Plik Opaska żołądkowa jest jednym z najpopularniejszych zabiegów chirurgii bariatrycznej i ma na celu pomóc pacjentom z nadwagą schudnąć, gdy zawiodły wszystkie konwencjonalne metody.
Celem małoinwazyjnego, laparoskopowego zabiegu jest zwężenie średnicy żołądka przy wejściu do żołądka, co pozwala odtąd pacjentowi jeść mniej pokarmu, a tym samym zmniejsza jego wagę i ryzyko chorób wtórnych. Chociaż odsetek powikłań operacji opaski żołądkowej jest mniejszy niż jeden procent, długoterminowe powikłania występują stosunkowo często po operacji, takie jak te, które mogą wynikać z zerwania opaski, infekcji portu lub nasilonych wymiotów.
Co to jest opaska gastryczna?
W chirurgii bariatrycznej opaska żołądka jest zabiegiem małoinwazyjnym i restrykcyjnym, którego celem jest pomoc pacjentom z dużą nadwagą w zmniejszeniu masy ciała.
W chirurgii bariatrycznej opaska żołądka jest zabiegiem małoinwazyjnym i restrykcyjnym, którego celem jest pomoc pacjentom z dużą nadwagą w zmniejszeniu masy ciała. Zasadniczo można oczekiwać, że procedura zmniejszy pierwotną wagę o około 16 procent, co czyni ją jedną z najbardziej obiecujących metod chirurgii bariatrycznej.
Operacja może być stosowana w szczególności w leczeniu olbrzymiej otyłości, której dieta i inne konwencjonalne metody odchudzania już zawiodły. Opaska żołądka jest jednym z czterech standardowych zabiegów chirurgicznych związanych z otyłością, który często łączy się z jedną z pozostałych trzech standardowych procedur.
Rękaw gastryczny należy odróżnić od opaski żołądkowej, która podobnie jak opaska żołądkowa ma na celu zminimalizowanie żołądka, ale w przeciwieństwie do opaski wymaga chirurgicznego usunięcia całych części żołądka. Opaski żołądkowe są zwykle usuwane ponownie po długim czasie ze względu na wysoki odsetek powikłań odległych, przy czym eksplantacja często łączy się z drugim zabiegiem, takim jak operacja rękawa żołądka.
Funkcja, efekt i cele
Zadaniem opaski żołądkowej jest zwężenie wejścia żołądka i średnicy żołądka. Taka zwężona średnica żołądka zapobiega nadmiernemu połykaniu pokarmu, a tym samym pomaga pacjentowi schudnąć. Zabieg niekoniecznie wymaga przyjęcia pacjenta do szpitala, ale w większości przypadków można go przeprowadzić ambulatoryjnie, o ile nie ma przeciwwskazań.
Po konsultacji i zaznaczeniu niezbędnych nacięć, lekarz najczęściej poddaje pacjenta znieczuleniu. Podczas operacji wykonuje operację przy wejściu do żołądka za pomocą instrumentu optycznego. Procedura ta nazywana jest również laparoskopią i jest częścią małoinwazyjnych zabiegów chirurgicznych.
Podczas laparoskopii opaski żołądkowej lekarz zakłada opaskę silikonową wokół dna żołądka. Otwór tego silikonowego paska jest regulowany przez dodanie płynu do paska.
W ścianie brzucha lub przed mostkiem lekarz ustawia tzw. Komorę portową, czyli dostęp. Opaski żołądkowe można ponownie całkowicie usunąć. W około połowie wszystkich przypadków eksplantacja jest absolutnie konieczna w ciągu dziesięciu lat, ponieważ taśma ślizga się lub związany z nią system węży przecieka. Eksplantacji opaski żołądkowej często towarzyszy wytworzenie rurkowatego żołądka, w którym lekarz usuwa od 80 do 90 procent żołądka pacjenta w znieczuleniu ogólnym i przekształca rurkowaty odpoczynek w system zamknięty ze szwami laparoskopowymi.
Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Ponieważ opaski żołądkowe są zakładane w ramach procedury małoinwazyjnej, procedura ta wiąże się z dużo mniejszym ryzykiem dla pacjenta niż inwazyjne zabiegi chirurgiczne. Chociaż znieczulenie generalnie prowadzi do większego ryzyka powikłań u osób z nadwagą, odsetek powikłań związanych z opaskowaniem żołądka, szczególnie pod kierunkiem doświadczonych chirurgów, wynosi poniżej 1%.
W tym przypadku doświadczonym chirurgiem jest ktoś, kto wykonał ponad 50 równoważnych operacji na żołądku. Chociaż sama operacja nie jest ryzykowna, po operacji mogą wystąpić różne komplikacje. Na przykład większe kawałki jedzenia mogą zatykać kanał żołądka. Dlatego też fachowe porady żywieniowe są kluczem do dalszego powodzenia zabiegu chirurgicznego. Infekcja portu może również wywołać długotrwałe powikłanie po operacji.
W pewnych okolicznościach opaska żołądkowa wrzyna się w żołądek lub opaska zsuwa się i musi zostać wyregulowana podczas dodatkowej operacji. Jednym z częstych powikłań są nasilone wymioty, które mogą powodować uszkodzenie zębów i inne konsekwencje zdrowotne dla pacjenta. Z uwagi na te zagrożenia, przed zabiegiem niezastąpiona jest profesjonalna konsultacja w specjalnie utworzonym poradni. Podobnie jak wszystkie inne zabiegi chirurgiczne związane z otyłością, opaski żołądkowe nie są dostępne dla każdego.
Podstawowym wymogiem jest BMI powyżej 40 lub powyżej 35, jeśli występują choroby związane z otyłością. Osoby z psychozą lub nałogami generalnie nie są uważane za kandydatów do opaskowania żołądka. Z reguły zabieg wykonywany jest tylko u osób w wieku biologicznym od 18 do 65 lat, przy czym pacjent musiał bezskutecznie wypróbować wszystkie konwencjonalne metody odchudzania. Potencjalni pacjenci z opaską żołądkową muszą być w pełni zmotywowani do utraty wagi oraz w pełni poinformowani o wszystkich dostępnych metodach i ryzyku.
Ryzyko operacji nie może przekraczać ryzyka innych dostępnych interwencji dla indywidualnego pacjenta. W porównaniu z operacjami otyłości, takimi jak operacja żołądka rękawa, opaska żołądkowa ma przede wszystkim tę zaletę, że można ją całkowicie zmienić. Z drugiej strony operacja taka jak żołądek rękawa wiąże się z mniejszą liczbą długoterminowych powikłań w perspektywie długoterminowej.
.jpg)
.jpg)
