Klebsiella pneumoniae

Klebsiella pneumoniae jest jednym z zarazków szpitalnych. Bakteria szkodzi głównie ludziom, którzy już są w złym stanie zdrowia.

Co to jest Klebsiella pneumoniae?

Klebsiella pneumoniae to gram-ujemna ludzka patogenna bakteria pręcikowa, która pochodzi z rodzaju Klebsiella. Bakteria jest jedną z szybko fermentujących laktozy i jest oksydazo-ujemna. Należy do rodziny Enterobacteriaceae.

Zwykle Klebsiella pneumoniae nie ma niebezpiecznego wpływu na ludzi. Jeśli jednak układ odpornościowy człowieka jest osłabiony lub występuje ostra infekcja, mikroorganizm również objawia się jako patogen. Skutkuje to przede wszystkim chorobami górnych dróg oddechowych, takimi jak zapalenie płuc. Oprócz ludzi, Klebsiella pneumoniae może również wpływać na zwierzęta.

Rodzaj Klebsiella został nazwany na cześć niemieckiego lekarza Edwina Klebsa (1834-1913). Klebsiella pneumoniae została po raz pierwszy opisana w 1883 roku przez niemieckiego mikrobiologa Carla Friedländera (1847-1887). Friedländer ustalił, że zarazek był przyczyną rzadkiej postaci zapalenia płuc, które nazywano zapaleniem płuc Friedländer. W tamtym czasie nazwa Klebsiella pneumoniae brzmiała Diplococcus. Ponadto patogeny też Bakterie Friedlandera nazywa.

W kolejnych latach naukowcy podzielili gatunki bakterii na trzy podgatunki: Klebsiella pneumoniae, Klebsiella ozaenae i Klebsiella rhinoscleromatis. Klebsiella rhinoscleromatis wywołuje rhinoscleroma, czyli ziarniniakowe zapalenie błony śluzowej nosa. Zapalenie płuc jest również możliwe z powodu powikłań.

Występowanie, dystrybucja i właściwości

Klebsiella pneumoniae występuje normalnie w jelitach ludzi i zwierząt, gdzie należy do flory jelitowej. Tam bakteria nie powoduje żadnych chorób i jest uważana za nieszkodliwą. Klebsiella pneumoniae występuje w organizmie około jednej trzeciej populacji bez powodowania choroby. Oprócz jelita błona śluzowa jamy ustnej jest często zasiedlana przez gatunki bakterii.

Wszystkie gatunki Klebsiella są uważane za chemoorganotroficzne. Rozkładają substancje organiczne w celu wytworzenia energii. Ponadto Klebsiella pneumoniae jest fakultatywnie beztlenowa. Jeśli bakterie mają wystarczającą ilość tlenu, następuje metabolizm energii oksydacyjnej. Substancje organiczne są utleniane do dwutlenku węgla (CO2) i wody, jeśli nie ma tlenu. W warunkach beztlenowych fermentacja 2,3-butanodiolu służy do oszczędzania energii. Głównymi produktami końcowymi są CO2, alkohol 2,3-butanodiol i niektóre kwasy.

Klebsiella pneumoniae ma kształt pręta. Mikroorganizm nie wytwarza zarodników. Ponadto bakteria nie ma wici, więc pozostaje nieruchoma. W tym celu Klebsiella pneumoniae jest wyposażona w fimbrie (frędzle lub frędzle).

Duża torebka to typowa cecha bakterii Klebsiella. To tworzy grubą warstwę szlamu na uprawach, takich jak talerz rolniczy. Jeśli przeważają warunki tlenowe, następuje szybki i wyraźny wzrost.

Aby móc wykryć i odróżnić Klebsiella pneumoniae, zwykle zakłada się hodowlę bakterii. Można to zrobić w płynnej kulturze lub na stałej selektywnej pożywce hodowlanej, takiej jak agar MacConkey. Ważne jest, aby odróżnić Klebsiella pneumoniae od innych enterobakterii, które są podobne do zarazka. Jednak hodowla bakterii jest uważana za stosunkowo niepewny dowód. W przypadku wykrycia serologicznego bakteria jest identyfikowana za pomocą antygenów otoczkowych. Kolejnymi opcjami wykrywania są tak zwane kolorowe serie, które składają się z probówek z kilkoma pożywkami, w których można rejestrować różnice w wydajności metabolizmu.

Choroby i dolegliwości

Klebsiella pneumoniae stanowi zagrożenie dla zdrowia tylko w określonych warunkach. Dlatego bakteria jest jednym z fakultatywnych drobnoustrojów chorobotwórczych. W większości przypadków powoduje zakażenia szpitalne. Klebsiella pneumoniae jest odpowiedzialna za około 10 procent wszystkich infekcji Klebsiella. Uważa się, że osoby z osłabionym układem odpornościowym są szczególnie narażone na chorobę. To samo dotyczy noworodków, ponieważ nie mają one jeszcze odpowiedniej obrony immunologicznej.

Ponieważ infekcje Klebsiella pneumoniae zwykle występują w szpitalach, bakteria jest również jednym z zarazków szpitalnych. Występuje również oporność na antybiotyki. Klebsiella pneumoniae jest niewrażliwa na popularne antybiotyki. Nawet rezerwowy lek karbapenem jest czasami używany na próżno. W ostatnich latach znacznie wzrosła liczba zakażeń patogenami opornymi na karbapanem (CRE), takimi jak Klebsiella pneumoniae, powodując kilka zgonów. Ponieważ jednak nie ma obowiązku zgłaszania zakażeń CRE w Niemczech, nie są dostępne dokładne dane. Bakterie Klebsiella od jakiegoś czasu są również szeroko rozpowszechnione w innych regionach, takich jak Stany Zjednoczone czy Bliski Wschód, i powodują zagrażające życiu zapalenie płuc.

Szczególnie problematyczny jest fakt, że medycyna nie ma prawie żadnych możliwości terapeutycznych, gdy carpapanems nie są już skuteczne przeciwko zapaleniu płuc wywołanemu przez Klebsiella pneumoniae. Jedynym skutecznym lekarstwem jest antybiotyk kolistyna, który jednak może uszkadzać nerwy i nerki. Jak dotąd nie ma innych skutecznych antybiotyków. Bakteria jest również naturalnie odporna na liczne penicyliny.

Oprócz zapalenia płuc Friedlandera, w którym dochodzi do zapalenia dwóch górnych płatów płuc, Klebsiella pneumoniae może powodować inne choroby. Należą do nich infekcje dróg moczowych, zapalenie opon mózgowych i zagrażające życiu zatrucia krwi (posocznica). Czasami zarazek przenosi się również przez klimatyzację.

Inne możliwe choroby wywoływane przez Klebsiella pneumoniae to zapalenie zatok, zapalenie płuc (zapalenie opłucnej), ropień płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha środkowego, zapalenie pęcherzyka żółciowego (zapalenie pęcherzyka żółciowego), zapalenie dróg żółciowych lub szpiku kostnego (zapalenie dróg żółciowych) Zapalenie wsierdzia.