• Czym jest obowiązek moralny?
• Przykłady moralnego obowiązku

Wyjaśniamy, czym jest obowiązek moralny, jak jest rozumiany przez prawo, filozofię i przykłady w różnych kontekstach.

Obowiązek moralny to coś, co definiuje nasze własne pojęcie dobra i zła.

Czym jest obowiązek moralny?

W prawo, oznacza obowiązek morał lub moralny obowiązek wobec tych obowiązków lub zobowiązań, których spełnienia nie można żądać środkami prawnymi, ale raczej istnieją z zastrzeżeniem świadomość każdego z nich.

Istnieją jednak naciski na przestrzeganie przepisów i różne przypadki społeczeństwo monitorować decyzje, które dana osoba podejmuje w tym zakresie. Innymi słowy, decyzje te nie mogą być zaskarżane do sądu, chociaż mogą wiązać się z sankcjami społecznymi i moralnymi ze strony społeczności.

Mówiąc prościej, obowiązek moralny jest obowiązkiem sumienia, to znaczy czymś, do czego zmuszają nas nasze własne pojęcia dobra i zła, tego, co jest sprawiedliwe i niesprawiedliwe, krótko mówiąc, nasza kulturowa koncepcja świata . Na przykład żadne prawo nie zmusza nas do ratowania porzuconego zwierzęcia, ale opinia innych i presja nas samych kultura o tym, co szlachetne, a co okrutne.

Podobnie obowiązki moralne nie są uniwersalne, to znaczy to, co jest uważane za etyczne w jednym społeczeństwie lub przez konkretną jednostkę, może nie być takie w innych społeczeństwach lub przez innych ludzi.

Zatem każdy obowiązek moralny jest koniecznie autonomiczny, nie jest powiązana z innymi, chociaż czasami może zbiegać się z innymi kwestiami religijnymi, prawnymi lub kulturowymi. Ich nieprzestrzeganie jest zwykle karane wyrzutami sumienia lub poczuciem winy.

Choć może się to wydawać proste, kwestia obowiązku moralnego jest złożona i od wieków jest przedmiotem debaty wśród filozofów, ponieważ w głębi duszy zależy bezpośrednio od tego, co jest uważane za „dobre” lub „pożądane”.

Na przykład dla niemieckiego filozofa Immanuela Kanta (1724-1804) obowiązek moralny konstytuował się od wewnątrz osoby i poprzez racjonalne uznanie cnót dobra. Oznacza to, że ludzie racjonalnie wiedzą, co jest dobre, a co złe i mają tendencję do czynienia dobra.

Zamiast tego, utylitarni myśliciele, tacy jak brytyjski Stuart Mill (1806-1873), moralny obowiązek może być prawdziwy tylko wtedy, gdy prowadzi do czegoś pożytecznego dla społeczeństwa, niezależnie od powodów, które skłoniły kogoś do działania. Jeśli się przyda, na dłuższą metę będzie dobrze.

Wiele religie promują ważne obowiązki moralne zgodnie z logiką, że ich nieprzestrzeganie doprowadzi do boskiej kary, jak piekło. Nie wiadomo, czy to prawda, czy nie, ale w niektórych społeczeństwach ten imperatyw może stać się również prawem społecznym, a nawet prawo legalne, jak w przypadku społeczeństw fundamentalistycznych.

Przykłady moralnego obowiązku

Niektóre hipotetyczne przykłady obowiązku moralnego mogą być następujące:

• Rozpoznawaj zasługi innych. Osoba otrzymuje niezbędną pomoc w realizacji projektu, za co otrzymuje gratulacje i nagrody. Ta sama osoba czuje się w obowiązku publicznie przyznać się do otrzymanej pomocy i nie przypisywać sobie całej zasługi.
• Pomóż upadłemu wrogowi. Żołnierz zostaje pokonany w walce i ciężko ranny. Jego rywal, zamiast go wykończyć lub pozwolić mu samotnie umrzeć, pomaga mu i ratuje mu życie, mimo że walczą na polecenie rywalizujących frakcji.
• Dziel się jedzeniem z głodnymi. Człowiek ma zamiar zjeść obiad i uświadamia sobie, że obok niego znajomy nie je obiadu i głoduje. Obowiązek moralny zmusza go do dzielenia się obiadem z tą osobą, nie oczekując niczego w zamian.
• Uprzywilejowane dzieci w nagłych wypadkach. To jest coś, co rodzice dobrze wiedzą: w chwilach zagrożenia moralność skłania nas do uprzywilejowania niewinnego życia dzieci, a nie życia dorosłych. Stąd tradycyjne okrzyki „najpierw kobiety i dzieci”, gdy statki tonęły.
• towarzyszyć umierającym Nawet jeśli umierający jest obcy, to poczucie empatii popycha nas do obowiązku towarzyszenia mu w jego ostatnich chwilach, bo wszyscy staniemy w obliczu śmierci i wszyscy będziemy się bać, że nadejdzie.
• Aby pomóc potrzebującym. Zwłaszcza jeśli chodzi o ludzi, którzy stracili wszystko w katastrofie lub ofiar jakiegoś okrutnego zwrotu w życiu, niezależnie od tego, czy ich nieszczęście jest ich własną odpowiedzialnością.