Zaburzenia nerwów

Główny temat Zaburzenia nerwów opisuje różnorodne choroby, które wpływają na układ nerwowy lub niektóre nerwy w organizmie. Zwykle są to zaburzenia fizyczne; jednak mogą również wystąpić psychologiczne skutki uboczne. Chorób układu nerwowego często nie da się wyleczyć.

Co to są choroby nerwów?

Pod wspólnym terminem „choroby nerwów” lekarze rozumieją wiele chorób, które mogą mieć bardzo różny charakter. Oddziałują na wegetatywny układ nerwowy i tym samym prowadzą do zaburzeń lub oddziałują na nerwy bardzo określonego obszaru ciała.

Fizyczne objawy choroby mogą być tak różne, jak jej przyczyny. Obejmują one mrowienie i drętwienie, na przykład kończyn, paraliż lub silny ból.

Zaburzenia psychiczne, takie jak lęk lub ataki paniki, mogą również wystąpić w wyniku zaburzeń nerwowych. Niektóre choroby nerwowe są przejściowe i ustępują samoistnie; inne natomiast są trudne lub niemożliwe do wyleczenia i mogą również prowadzić do śmierci pacjenta.

przyczyny

Zaburzenia nerwów mogą być spowodowane wieloma różnymi chorobami i stanami. Prosty zły ruch może na przykład doprowadzić do ucisku nerwu, co chwilowo prowadzi do silnego bólu i ograniczonej ruchomości.

Niewystarczające krążenie krwi, które można przypisać przyczynom zewnętrznym lub wewnętrznym, takim jak zwężenie naczyń krwionośnych, powoduje mrowienie i drętwienie, na przykład rąk lub nóg. Dobrze znany zespół cieśni nadgarstka to choroba, w której ucisk na nerw śródręcza powoduje ból i mrowienie.

Jednak w pewnych okolicznościach przyczyną objawów mogą być również poważniejsze choroby, takie jak stwardnienie rozsiane, zaburzenie ośrodkowego układu nerwowego lub udar. Te pilnie wymagają leczenia, ponieważ mogą zagrozić życiu danej osoby.

Typowe i powszechne choroby

• Zespół cieśni nadgarstka
• Stwardnienie zanikowe boczne
• Porażenie twarzy
• Polineuropatia
• Alzheimera, Parkinsona

Objawy, dolegliwości i oznaki

Objawy zaburzeń nerwowych w dużej mierze zależą od dokładnego charakteru zaburzenia. Na przykład zespół cieśni nadgarstka prowadzi do zaburzeń odbioru w dłoni, podczas gdy niedowład twarzy oznacza paraliż twarzy.

Ogólnie rzecz biorąc, zaburzenia nerwowe wyrażają się jednak poprzez nieprawidłowe odczucia i problemy motoryczne. Szczególnie często występuje mrowienie w stopach lub dłoniach. Ten objaw jest początkiem wielu chorób nerwów. Może to również dotyczyć całych kończyn. Często później pojawia się wrażliwość na dotyk, palący ból i uczucie niestabilności podczas chodzenia. Pojawia się uczucie obrzęku lub zwężenia. Kończyny też mogą się tak czuć, więc nie są częścią ciała.

Ale może również prowadzić do drętwienia lub nieprawidłowych wrażeń. Odrętwienie może przekształcić się w całkowite odrętwienie w poszczególnych częściach ciała. Nienormalne doznania obejmują na przykład bezpodstawne odczuwanie ciepła i zimna, a także nagłe bodźce bólowe czy uczucie furii. Ogólnie rzecz biorąc, te dolegliwości są bardzo zróżnicowane.

Występują problemy z mięśniami. Może to prowadzić do skurczów, utraty napięcia, drgawek lub atrofii mięśni. Wszystkie te objawy poważnie ograniczają zdolności motoryczne osoby dotkniętej chorobą. Pozostałe objawy zależą od przebiegu choroby podstawowej. Nie zawsze pojawiają się wszystkie objawy.

Diagnoza i przebieg

Jeśli podejrzewa się chorobę nerwów, należy skonsultować się z lekarzem w celu wyjaśnienia przyczyny. Oprócz obszernej rozmowy z pacjentem, lekarz zbada neurologicznie dotknięte obszary ciała i zbada wrażliwość na ból, odczucie ciśnienia i temperatury, a także odruchy mięśniowe.

Badanie krwi i techniki obrazowania diagnostycznego mogą również dostarczyć informacji o przyczynie objawów. Prosty ucisk nerwu lub brak przepływu krwi spowodowany jednostronnym stresem lub zbyt ciasnym ubraniem może ustąpić samoistnie bez leczenia.

Inne choroby wymagają leczenia, ponieważ w przeciwnym razie objawy nasilają się, a jakość życia chorego może zostać znacznie obniżona. Niektóre choroby mogą nawet spowodować śmierć pacjenta.

Komplikacje

Zaburzenia nerwów mogą powodować wiele różnych dolegliwości i powikłań. W najgorszym przypadku choroby te prowadzą jednak do paraliżu lub innych zaburzeń wrażliwości. Jakość życia osoby dotkniętej chorobą jest znacznie obniżona z powodu chorób nerwów, a życie codzienne jest ograniczone. W wielu przypadkach osoby dotknięte chorobą są wtedy zależne od pomocy innych osób w swoim życiu i nie mogą już samodzielnie wykonywać wielu codziennych czynności.

Choroby nerwów nie zawsze prowadzą do pozytywnego przebiegu choroby. Jeśli nerwy zostały nieodwracalnie uszkodzone, osoba dotknięta chorobą musi przez całe życie żyć z tymi ograniczeniami. Ponadto zaburzenia nerwów mogą również prowadzić do dolegliwości psychicznych lub depresji. W niektórych przypadkach pacjenci mają również myśli samobójcze.

Nie można jednoznacznie przewidzieć, czy leczenie danej choroby jest możliwe. Dalszy przebieg zależy w dużej mierze od samej choroby podstawowej. Z reguły nie ma żadnych komplikacji podczas leczenia. Przy pomocy różnych terapii i zdrowego stylu życia można ograniczyć choroby nerwów.

Kiedy należy iść do lekarza?

Choroby nerwów mogą pojawiać się zarówno na poziomie emocjonalnym, jak i fizycznym. W przypadku upośledzenia obu obszarów należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ każdy z nich ma silny wpływ na styl życia danej osoby. Jeśli objawy pojawiają się nagle, nie zmieniają się przez dłuższy czas lub nasilają się, wskazana jest konsultacja z lekarzem.

W przypadku odrętwienia, obniżonej wrażliwości lub nieprzyjemnych wrażeń na skórze przy dotknięciu należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku wystąpienia zaburzeń czynnościowych, nie można już wypełniać codziennych obowiązków lub jeśli ogólny limit obciążenia osoby zainteresowanej spada, należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz jest potrzebny, jeśli ruchliwość jest ograniczona, ból lub ciągnięcie podczas ruchu.

Jeśli dana osoba cierpi na zwiększone doświadczenie stresu, strachu, paniki lub wewnętrznego niepokoju na poziomie emocjonalnym, potrzebuje pomocy. Zaburzenia koncentracji, obniżona czujność lub upośledzona funkcja pamięci powinny zostać zgłoszone lekarzowi. W przypadku problemów behawioralnych, gwałtownych wahań nastroju, agresywnego zachowania lub całkowitego odstawienia objawy należy omówić z lekarzem. Jeśli dolegliwości się rozprzestrzeniają, prowadzi to do pogorszenia samopoczucia i jakości życia, a jeśli prowadzi do podrażnień, konieczna jest wizyta u lekarza.

Leczenie i terapia

W przypadku stwierdzenia choroby nerwów lekarz prowadzący rozpocznie odpowiednią terapię. Rodzaj leczenia zależy w dużej mierze od indywidualnej przyczyny, na której oparte są dolegliwości.

Niektóre choroby nerwowe, które pojawiają się w wyniku łagodnych skutków traumatycznych, niekoniecznie wymagają leczenia. Ustępują same z należytą starannością. Poważniejszym chorobom, takim jak stwardnienie rozsiane, lekarz może zapobiec szybkiemu postępowi, stosując farmakoterapię. We współpracy z logopedami, fizjoterapeutami i terapeutami zajęciowymi zwykle dąży się do poprawy jakości życia pacjenta.

Jednak całkowite wyleczenie nie może zostać osiągnięte. Zespół cieśni nadgarstka leczy się przez tymczasowe unieruchomienie ręki lub operację. Wskazane jest również towarzyszenie terapii lekowej środkami przeciwbólowymi. W przypadku udaru należy natychmiast zareagować i zmniejszyć ciśnienie, które wytworzyło się w mózgu, w przeciwnym razie dojdzie do nieodwracalnych uszkodzeń. Nieleczony udar może prowadzić do śmierci. Jeśli rozpoznano go na czas, zwykle konieczna jest późniejsza intensywna rehabilitacja.

Uszkodzenie nerwów może również wystąpić w kontekście cukrzycy. Neuropatia cukrzycowa zwykle poprawia się, gdy cukrzyca jest leczona, a ciśnienie krwi pacjenta jest trwale obniżone. Zaburzenia lękowe powodujące deficyty nerwowe wymagają psychoterapii dostosowanej do indywidualnych potrzeb i która może być prowadzona ambulatoryjnie lub stacjonarnie. Można to również wspierać za pomocą leków.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w chorobach nerwowych jest silnie uzależnione od przyczyny zaburzeń zdrowia. Uciśnięty nerw zwykle czasowo powoduje silny ból i ogranicza ruch. W takich przypadkach perspektywy wyleczenia są bardzo dobre. Często ucisk nerwu można poluzować przez odpowiednie ruchy kompensacyjne lub wystarczającą podaż nerwów. Po krótkim czasie objawy ustąpią.

Istnieje również perspektywa wyzdrowienia dzięki prostej opcji leczenia. Nerw zostanie uwolniony z pozycji przez lekarza w kilku medycznych krokach. Bezpośrednio po zabiegu objawy są znacznie złagodzone, a po krótkim czasie całkowite wyleczenie.

Jeśli choroba jest poważna, rokowanie się pogarsza. Zaburzenie ośrodkowego układu nerwowego może mieć przewlekły przebieg. Złagodzenie istniejących nieprawidłowości jest możliwe tylko u tych pacjentów przy długotrwałej terapii lekowej. Zwykle nie uzyskuje się całkowitego uwolnienia od objawów. Ponadto, zaraz po przerwaniu leczenia, następuje wzrost upośledzenia zdrowia. W niektórych przypadkach istnieje pilna potrzeba działania, w przeciwnym razie życie będzie zagrożone. Jeśli dojdzie do zaburzenia krążenia krwi, nieleczony stan może doprowadzić do zagrożenia życia, a tym samym zagrozić przedwczesnej śmierci danej osoby.

zapobieganie

W niektórych przypadkach można aktywnie zapobiegać chorobom nerwów. Ponieważ warunki życia jednostki również wpływają na rozwój różnych chorób, w każdym przypadku wskazany jest zdrowy tryb życia.

Zbilansowana dieta z wystarczającą ilością ruchu zapobiega otyłości i chorobom, które mogą się z nią wiązać, jak cukrzyca czy nadciśnienie. Umiarkowane spożycie alkoholu i innych trucizn konsumpcyjnych może zapobiec rozwojowi zaburzeń czucia i innych objawów.

Jeśli często występuje drętwienie, mrowienie lub ból, należy pilnie skonsultować się z lekarzem. Pozwoli to ustalić przyczynę objawów i wykluczyć poważną chorobę lub zainicjować odpowiednią terapię.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków środki i możliwości dalszej opieki w przypadku chorób nerwów są znacznie ograniczone lub nawet nie są dostępne dla osoby zainteresowanej. Z tego powodu osoba poszkodowana powinna jak najwcześniej skonsultować się z lekarzem, aby zapobiec wystąpieniu innych objawów lub powikłań. Nie można przewidzieć dalszego przebiegu choroby, aw niektórych przypadkach oczekiwana długość życia pacjenta jest znacznie ograniczona i skrócona przez choroby nerwów.

Wczesna diagnoza wpływa jednak pozytywnie na dalszy przebieg tej choroby. Często pacjenci są uzależnieni od przyjmowania różnych leków. Aby trwale ograniczyć objawy, należy zawsze przestrzegać regularnego spożycia i prawidłowego dawkowania.

W przypadku skutków ubocznych lub pytań należy zawsze skonsultować się z lekarzem.Często pomoc i wsparcie własnej rodziny z chorobami nerwowymi jest również bardzo ważna. Zapobiega to lub łagodzi depresję i inne zaburzenia psychiczne. Ogólnie zdrowy tryb życia ze zdrową dietą może również wpływać pozytywnie na objawy tej choroby.

Możesz to zrobić sam

Zmiana własnego zachowania może pozytywnie wpływać na wiele chorób nerwów. Może to oznaczać, że może wyeliminować przyczynę choroby nerwów lub zmniejszyć jej wpływ. Można to osiągnąć poprzez ogólne działanie stabilizujące dla zdrowych nerwów poprzez zbilansowaną dietę i odpowiednią ilość ćwiczeń.

Pomocnym towarzyszem jest także relaksująca muzyka o odpowiedniej głośności. Śmiech nie powinien być wyjątkiem. W indywidualnych przypadkach właściwe może być ograniczenie lub unikanie luksusowych potraw, takich jak alkohol czy tytoń. Pominięcie niektórych leków może być również opcją jako zmianą zachowania. Dodatkowe ukierunkowane działania mające na celu poprawę codziennych dolegliwości w przypadku chorób nerwów zależą od indywidualnego obrazu klinicznego.

W grupach samopomocy możliwa jest pomocna wymiana informacji o konkretnych zaleceniach dotyczących zachowania w życiu codziennym. Naprzemienne prysznice lub sauny mogą zmniejszyć uczucie mrowienia spowodowane zaburzeniami nerwów. Jeśli nadmierny stres w pracy jest przyczyną choroby nerwowej, możliwość zmiany nie powinna być tematem tabu. Ćwiczenia relaksacyjne mogą poprawić stabilność stresu.

Hobby może być również relaksującą przeciwwagą dla codziennego stresu. Codzienne zachowanie sprzyjające zasypianiu zapewnia niezbędną regenerację podczas nocnego snu. Bardziej zrelaksowany, pozytywny stosunek do życia jest również korzystny w przypadku zaburzeń nerwowych. Twoje codzienne planowanie powinno być tworzone bez presji na terminy. Aby uchronić się przed nadmiernymi wymaganiami w życiu codziennym, ćwiczenia praktyczne pomagają od czasu do czasu powiedzieć „nie”.