- Czym są odmiany językowe?
- Diatopowe lub geograficzne odmiany językowe
- Diastratyczne lub społeczne odmiany językowe
- Wiek lub chronolekt odmiany językowe
- Inne rodzaje odmian językowych
Wyjaśniamy, jakie są odmiany językowe i charakterystyka odmian diatopowych, diastratycznych, wiekowych i innych.
Każdy język materializuje się poprzez swoje różne odmiany językowe.Czym są odmiany językowe?
w językoznawstwo, jest znana jako różnorodność językowa lub modalność językowa dla każdej z różnych form, które język naturalny nabywa lub idiom, w zależności od kontekst geograficzny, Społeczny i wieku, w którym używają go jego mówcy. Innymi słowy, mówimy o znaczących zmianach, jakim podlega język w zależności od obiektywnych warunków każdego mówcy.
Te odmiany języka przejawiają się w jego słownictwie, intonacji, wymowie lub jeszcze bardziej centralnych cechach i znajdują odzwierciedlenie głównie w mowie, w mniejszym stopniu w piśmie. W ten sposób, słysząc kogoś, kto mówi, można uzyskać informacje dotyczące jego geograficznego pochodzenia (czyli słuchając jego dialekt), jego Klasa społeczna i poziom wykształcenia (twój socjolekt) lub przybliżony wiek (twój chronolekt).
Termin różnorodność jest używany w odniesieniu do któregokolwiek z tych przypadków, rozumiejąc, że są to zastosowania różniące się od idealnej normy, która istnieje tylko jako abstrakcja lub wzorzec rodzajowy, ponieważ żadna osoba nie mówi „neutralnie”, ale raczej wyraża się poprzez poprzez wariant, który mu odpowiada zgodnie z relacjami geograficznymi, społecznymi i kulturowymi, które określają jego miejsce wypowiadania, to znaczy „skąd” przemawia.
Tak więc, z konkretnego punktu widzenia, każdy język lub język materializuje się poprzez mniej lub bardziej rozległy i mniej lub bardziej odmienny zestaw odmian językowych, które są jego własnymi.
Diatopowe lub geograficzne odmiany językowe
Tak jak ten sam gatunek różni się na przestrzeni wieków, jeśli jest oddzielony geograficznie, aż do powstania dwóch zupełnie różnych gatunków, coś podobnego dzieje się z językiem. Dialekty są powszechnie nazywane tymi znaczącymi odmianami tego samego języka, które mają miejsce w regiony geograficzne określone i które nie składają się (jeszcze) ze zróżnicowanych języków, lecz z różnych sposobów mówienia tym samym językiem.
Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę, że każdy mówiący językiem z konieczności należy do geografii, a zatem mówi dialektem, możemy stwierdzić, że w rzeczywistości suma dialektów jest jedynym konkretnym, materialnym, możliwym przejawem języka. Oznacza to, że nikt nie mówi językiem „uniwersalnym”, niezwiązanym z cechami dialektu w jego wymowie lub jego leksykon.
Istnieją zatem dialekty, które są bliższe (mniej zróżnicowania) i dlatego są łatwo rozumiane, podczas gdy są inne, które są już tak daleko od siebie, że ich użytkownicy nie mogą się w pełni zrozumieć , mając Często zwracają się do bardziej „uniwersalnych” „pożyczek”, aby osiągnąć wspólną płaszczyznę.
Tak dzieje się na przykład wśród niezliczonych odmian języka hiszpańskiego, które znacznie różnią się między tym, co mówi się w Meksyku, Kolumbii, Argentynie, Portoryko i Hiszpanii, by wymienić tylko kilka skrajnych przypadków.
Chociaż zmiany są znaczące i rozpoznawalne, grupa mówców, składająca się z osób z każdego z tych krajów, mogła być zrozumiana bez większych trudności, choć czasami z przeszkodami. Z drugiej strony dystans między dialektami włoskimi jest tak duży, że w wielu przypadkach są to praktycznie odrębne języki.
Diastratyczne lub społeczne odmiany językowe
Jeśli język różni się w zależności od obszaru geograficznego, to prawdą jest również, że dzieje się to w tym samym miejscu, ale w zależności od sektorów społecznych, do których się odnosi, ponieważ na przykład nie każdy, kto mieszka w tym samym regionie, mówi identycznie .
Na to ostatnie mają wpływ takie czynniki, jak klasa społeczna i poziom wykształcenia, pochodzenie etniczny, ten zawód lub przynależność do określonych obwodów społecznych. Każdy z tych wariantów można więc uznać za socjolekt, czyli specyficzny sposób mówienia o obwodzie społecznym lub określonej grupie.
Te socjolekty wydają się być dość różne od siebie, chociaż zawsze są w jakiś sposób wpisane w regionalny wariant języka, to znaczy są przedziałami w wariancie geograficznym, które odnoszą się do bardzo specyficznego i lokalnego obszaru społeczeństwo. Na przykład plemię miejskie może zarządzać swoim socjolektem, może to również robić klasa ludowa, a nawet społeczność więzienna (co nazywa się „ żargon kryminalista ").
Wiek lub chronolekt odmiany językowe
Z pewnego punktu widzenia chronologiczne odmiany języka są w rzeczywistości typem socjolektu, czyli specjalizacją poprzedniej kategorii, ponieważ ludzie w pewnym przedziale wiekowym mają tendencję do podobnego wypowiadania się, ale tylko wtedy, gdy należą do tego samego grupa wiekowa ta sama społeczność geograficzna i ten sam obwód społeczny.
Tak się dzieje, gdy mówisz na przykład o „sposobie mówienia młodych ludzi” lub gdy identyfikujesz określony sposób mówienia. mówi z określonym pokoleniem. Każdy z nich jest uważany za możliwy chronolekt.
Ta bardziej szczegółowa klasyfikacja ma jednak tendencję do przedstawiania pewnych jednorodnych cech z umasowienia Internet i portale społecznościowe, który poprzez pokonywanie ogromnych odległości geograficznych poprzez społeczności wirtualne i telematyczne, pozwala na budowanie bardziej jednolitego chronolektu wśród młodych użytkowników pewnych typów aplikacji lub pewnych obwodów tzw. kultury 2.0. Memy są tego dobrym przykładem.
Inne rodzaje odmian językowych
Istnieją inne, bardziej specyficzne formy wariantów językowych, na ogół przydatne do profesjonalnej nauki języka lub języków. towarzystwa, przez językoznawców, antropolodzy lub socjologowie. Niektóre z nich mogą być:
- Odmiany diachroniczne, czyli te, które są związane ze zmianą językową poprzez pogoda, to znaczy pozwalają na badanie, w jaki sposób język zmieniał się w czasie, ponieważ używanie jest narzucone normie. Robi się to, na przykład studiując średniowieczny hiszpański i porównując go ze współczesnym.
- Odmiany lub eklekty mniejszościowe, te, które są praktykowane przez bardzo małą grupę w społeczności językowej, takie jak rodzina lub grupa przyjaciół lub współpracowników.
- Odmiany osobowe lub idiolektowe, czyli takie, które sprowadzają się do mowy jednego osobnika, których przejawy językowe różnią się w pewien sposób od ich wspólnoty językowej.
- Odmiany technologiczne lub technolekty, te, które są związane z językiem zawodowym i technologia, ponieważ pojawienie się nowych odniesień zmusza język do tworzenia słowa i nowe znaczenia dla jego prelegentów.