Wyjaśniamy, czym jest radość, pochodzenie tego terminu i jego religijne znaczenie w chrześcijaństwie. Także różnica między radością a szczęściem.
Czym jest radość?
Pod pojęciem radość można rozumieć maksymalny stopień pełni i optymizmu istnienia. Może być równoznaczny "zadowolenia", "radowania się" lub "radości", chociaż ogólnie jest to a słowo mało używany w język życie codzienne, które z biegiem czasu nabrało głównie zastosowania religijnego, powiązanego z doktryną chrześcijaństwo.
Słowo radość pochodzi od łacińskiego terminu gaudium a ten z czasownik gaudere, tłumaczone jako „raduj się” lub „raduj się”, podobnie jak słowo radość. Pomimo tego, że są synonimami, oba terminy są używane w sensach i konteksty różnych kultur, w wyniku wpływu myśli chrześcijańskiej na Zachodzie.
Tak więc radość historycznie była związana z radością „duszy”, czyli z duchową celebracją istnienie, a myśl chrześcijańska uważała je za owoce Ducha Świętego (według św. Pawła w Gal 5:22). Z drugiej strony przyjemność przypisywano cielesnej, fizycznej, a zatem grzesznej przyjemności zgodnie z tym samym doktryna religijny.
Z tych powodów radość jest uważana w tradycji chrześcijańskiej za cnota, mniej lub bardziej rozpoznawalną jako radość chrześcijanina z kontemplacji wielkości królestwa Bożego. Innymi słowy, jest to forma duchowej, mistycznej przyjemności.
Różnica między radością a radością
W zasadzie radość i radość mogą być synonimami, w każdym razie oddzielone stopniowaniem, to znaczy, że radość stanowi większy stopień radości niż zwykła radość. Jednak te niuanse nie są zwykle brane pod uwagę w mówi codzienny.
Z drugiej strony, w języku religijnym i biblijnym, radość jest terminem bardzo dominującym, zarówno w sensie, w jakim wyjaśniliśmy to wcześniej, albo jako prosty synonim radości.