Zapalenie tarczycy Hashimoto

Zapalenie tarczycy Hashimoto to najczęstsze autoimmunologiczne, przewlekłe zapalenie tarczycy, którego przyczyna nie została jeszcze wyjaśniona. Kobiety są około dziewięć razy bardziej narażone na zapalenie tarczycy Hashimoto niż mężczyźni, chociaż choroba jest zwykle łatwa do leczenia.

Co to jest zapalenie tarczycy Hashimoto

Zapalenie tarczycy Hashimoto to przewlekłe zapalenie tarczycy, którego przyczyną może być rozregulowanie mechanizmów obronnych organizmu (autoimmunologiczna choroba tarczycy). Charakterystyczne objawy zapalenia tarczycy Hashimoto to częste zmęczenie, przyrost masy ciała, wzmożone uczucie zimna i obrzęki (zatrzymanie wody).

Podczas gdy zapalenie tarczycy Hashimoto objawia się w dłuższej perspektywie niedoczynnością tarczycy (niedoczynność tarczycy), na początku choroby może również występować nadczynność (Hashitoxicosis) może wiązać się z drażliwością, bezsennością, kołataniem serca, pragnieniem, utratą masy ciała i zaburzeniami cyklu miesiączkowego.

Zapalenie tarczycy Hashimoto dzieli się na dwie formy podrzędne. Podczas gdy bardziej powszechnej postaci zanikowej towarzyszy utrata komórek tarczycy, w rzadszej przerostowej postaci zapalenia tarczycy Hashimoto tarczyca powiększa się i tworzy wole (wole).

przyczyny

Zapalenie tarczycy Hashimoto jest powodowane przez rozregulowany układ odpornościowy, który atakuje własne struktury tarczycy organizmu, wyzwala tam procesy zapalne i trwale uszkadza narząd i jego produkcję hormonów. Nie wyjaśniono jeszcze, co wywołuje tę dysregulację autoimmunologiczną.

Oprócz predyspozycji genetycznych (dyspozycja), podejrzewa się, że możliwe czynniki wywołujące zapalenie tarczycy Hashimoto mogą wywoływać infekcje bakteryjne i wirusowe z ciężkimi przebiegami (półpasiec, gorączka gruczołowa Pfeiffera), wadliwe działanie kory nadnerczy, a także czynniki środowiskowe i stres.

Omówiono również mikrochimeryzm, w którym na przykład komórki wymieniane są między matką a dzieckiem przez łożysko oraz spożycie bardzo dużych ilości jodu lub jego nietolerancja, która może prowadzić do manifestacji zapalenia tarczycy Hashimoto w predyspozycji. Zapalenie tarczycy Hashimoto jest również związane z cukrzycą typu I i bielactwem nabytym (choroba białych plam).

Objawy, dolegliwości i oznaki

Zapalenie tarczycy Hashimoto zwykle zaczyna się podstępnie od łagodnych objawów, które nie są związane z tarczycą. Należą do nich na przykład niepożądany przyrost masy ciała pomimo niezmienionych nawyków żywieniowych, zaparcia oraz spadek koncentracji i wydajności. Osoby dotknięte chorobą łatwo zamrażają, są ciągle zmęczone, apatyczne i podatne na nastroje depresyjne.

Częste są obniżone tętno i wzrost ciśnienia krwi. Inne możliwe objawy to bardzo chłodna i sucha skóra, łamliwe paznokcie i silna utrata włosów. Zwiększone zatrzymywanie wody w tkance (obrzęk) jest zauważalne poprzez pastowatą konsystencję skóry.

U kobiet zaburzenia cyklu mogą rozwinąć się w wyniku zapalenia tarczycy Hashimoto: brak owulacji może być przyczyną niespełnionego pragnienia posiadania dzieci. W czasie ciąży choroba wpływa na rozwój dziecka i często wywołuje poronienie. Mężczyźni często skarżą się na zaburzenia erekcji, u obu płci [[niezadowolenie seksualne pożądania seksualnego] może się zmniejszyć.

Objawy zapalenia tarczycy Hashimoto są różnorodne, często występuje tylko kilka z wymienionych dolegliwości. Na początku choroba może powodować krótkotrwałą nadczynność tarczycy charakteryzującą się silną nerwowością, bezsennością, zwiększoną potliwością, drżeniem, apetytem, ​​kołataniem serca, utratą masy ciała i biegunką. Czasami w przebiegu choroby dochodzi do wahań poziomu hormonów między nadczynnością a niedoczynnością, z odpowiednimi objawami.

Diagnoza i przebieg

Wstępne podejrzenie zapalenia tarczycy Hashimoto zawsze opiera się na charakterystycznych objawach. Rozpoznanie potwierdzają badania krwi. Na przykład w zapaleniu tarczycy Hashimoto zwykle wzrasta stężenie przeciwciał przeciwko niektórym enzymom tarczycowym, takim jak przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPO-AB) lub przeciwciała tyreoglobuliny (TgAC).

Ponadto podwyższona wartość TSH (hormon tyreotropowy) wskazuje na niedoczynność tarczycy, ponieważ organizm reaguje na niedoczynność lub obniżone wartości hormonu tarczycy zwiększonym wydzielaniem TSH (marker niedoczynności). USG tarczycy może dostarczyć informacji o wielkości i zmianach strukturalnych tarczycy.

W przypadku zapalenia tarczycy typu Hashimoto uszkodzenie tarczycy jest odzwierciedlone w hipoechogenicznej i niejednorodnej sonogramie. Aby odróżnić zapalenie tarczycy Hashimoto od choroby Gravesa-Basedowa, konieczne jest wykonanie scyntygrafii i histologicznej (histologicznej) analizy tkanki tarczycy. Zapalenie tarczycy Hashimoto nie jest uleczalne, ale w większości przypadków jest łagodne, a niedoczynność tarczycy i towarzyszące jej objawy można dobrze leczyć za pomocą leków.

Komplikacje

Zapalenie tarczycy Hashimoto dotyka głównie kobiety.Ta choroba to przede wszystkim duże powiększenie tarczycy. To powiększenie może prowadzić do trudności w połykaniu, tak że normalne przyjmowanie płynów i pożywienia zwykle nie jest już możliwe dla pacjenta. Inne objawy i powikłania zależą od tego, czy tarczyca jest niedoczynna, czy nadczynna.

Ogólnie zapalenie tarczycy Hashimoto ma bardzo negatywny wpływ na życie codzienne i prowadzi do objawów takich jak biegunka, zmęczenie czy wypadanie włosów. Nierzadko zdarzają się również obrzęki lub poty, które prowadzą do znacznie obniżonej jakości życia. Rozpoznanie zapalenia tarczycy typu Hashimoto przebiega zwykle bez powikłań, co umożliwia bardzo szybkie i przede wszystkim wczesne wyleczenie choroby.

Przyjmuje się głównie leki, które łagodzą objawy i normalizują czynność tarczycy. Nie ma też żadnych szczególnych komplikacji ani skutków ubocznych. W niektórych przypadkach pacjent musi polegać na specjalnej diecie. Oczekiwana długość życia nie ma wpływu na zapalenie tarczycy Hashimoto.

Kiedy należy iść do lekarza?

Nadczynność lub niedoczynność tarczycy zawsze powinna zostać wyjaśniona przez lekarza. W przypadku znacznego przyrostu lub utraty masy ciała bez wyraźnego i zrozumiałego powodu, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli wystąpią napady głodu, jest to uważane za niepokojące i należy to zbadać.

W przypadku wahań nastroju, nieprawidłowego zdarzenia lub zaburzeń psychicznych należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku powtarzających się konfliktów interpersonalnych z powodu własnego zachowania, problemów z libido lub zaburzeniami seksualnymi, wskazana jest konsultacja z lekarzem.

W przypadku zaburzeń snu, nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym czy nadciśnienia konieczna jest wizyta lekarska. Nieprawidłowości w cyklu miesiączkowym lub problemy z płodnością powinny zostać zbadane i leczone przez lekarza. Obrzęk w okolicy tarczycy jest ostrzeżeniem, na które należy natychmiast zwrócić uwagę. Osoby, które mają trudności z przełykaniem, poceniem się lub uderzeniami gorąca, powinny skonsultować się z lekarzem.

W przypadku wypadania włosów, nawracającej biegunki, zaparcia lub uporczywego zmęczenia zgłosić się do lekarza. Należy zgłosić lekarzowi zmęczenie, chrypkę, suchość skóry i wrażliwość na zimno. Niezwykłe są również niskie tętno, zaburzenia uwagi i koncentracji. Zmniejszona wydajność powinna zostać omówiona z lekarzem, jeśli utrzymuje się nieprzerwanie przez kilka tygodni.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

W zapaleniu tarczycy typu Hashimoto środki terapeutyczne mają na celu leczenie objawów. W wyniku uszkodzenia narządu dochodzi do zaburzenia równowagi hormonalnej, którą należy zrównoważyć lekami. Osoby dotknięte zapaleniem tarczycy typu Hashimoto muszą zatem przyjmować doustnie hormony tarczycy, takie jak L-tyroksyna (lewotyroksyna) lub T3 i / lub T4 w postaci tabletek na całe życie, jako część terapii zastępczej, z efektami ubocznymi lub krótszą oczekiwaną długością życia, których zwykle nie należy się spodziewać, jeśli dawkowanie i ustawienie są prawidłowe. .

Wartość TSH należy regularnie sprawdzać, ponieważ przewlekły przebieg zapalenia tarczycy Hashimoto może zmienić ilość podawanych hormonów, tak że osoby dotknięte chorobą mogą wymagać ponownej korekty za pomocą leków. Co 6 do 12 miesięcy należy również wykonywać badanie ultrasonograficzne tarczycy.

Chociaż ilości jodu spożytego z pożywieniem są klasyfikowane jako nieszkodliwe, należy unikać dodatkowego spożycia jodu (w tym tabletek jodu) w zapaleniu tarczycy Hashimoto, ponieważ może to przyspieszyć procesy zapalne w tarczycy. Niektóre badania wskazują również, że dodatkowe spożycie pierwiastka śladowego selenu może mieć pozytywny wpływ na procesy odpornościowe organizmu i pracę tarczycy.

Perspektywy i prognozy

Zapalenie tarczycy Hashimoto jest nieuleczalne. Wczesna diagnoza znacznie poprawia rokowanie.

Przyjmowanie hormonów tarczycy przez całe życie może umożliwić osobom dotkniętym chorobą prowadzenie życia bez objawów. Pomimo substytucji T4 u pacjentów mogą wystąpić objawy niedoczynności tarczycy. Wynika to ze stałego spadku wydajności tarczycy, co wymaga regularnego dostosowywania dawki hormonu.

W klasycznej formie tarczyca rośnie, ale traci swoją funkcję. Tkanka tarczycy jest stopniowo zastępowana tkanką łączną. W skrajnych przypadkach może rozwinąć się wole (wole), które należy usunąć chirurgicznie. Zanikowa postać choroby autoimmunologicznej występuje częściej w Niemczech: powoduje atrofię tarczycy.

Inne choroby autoimmunologiczne rozwijają się u około 25% osób dotkniętych chorobą. Typowymi wtórnymi i współistniejącymi chorobami przewlekłego zapalenia tarczycy są choroby jelit, takie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna, cukrzyca typu 1, bielactwo nabyte (choroba białych plam), toczeń rumieniowaty (liszaj motylkowy), reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Addisona (niedoczynność kory nadnerczy) i orbitopatia endokrynologiczna. W rzadkich przypadkach choroba Hashimoto może przejść do choroby Gravesa-Basedowa. Chłoniak szyjki macicy jest skrajnym powikłaniem.

Jeśli zapalenie tarczycy Hashimoto nie jest leczone, pojawia się wyraźna niedoczynność tarczycy. Poważne objawy objawiają się między innymi pogorszeniem sprawności umysłowej i fizycznej, masywnym wypadaniem włosów i niekontrolowanym przyrostem masy ciała.

zapobieganie

Ponieważ dokładne wyzwalacze zapalenia tarczycy Hashimoto o podłożu autoimmunologicznym nie są jeszcze znane, nie można w szczególny sposób zapobiec tej chorobie. Należy jednak unikać czynników wyzwalających (wysokie dawki jodu), jeśli istnieje predyspozycja genetyczna (kumulacja rodzinna).

Podobnie po chorobach zakaźnych o ciężkim przebiegu należy zbadać tarczycę przy pierwszych objawach, aby zapewnić wczesną diagnozę i rozpoczęcie leczenia w przypadku ewentualnego wystąpienia zapalenia tarczycy Hashimoto.

Opieka postpenitencjarna

Pacjenci, u których zdiagnozowano zapalenie tarczycy typu Hashimoto, powinni nadal otrzymywać opiekę endokrynologiczną, nawet po normalizacji sytuacji metabolicznej. Obejmuje to między innymi regularne monitorowanie poziomu TSH i fT4 / fT3 w tarczycy. Ponadto należy ocenić samą tkankę tarczycy. Pomoże w tym badanie dotykowe tarczycy oraz USG gardła.

Szczególnie w podeszłym wieku, ze zmianami poziomu hormonów lub w sytuacjach stresowych, może wystąpić kolejny zaostrzenie ze zmianami wartości tarczycy. W porozumieniu z lekarzem prowadzącym dawkę L-Thyrox należy wielokrotnie dostosowywać w zależności od sytuacji metabolicznej. Pacjent powinien również zwracać uwagę na objawy, które może wywołać Hashimoto.

W przypadku pojawienia się nowych nastrojów depresyjnych, niewytłumaczalnego przyrostu masy ciała, wypadania włosów lub innych niejasnych objawów należy przeprowadzić badanie lekarskie. Zawsze wskazane jest również skonsultowanie się z lekarzem w szczególnych sytuacjach, takich jak planowana ciąża.

Aby utrzymać jak najniższe wahania hormonalne i zmieniające się poziomy metabolizmu, pacjenci powinni zapewnić zrównoważony tryb życia. Przede wszystkim spokojny i odpowiedni sen, zdrowa dieta i zmniejszenie stresu mogą mieć pozytywny wpływ i zapobiegać nawrotom choroby. Należy unikać spożycia dodatkowego jodu lub spożywania dużych ilości jodu z pożywienia.

Możesz to zrobić sam

Osoby cierpiące na zapalenie tarczycy Hashimoto mogą same uczynić swój sposób życia wygodniejszym, jeśli ograniczą spożycie zboża do minimum. Ważne jest również, aby w menu uwzględnić nieprażone orzechy oraz dużo warzyw i owoców. Upewnij się, że pijesz wystarczającą ilość płynów, ale unikaj słodkich napojów, takich jak mrożona herbata lub lemoniada.

Osoby dotknięte chorobą mogą poprawić sobie humor dzięki lekkim sportom, takim jak ćwiczenia rozciągające, joga lub pilates. Ważne jest również, aby zapewnić wystarczającą podaż witaminy D. Chorzy, którzy jedzą mało mięsa i nie jedzą podrobów, mogą dostać witaminę D3 w postaci kapsułek żelowych lub wegańskich kropli z olejkiem pomarańczowym w aptekach.

Objawy znane z powolnego metabolizmu Hashimoto, takie jak spowolnienie, suchość skóry i wysypki, wypadanie włosów i łamliwe paznokcie, zimne dłonie i stopy, trudności z zasypianiem lub nieprawidłowości w cyklu kobiecym, mogą ulec poprawie lub zniknąć.

Hormon tarczycy należy nadal regularnie i zgodnie z zaleceniami przyjmować. Dobre samopoczucie diety niskoziarnistej i niskocukrowej z zapaleniem tarczycy Hashimoto może wystąpić już po kilku dniach. Pacjenci, którzy wcześniej zjadali dużo zboża, powinni ponownie zbadać tarczycę u lekarza po pierwszych mierzalnych sukcesach odchudzania i dobrego samopoczucia. W ten sposób sukces leczenia może zostać w pełni udokumentowany przez lekarza.