Zawiera składnik aktywny Naftifin jest to lek o działaniu przeciwgrzybiczym. Substancja należy do grupy pochodnych alliloaminy. Związek ma również działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Działanie przeciwgrzybicze substancji naftifina wynika ze zmniejszenia struktury błon komórkowych grzybów. Z tego powodu naftifina jest stosowana głównie w zewnętrznych infekcjach grzybiczych.
Co to jest naftifin?
Naftifina jest stosowana w większości przypadków jako środek przeciwgrzybiczy, czyli jest stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych, np. Skóry.
Substancja naftifina jest pochodną alliloaminy, a także środkiem przeciwgrzybiczym o szerokim spektrum działania. Na przykład jest stosowany miejscowo w leczeniu dermatofitów.
Z chemicznego punktu widzenia naftifina jest alliloaminą. Ponadto naftifina jest jednym z tak zwanych aromatycznych związków węglowodorowych. Związki, które składają się z pierścieni benzenowych, są połączone ze sobą mostkiem azotowym. Chlorowodorek naftifiny jest stosowany głównie w farmacji. Ta substancja ma temperaturę topnienia około 177 stopni Celsjusza.
Naftifina jako wolna cząsteczka pojawia się w temperaturze pokojowej jako lepka i oleista substancja. W połączeniu z chlorowodorkiem naftifina jest substancją stałą.
Efekt farmakologiczny
Substancja czynna naftifina jest zwykle stosowana zewnętrznie w chorobach grzybiczych. Naftifin należy do tzw. Alliloamin. Z tego powodu, podobnie jak inne typy alliloamin, lek hamuje ważny enzym w grzybach. Ten enzym to epoksydaza skwalenu. W efekcie zahamowany zostaje rozwój ścian komórkowych grzybów.
Ponadto w tkance grzyba gromadzi się specjalny materiał wyjściowy, tak zwany skwalen. Substancja ta zabija większość grzybów.
Zasadniczo naftifina jest środkiem przeciwgrzybiczym o bardzo szerokim spektrum patogenów. Z tego powodu naftifina działa również na dermatofity, na przykład przeciwko drożdżakom, Epidermophyton floccosum i pleśniom. Badania laboratoryjne wykazały również, że substancja naftifina ma również działanie przeciwalergiczne i przeciwzapalne.
Ponadto naftifina wpływa na wzrost i rozmnażanie różnych typów bakterii. To sprawia, że lek nadaje się do leczenia mieszanych infekcji wywołanych przez grzyby i bakterie.
W przeciwieństwie do azolowych leków przeciwgrzybiczych, naftifina nie zmniejsza demetylazy lanosterolu. Jeśli naftifina jest stosowana w leczeniu grzyba paznokci, w większości przypadków substancję tę łączy się z mocznikiem. Ponieważ mocznik zmiękcza paznokieć. Poprawi to działanie przeciwgrzybicze leku. Jeśli występuje grzyb paznokci, zaleca się stosowanie żelu z naftifinem.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Naftifin stosuje się w ramach miejscowej terapii grzybic infekcyjnych skóry. Możliwe wskazania to na przykład stopa atlety lub grzybica paznokci.
Substancja czynna naftifina jest dostępna w handlu w postaci żeli, sprayów, kremów lub w postaci roztworu. Czas trwania terapii wynosi średnio od dwóch do czterech tygodni. W przypadku infekcji grzybiczej paznokci zwykle konieczne są dłuższe okresy leczenia, które zwykle trwają co najmniej sześć miesięcy. Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu pierwszych czterech tygodni, diagnoza powinna zostać ponownie zbadana przez lekarza prowadzącego.
Jeśli występuje ostra zapalna infekcja skóry spowodowana atakiem grzybów, czasami stosuje się naftifinę razem z tlenkiem cynku lub przeciwzapalnymi glukokortykoidami. Celem jest wspomaganie gojenia się ran chorej skóry.
W zasadzie substancję czynną naftifinę można stosować, jeśli konieczne jest zahamowanie wzrostu grzybów na skórze i paznokciach lub jeśli grzyby mają zostać zabite. Ponadto substancję leczniczą można również stosować, jeśli celem jest złagodzenie swędzenia w kontekście zakażeń grzybiczych skóry.
Naftifine skraca również czas gojenia się infekcji skóry i paznokci spowodowanych infekcjami grzybiczymi. Substancja czynna jest również w stanie redukować reakcje zapalne, które występują na skórze wraz z infekcjami grzybiczymi. Naftifina jest ogólnie stosowana miejscowo i lokalnie. Oprócz żeli i kremów za postacie dawkowania można również uważać płyny lub maści.
Zagrożenia i skutki uboczne
Podczas stosowania aktywnego składnika naftifina czasami występują niepożądane skutki uboczne. Na przykład może prowadzić do pieczenia i swędzenia skóry. Ponadto możliwe są suche obszary skóry, a także wysypki i zaczerwienienia skóry.
W większości przypadków objawy te ustępują samoistnie po kilku dniach, w przeciwnym razie należy pilnie skonsultować się z lekarzem prowadzącym. W rzadkich przypadkach występują reakcje nadwrażliwości. Należy unikać leczenia naftifiną w przypadku otwartych ran, chorych błon śluzowych lub oczu. Dzieci w wieku poniżej dwunastu lat nie mogą również używać aktywnego składnika naftifiny.
.jpg)
