Wyjaśniamy, czym jest coś dwuwymiarowego, pochodzenie tego terminu i różne przykłady. A także, jak jest używany w sztuce i projektowaniu.
Czym jest coś dwuwymiarowego?
Termin dwuwymiarowy (z łac. bi-, „dwa i wymiar, „Miara” lub „rozszerzenie”) oznacza według Słownika Królewskiej Akademii Hiszpańskiej „że ma dwa wymiary”, to znaczy, że brakuje mu głębi (tzw. „trzeci wymiar”) i ma tylko dwa weryfikowalne wymiary: długość (długość) i szerokość (szerokość).
Dwuwymiarowe obiekty i figury są możliwymi reprezentacjami w płaskiej przestrzeni, to znaczy nie trójwymiarowymi, a przykładami tego są wielokąty, figury geometryczne proste linie lub punkty. Na przykład kartezjańskie układy współrzędnych (zwane kartezjański samolot) wałek x i oś Y są formami dwuwymiarowej reprezentacji matematycznej; ale jeśli włączony jest trzeci wymiar (oś z), stają się trójwymiarowe.
Pod względem Sztuka Y projektO dwuwymiarowości mówimy wtedy, gdy postacie czy obrazy nie wywołują żadnej głębi, to znaczy nie generują iluzji trójwymiarowości, lecz są całkowicie płaskie. Tak jest na przykład w przypadku wielu dzieł kubizm, jak te hiszpańskiego Pabla Picaso (1881-1973).