogówka dawcy (keratoplastyka penetrująca, PK). Czasami tylko jedna warstwa jest zastępowana przez rogówkę dawcy: uszkodzona blaszka jest odparowywana laserem (fototerapeutyczna keratektomia, PTK). Przeszczepy rogówki są obecnie jedną z najczęściej wykonywanych operacji oka. W niektórych przypadkach operację należy wykonać natychmiast: w przypadku oderwania siatkówki lub wystąpienia retinopatii cukrzycowej należy ponownie zszyć siatkówkę, aby pacjent nie oślepł.

Tak jest na przykład w przypadku zwyrodnienia plamki żółtej. Plamka plamka to obszar siatkówki o największej koncentracji komórek czuciowych. Oderwaną siatkówkę mocuje się naszywając silikonową uszczelkę. Inną metodą jest przymocowanie go do ściany oka za pomocą lasera. Operacja mięśni oka jest wymagana, jeśli pacjent ma zeza, ma drżące oczy lub ma skłonną do oczu postawę głowy. Cała gałka oczna jest usuwana, gdy niewidomy pacjent odczuwa silny ból oka. Przed włożeniem sztucznego oka należy wszyć uszczelkę prowadzącą. Jeśli na oku znajduje się złośliwy guz, usuwa się dodatkową tkankę łączną i tłuszcz.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Po operacji oka w ciągu pierwszych kilku tygodni może wystąpić pogorszenie widzenia w nocy i zwiększona wrażliwość na oślepianie. Te skutki uboczne są całkowicie normalne i zwykle ustępują bez żadnego działania ze strony pacjenta.

Chociaż obecnie większość operacji oczu to operacje rutynowe i wykonywane są przez doświadczonych specjalistów z wykorzystaniem najnowszych technologii, wielu pacjentów boi się takiej operacji. Boją się, że już nigdy nie będą w stanie prawidłowo widzieć. Twoje obawy nie są całkowicie bezpodstawne, ponieważ operacja oka wiąże się z ryzykiem 1: 1000. Nie można całkowicie wykluczyć trwałego uszkodzenia. Dlatego lekarze operujący są zawsze dostępni nawet po zabiegu chirurgicznym. Do najczęstszych powikłań należą odwarstwienie siatkówki, torbielowaty obrzęk plamki, obniżona ostrość wzroku, infekcje, pogorszenie widzenia kontrastowego, aureole wokół źródeł światła i zwiększona wrażliwość na oślepianie.

W przypadku wystąpienia takich następstw chirurgicznych konieczne jest dalsze leczenie. Aby zmniejszyć ryzyko powikłań, nie należy nosić soczewek kontaktowych przez kilka tygodni przed zabiegiem, a po zabiegu stosować przepisane krople do oczu. Ponadto w żadnym wypadku pacjent nie powinien wkładać rąk do oczu ani ich pocierać. Najlepiej unikać pomieszczeń, w których palą ludzie, ponieważ dym tytoniowy opóźnia proces gojenia się ran. Ponadto należy przestrzegać zaplanowanych kontroli następczych.