Sens równowagi

Z Sens równowagi służy do orientacji w przestrzeni trójwymiarowej, określania pozycji ciała w przestrzeni, w tym kończyn oraz koordynacji złożonych sekwencji ruchowych.

Poczucie równowagi karmi się przede wszystkim bezpośrednim sprzężeniem zwrotnym ze sparowanych narządów przedsionkowych ucha wewnętrznego, a sprzężenie zwrotne od tysięcy proprioceptorów w mięśniach, ścięgnach i więzadłach wpływa na poczucie równowagi. Wizualne sprzężenie zwrotne ma również silny wpływ i może nawet „unieważnić” bodźce przedsionkowe w krótkim czasie.

Jaki jest sens równowagi?

Zmysł równowagi karmi się przede wszystkim bezpośrednim sprzężeniem zwrotnym ze sparowanych narządów przedsionkowych w uchu wewnętrznym.

Ściśle mówiąc, zmysł równowagi obejmuje złożoną, złożoną percepcję zmysłową, która opiera się nie tylko na sprzężeniu zwrotnym z pojedynczego narządu czuciowego lub sensorycznego, ale na komunikatach sensorycznych narządów przedsionkowych połączonych mózgiem, licznych proprioceptorów i oczu, które są obecne we wszystkich mięśniach, więzadłach i ścięgnach. Wrażenia słuchowe i zmysł dotyku skóry również mogą odgrywać rolę i mieć znaczenie.

Przede wszystkim jednak należy wspomnieć o sparowanych narządach przedsionkowych lub narządów równowagi w uchu wewnętrznym. Składają się z trzech półkolistych kanałów, które są prostopadłe do siebie, oraz z dwóch narządów otolitowych. Narządy przedsionkowe są wrażliwe na przyspieszenia obrotowe i liniowe, które zamieniają na impulsy nerwowe i przenoszą przez nerw przedsionkowy do mózgu, który przetwarza komunikaty wraz z innymi wejściami.

Każdy kanał półkolisty specjalizuje się w jednym z trzech możliwych przyspieszeń obrotowych wokół osi pionowej, poprzecznej lub podłużnej, podczas gdy tylko dwa narządy otolitowe sacculus i utriculus są dostępne dla trzech możliwych liniowych kierunków przyspieszenia do przodu / do tyłu, na boki w lewo / w prawo i w górę / w dół .

Siła grawitacji odpowiada liniowemu przyspieszeniu, które jest zawsze skierowane w kierunku środka ziemi i odgrywa ważną rolę w ustawieniu ciała.

Funkcja i zadanie

W kategoriach ewolucyjnych zmysł równowagi ma za zadanie umożliwić i ułatwić złożone procesy ruchowe, takie jak chodzenie, skakanie, bieganie i wiszenie na gałęziach, a także balansowanie, jeśli to konieczne, w ciemności, tj. Całkowicie bez widzenia.

Złożone sekwencje ruchowe w większości nie są wrodzone, ale są nabywane poprzez praktykę. Na przykład małe dziecko potrzebuje dużo czasu, aby bezpiecznie opanować pionowe chodzenie. Osiągnięcie tego poprzez naukę ma tę zaletę, że można się nauczyć innych złożonych wzorców ruchowych, takich jak jazda na jednośladzie, a nawet jazda na jednokołowcu, prowadzenie samochodu i sterowanie samolotem.

Wyuczone wzorce ruchowe są przechowywane w wielozmysłowej pamięci ruchu i mogą być następnie przywoływane w razie potrzeby, a nawet wykonywane nieświadomie - prawie automatycznie. Po pewnym czasie ćwiczeń ludzie nie muszą już koncentrować się na jeździe na rowerze, ale mogą rozmawiać i odpoczywać na boku.

Gdy chodzenie wyprostowane w całkowitej ciemności lub z zamkniętymi oczami jest możliwe, nie ma już dobrej kontroli nad kierunkiem, w którym idziemy. Zwykle wystarczy kilka sekund, aby zaobserwować odchylenie od linii prostej. Odchylenie zwykle wynika z tego, że powoli obracamy się w kółko.

Przedsionkowe sprzężenie zwrotne ma tę wielką zaletę, że jest bardzo szybkie, znacznie szybsze niż wrażenia wzrokowe przez centralne pole widzenia i dlatego jest bardzo dobrze dopasowane jako dane wejściowe do koordynacji i kontroli złożonych sekwencji ruchu.

Jednak ich główną wadą jest to, że na krótko emitują fałszywe impulsy po poddaniu ich silniejszemu przyspieszeniu lub spowolnieniu, ponieważ endolimfa w kanałach półkolistych lub w narządach otolitowych jest nadal w ruchu z powodu bezwładności.

Taki efekt odczuwają łyżwiarze figurowi lub tancerze po nagłym przerwaniu piruetu. Krótką dezorientację z opóźnionym odczuciem rotacji można skorygować, naprawiając otoczenie w ułamku sekundy, ponieważ mózg wykorzystuje wrażenie wizualne, aby stłumić „niewłaściwy” moment pędu zmysłu przedsionkowego.

I odwrotnie, mózg może np. B. również ustawia brakujące bodźce przedsionkowe, jeśli oko wykazuje sytuację, w której powinno nastąpić przyspieszenie, ale żaden nie jest dostępny. Doświadczeni piloci mogą więc zdecydowanie poczuć przyspieszenie w symulatorze lotu z dobrym systemem wizyjnym bez ruchu podczas przyspieszania do startu (iluzja wektyczna).

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia równowagi i zawroty głowy

Choroby i dolegliwości

Najczęstszym problemem z poczuciem równowagi jest kinetoza, zwana również chorobą podróżną, morską lub symulacyjną, która jest zjawiskiem przejściowym i objawia się łagodną postacią złego samopoczucia lub cięższymi postaciami, takimi jak silne nudności i wymioty.

Kinetoza jest bardzo prawdopodobna z powodu konfliktów czujników między poszczególnymi czujnikami, tj. Między wzrokiem, wrażeniami przedsionkowymi i komunikatami proprioceptywnymi. Oznacza to również, że na przykład oczy sygnalizują pewne sytuacje, które normalnie są sprzężone z bodźcami przedsionkowymi, ale które w ogóle nie występują, jak w nieruchomym symulatorze jazdy lub lotu. Z pewnością może się to zdarzyć doświadczonemu pilotowi wizualnemu bez doświadczenia w symulatorze podczas lotu w nieruchomym symulatorze.

Choroby narządów przedsionkowych są zwykle połączone z zawrotami głowy i nudnościami, które mogą prowadzić do wymiotów. Najczęstszą formą przedsionkowych zawrotów głowy jest łagodne napadowe zawroty głowy pozycyjne, które mogą być wywołane np. Chorobą Menière'a. Jest to zwiększone gromadzenie się płynu w błoniastym błędniku, siedzibie narządów przedsionkowych.

Ciągłe zawroty głowy z nudnościami mogą być wywołane zapaleniem nerwu przedsionkowego, zapaleniem nerwu przedsionkowego. Często objawom towarzyszy oczopląs, mimowolny ruch gałek ocznych w postaci postrzępionego wzoru, który normalnie występuje, gdy pacjent ciągle się kręci (np. Piruet).

Ogólnie przyczyny zawrotów głowy i innych zaburzeń równowagi są bardzo zróżnicowane. W wielu przypadkach choroby sercowo-naczyniowe, takie jak wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) i niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie) już wywołują zaburzenia w poczuciu równowagi.