geneza

Greckie słowo „genesis” oznacza „pochodzenie” i jest używane jako termin medyczny określający pochodzenie chorób, jak również fizjologiczne procesy regeneracyjne. W tym kontekście embriogeneza odgrywa rolę, którą geneza życia ludzkiego.

Jaka jest geneza?

Choroby pojawiają się na różne sposoby. Na przykład, podczas gdy jedna jest przyczyną zapalną, druga jest przyczyną traumatyczną. Zjawisko patologiczne może równie łatwo mieć przyczynę immunologiczną lub przyczynę dotychczas niewyjaśnioną.

Termin medyczny geneza jest używany jako synonim przyczyny lub rozwoju choroby. Dosłownie przetłumaczone greckie słowo „genesis” oznacza coś w rodzaju pochodzenia. Etiologia zajmuje się genezą chorób. Tę specjalność lekarską należy odróżnić od patogenezy, która oprócz jej rozwoju zajmuje się również rozwojem chorób w dalszym przebiegu.

Ekspresja genezy odgrywa również rolę w rozwoju życia w kontekście biologii ewolucyjnej. Biogeneza to na przykład pochodzenie i rozwój organizmów żywych. Ontogeneza to rozwój od zapłodnionej komórki jajowej do indywidualnej i dorosłej żywej istoty, a embriogeneza odpowiada biologicznemu procesowi tworzenia zarodka.

W szerszym znaczeniu, termin geneza jest używany w medycynie do określenia wszystkich procesów, które obejmują rozwój lub pozwalają na pojawienie się czegoś nowego.

Funkcja i zadanie

Geneza w sensie ewolucyjnym pomaga ludziom uzyskać kształt. Embriogeneza dzieli się na przykład na fazę przedembrionalną między pierwszym a trzecim tygodniem ciąży oraz fazę embrionalną między czwartym a ósmym tygodniem ciąży. W fazie przedemologicznej zygota przekształca się w blastocystę. Ten proces jest również znany jako blastogeneza.

Następnie tworzą się trzy liścienie, znane jako endoderma, mezoderma i endoderma. Komórki przeszły początkowe zróżnicowanie i są podzielone na warstwę wewnętrzną, środkową i zewnętrzną. Struktury narządów embrionalnych powstają w fazie embrionalnej. Oprócz rozwoju embrionalnego serca w tej fazie zachodzi na przykład embrionalny rozwój wątroby.

Embriogeneza obejmuje procesy takie jak gastrulacja i neurulacja. Na przykład podczas neurulacji powstaje późniejszy układ nerwowy. W ten sposób zygota rozwija się w człowieka podczas embriogenezy, ponieważ początkowo wszechmocne komórki różnicują się w poszczególne tkanki ciała.

Po fazie przedembrionalnej i embrionalnej następuje etap rozwojowy fetogenezy. Ten etap rozpoczyna się w dziewiątym tygodniu i obejmuje rozwój narządów wraz z morfogenezą. Biologia ewolucyjna rozumie, że morfogeneza oznacza wszystkie procesy kształtowania, które pomagają żywym istotom osiągnąć ich indywidualny kształt. Tkanki również różnicują się podczas fetogenezy. Ten proces jest również znany jako histogeneza.

Po fetogenezie zarodek ma już wyraźnie ludzki kształt. Narządy pełnią niezależną funkcję kawałek po kawałku, co odpowiada ich fizjologicznie zaplanowanej funkcji końcowej. Podsumowując, poszczególne etapy rozwoju zygoty w niezależnego człowieka to rozwój komórki, nidacja, embriogeneza i fetogeneza.

Wczesną embriogenezę można dalej podzielić na tworzenie się prymitywnego pasma, gastrulacji, rozwoju struny grzbietowej, neurulacji i rozwoju somitów, jak również skrzywienia i rozwoju łuku gardłowego. Embriogeneza kończy się morfogenezą i histogenezą w kontekście fetogenezy.

Choroby i dolegliwości

Błędy mogą zawsze wystąpić podczas złożonych procesów genezy, takich jak embriogeneza. Z tego powodu istnieje pewne ryzyko wad rozwojowych podczas embriogenezy. Błędy w różnicowaniu i podziale komórek embrionalnych są wywoływane albo przez predyspozycje genetyczne, albo przez choroby zakaźne, toksyny, leki, promieniowanie lub tym podobne.

Ciężkie wady rozwojowe spowodowane wadami embriogennymi są jedną z najczęstszych przyczyn poronień w ciąży. Jeśli chodzi o przyczynę, geneza odgrywa również rolę kliniczną w przypadku każdej choroby. Wiele chorób jest nadal nieznanych.

Choroba pochodzenia autoimmunologicznego odpowiada chorobie, w której układ odpornościowy jest skierowany przeciwko własnemu organizmowi poprzez nieprawidłowe programowanie, jak ma to miejsce na przykład w przypadku choroby autoimmunologicznej stwardnienia rozsianego (SM). Choroby pochodzenia zwyrodnieniowego charakteryzują się karłowatością komórek, na przykład choroba Parkinsona. Geneza metaboliczna opisuje przyczyny chorób w metabolizmie i jest podana, na przykład, dla choroby Wilsona. W przypadku genezy nowotworu przyczyną choroby jest jednak niekontrolowany wzrost komórek. W przypadku traumatycznej genezy pierwotną przyczyną obrazu klinicznego jest ponownie uraz.

W codziennej praktyce klinicznej geneza każdego obrazu klinicznego wskazuje, do czego można doszukiwać się przyczyny poszczególnych objawów. Choroba może mieć różne pochodzenie w tym samym czasie. Na przykład SM jest autoimmunologiczną genezą zapalną.

Etiologia rozpoznaje genezę choroby na podstawie trzech różnych kategorii. Pierwsza z nich jest znana jako Causa. W ten sposób, w przypadku dobrze poznanych zjawisk medycznych, można określić przyczyny rozwoju choroby. Gdy podana jest pewna przyczyna, pojawia się choroba. Druga kategoria etiologii jest nieco bardziej niepewna. Jest również znany jako Contributio. Nadal istnieje silny związek między przyczyną a konsekwencją. Jeśli istnieje jakaś przyczyna, choroba niekoniecznie musi wystąpić, ale udokumentowano, że występuje częściej. Trzecia kategoria etiologii to korelacja. Kategoria ta jest szczególnie ważna w przypadku chorób, w których nie ma jasno zbadanego związku przyczynowo-skutkowego. Correlatio oznacza w odniesieniu do genezy, że osoba z chorobą A czasami ma cechę B. Nie jest jasne, czy właściwość B jest rzeczywiście związana przyczynowo z chorobą A.