Osierdzie

Na Osierdzie to worek tkanki łącznej, który otacza ludzkie serce. Nosi również imię Osierdzie.

Co to jest osierdzie?

Osierdzie jest znane jako osierdzie, osierdzie lub cavitas pericardialis. Otacza ludzkie serce dwiema warstwami tkaniny. Dzięki wąskiej warstwie ślizgowej dwuścienna torba umożliwia poruszanie się narządów. Płyn surowiczy, zwany także płynem osierdziowym, w ilości od 10 do 15 mililitrów służy jako lubrykant. Podczas gdy wewnętrzna warstwa osierdzia nazywana jest warstwą trzewną lub nasierdziem, warstwa zewnętrzna nazywana jest osierdziem ciemieniowym.

Anatomia i budowa

Osierdzie składa się z dwóch części. Są to osierdzie fibrosum i osierdzie surowicze. Włóknienie osierdzia jest zewnętrzną warstwą osierdzia i składa się z ciasnej tkanki łącznej. Na stronie podstawnej znajduje się zrost z przeponą i opłucną (opłucną). Serosum osierdzia składa się z dwóch liści (blaszek). Są to blaszka trzewna pericardi, zwana także nasierdziem, leżąca bezpośrednio na sercu i blaszka parietalis pericardii. Ta ostatnia jest połączona ze zwłóknieniem osierdzia.

Pośrodku między dwoma liśćmi osierdzia serosum znajduje się szczelina zwana jamą osierdziową (Cavitas pericardii). W tej jamie znajduje się około 10 do 12 mililitrów płynu osierdziowego. Wydzielana ciecz może zmniejszyć tarcie między dwoma liśćmi. W dużych naczyniach krwionośnych liście osierdziowe zawijają się tak, że łączą się ze sobą. Bliższe odcinki naczynia są otoczone. W pobliżu naczyń między miejscami przejścia znajdują się wydrążone struktury lub wybrzuszenia.

Ze względu na przyporządkowanie osierdzia w kierunku serca, w osierdziu powstają dwie przestrzenie: sinus transversus pericardii i sinus obliquus pericardii. Wypływające naczynia krwionośne, takie jak pień płucny i aorta (tętnica główna), są oddzielone od żył płucnych, żyły głównej i żyły głównej dolnej, które zaopatrują naczynia, przez zatokę poprzeczną pericardii. Zatoka osierdziowa znajduje się pomiędzy żyłami płucnymi biegnącymi w kierunku serca. Drobne gałęzie nerwu przeponowego i nerwu błędnego zapewniają wrażliwe unerwienie osierdzia. Są również znane jako rami pericardiaci.

Funkcja i zadania

Funkcje i zadania osierdzia są zróżnicowane. Mocne połączenia, które istnieją w sercu i przeponie zapewniają, że narząd jest bezpiecznie utrzymywany na swoim miejscu. W ten sposób ważne struktury jamy klatki piersiowej, takie jak duże naczynia krwionośne, mostek i przestrzeń między płucami, mogą zawsze znajdować się w tej samej pozycji w stosunku do serca. W tym samym czasie osierdzie oddziela serce od innych narządów klatki piersiowej. Struktura tkanki łącznej osierdzia, która jest trudna do rozciągnięcia, zapobiega nadmiernemu rozciągnięciu serca w przypadku silnego fizycznego przeciążenia.

Jeśli występują wahania wyrzutu spowodowane zmianami ciśnienia krwi lub oddychaniem, unieruchomienie osierdzia powoduje wyrównanie objętości wyrzutowej między lewą i prawą komorą. Przydatne jest również wąskie połączenie osierdzia i nasierdzia w postaci wąskiej szczeliny. W przypadku niewydolności serca, rozciąganie włókien mięśnia sercowego jest utrzymywane biernie. Funkcją płynu w jamie osierdziowej jest zmniejszenie oporu tarcia w kierunku serca.

Zasadniczo osierdzie służy jako warstwa przesuwająca się. Z jednej strony otacza serce jako ochrona, az drugiej zapewnia kurczenie się i rozszerzanie mięśnia sercowego (mięśnia sercowego).

Choroby

Ludzkie osierdzie może być dotknięte różnymi chorobami. Dotyczy to przede wszystkim zapalenia osierdzia (zapalenia osierdzia). Przyczyny są różne. W większości przypadków jest to spowodowane przez wirusy, takie jak adenowirusy, wirusy Coxsackie lub echowirusy. Jednak u niektórych pacjentów zapalenie osierdzia jest wynikiem innej choroby. Pod uwagę brane są głównie choroby metaboliczne, autoimmunologiczne, płuc lub nerek. Zapalenie osierdzia jest zwykle widoczne w postaci ostrego bólu w okolicy mostka i podwyższonej temperatury ciała. Jeśli pacjent się porusza, bierze głęboki oddech lub kaszle, często zwiększa to ból.

W dalszym przebiegu zapalenia osierdzia możliwy jest także wysięk osierdziowy. Zapalenie osierdzia powoduje gromadzenie się płynu wewnątrz osierdzia. Jeśli płyn przekroczy określoną ilość, może to niekorzystnie wpłynąć na pracę serca. W przypadku większych wysięków konieczne jest zatem nakłucie do leczenia.

Leczenie zapalenia osierdzia zależy od przyczyn wyzwalających. Oprócz wirusów do najczęstszych źródeł należą również bakterie. Większość pacjentów otrzymuje leki przeciwzapalne i przeciwbólowe z powodu zapalenia osierdzia spowodowanego infekcją. Inhibitory ACE można również podawać w celu zwalczania niewydolności serca, a także leki moczopędne do drenażu. W przypadku postaci wtórnych nacisk kładzie się na leczenie odpowiedniej choroby podstawowej.

Inną możliwą chorobą osierdzia jest zespół Dresslera, znany również jako zespół postmiokardium. Występuje po zawale serca i towarzyszy mu ból dławicowy. W większości przypadków osoby dotknięte chorobą cierpią również na zmiany w morfologii krwi, gorączkę i wysięk osierdziowy. W bardzo rzadkich przypadkach może również wystąpić guz osierdzia.