Equinus

Pod Equinus rozumie się wrodzone lub nabyte w trakcie życia nieprawidłowe ułożenie stopy, w którym pięta jest podniesiona, co prowadzi do problemów w chodzie i kośćcu.

Co to jest equinus?

Podniesiona pięta konia końskiego jest zwykle widoczna gołym okiem. Dzieci dotknięte chorobą chodzą głównie lub całkowicie na palcach i nie mogą odtoczyć stopy od pięty.
© oliverfroehlich - stock.adobe.com

Na Equinus pięta jest uniesiona w taki sposób, że tylko podbicie stopy dotyka podłogi podczas chodzenia. Equinus znajduje się w stałym zgięciu, którego nie można korygować biernie.

Equinus jest również znany jako pes equinus (łapa konia), ponieważ prawie wszystkie czworonogi pojawiają się z obszarem stopy lub palca. Jednak u ludzi stan koński nie jest fizjologiczny, ponieważ ciężar ciała spoczywa tylko na przedniej części stopy i nie można zagwarantować stabilnej postawy.

Istnieje również niepewność dotycząca korytarza z powodu nieistniejącego procesu walcowania.

przyczyny

Przyczyny jednego Equinus może być bardzo różna. Przede wszystkim można rozróżnić między wrodzonym a nabytym stanem końskim.

Na przykład we wrodzonym stanie końskim występuje niedorozwój podudzia lub niewłaściwa postawa w macicy. W tym przypadku koński jest również nazywany stopą klubową. Kończy się zwykle rozwija się dopiero po urodzeniu, na przykład z powodu polio, zaburzenia układu nerwowego, po urazie kostki (który doprowadził do skrócenia ścięgna Achillesa) lub z przyczyn mechanicznych, takich jak długi odpoczynek w łóżku.

W większości przypadków jednak funkcja nerwów jest upośledzona, przez co mięśnie łydek ulegają skróceniu lub nerwy są sparaliżowane. Zwyczajowa stopa końska występuje, gdy dzieci zbyt często chodzą na palcach, gdy uczą się chodzić.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Wysoką pozycję pięty można zwykle zobaczyć gołym okiem. Chore dzieci chodzą głównie lub całkowicie na palcach i nie mogą odtoczyć stopy od pięty. Mięśnie łydek mogą wydawać się zauważalnie skrócone i nie ma możliwości naciskania pięty na podłogę podczas stania.

Equinus często występuje u osób przykutych do łóżka. Już pod wpływem nacisku kołdry na palce i przodostopie stopa jest coraz bardziej zginana. Po pewnym czasie osoby dotknięte chorobą nie mogą już aktywnie ustawiać stopy pod kątem 90 ° do podudzia. Mięśnie łydki i ścięgno Achillesa są wyraźnie skrócone.

Objawy są widoczne głównie podczas chodzenia i stania. W zależności od ciężkości stopy końskiej, osoby dotknięte chorobą chodzą tylko na palcach lub nie mogą już chodzić z powodu wady rozwojowej.

Modzele na śródstopiu są również wyraźnym objawem kończyn, ponieważ cały ciężar ciała spoczywa na tym niewielkim obszarze. Jeśli stopa końska istnieje od dłuższego czasu, zmieniony chód może skutkować skrzywieniem kręgosłupa.

Diagnoza i przebieg

Diagnoza jest jedna Equinus niezbyt trudne, ponieważ niewspółosiowość jest bardzo zauważalna nawet dla laika. Podczas badania lekarz bada również chód, podobnie jak bierny ruch stopy.

Aby znaleźć dokładną przyczynę, potrzebne są jednak narzędzia diagnostyczne, takie jak zdjęcia rentgenowskie, elektromiografia czy biopsja mięśni (usunięcie tkanki).Nie tylko stopa, ale także inne stawy kończyny dolnej i kręgosłupa są badane w celu określenia skutków stopy końskiej.

Przebieg kończyn zależy od przyczyny, np. Zwykłe końskie końce nadal mają dobre rokowania w dzieciństwie, często cofają się wraz ze wzrostem. Jednak u innych gatunków z rodziny koniowatych przebieg jest nieco szerszy i dłuższy; zwykle nie można go całkowicie cofnąć. Rezultatem są problemy z kolanami, miednicą i kręgosłupem.

Komplikacje

Zmieniony wzorzec chodu w stopie końskiej może prowadzić do dalszych nieprawidłowości. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do zużycia stawów, chorób artretycznych i innych powikłań dotyczących kości i stawów. Na stopach często widoczne są zrogowacenia spowodowane nietypowym chodem. Zwykle są one związane z silnym bólem i uczuciem ucisku i rzadko mogą przekształcić się w ropnie lub poważne stany zapalne.

W dłuższej perspektywie duże obciążenie stawu kolanowego powoduje zmiany artretyczne. U dzieci kręgosłup może się wygiąć w okolicy lędźwiowej, a biodra mogą się przesunąć. Stwarza to funkcjonalne nieprawidłowe położenie. Często towarzyszy temu przewlekły ból. Stanowią one również długotrwałe obciążenie psychiczne osoby dotkniętej chorobą i mogą na przykład wywołać depresję.

Zabieg chirurgiczny może wiązać się z uszkodzeniem nerwów, krwawieniem i stanem zapalnym. Po operacji mogą wystąpić zaburzenia gojenia się ran, wtórne krwawienie i nadmierne blizny. Stosowanie środków przeciwbólowych może powodować działania niepożądane, interakcje i reakcje alergiczne u niektórych dotkniętych nimi osób. Pomoce ortopedyczne, jeśli są używane nieprawidłowo, mogą również powodować komplikacje, które w wielu przypadkach zaostrzają podstawowy stan.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

W przypadku nieprawidłowości w poruszaniu się należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli można zaobserwować u dzieci lub dorosłych, że chodzą one tylko na palcach, wskazane jest wyjaśnienie przyczyny. Zwykle podczas ruchu stopę kładzie się piętą, a następnie przetacza się stopą od pięty do palców. To naturalny ruch. Jeśli występuje inna sekwencja chodzenia lub biegania, należy to omówić z lekarzem. Mogą wystąpić trwałe upośledzenia układu kostnego, którym należy zapobiegać.

W przypadku dolegliwości mięśniowych, bólu lub nieprawidłowego ustawienia należy sporządzić badanie i plan leczenia. Jeśli kręgosłup jest zakrzywiony lub wzór chodu całkowicie się zmienił, dana osoba potrzebuje pomocy medycznej. Jeśli poruszanie się jest utrudnione, jeśli kosztuje daną osobę dużo siły lub szybko pojawia się zmęczenie, spostrzeżenia należy omówić z lekarzem.

Jeśli ze względu na objawy nie można normalnie uprawiać sportu, konieczna jest wizyta lekarska. Spadek odporności fizycznej czy problemy psychologiczne to również przyczyny, dla których należy przeprowadzić badania przyczynowe. Jeśli występują problemy ze stawami, obrzęk stóp lub nieprzyjemne uczucie ucisku na łydki, wymagane jest działanie.

Leczenie i terapia

Zabieg dla jednego Equinus zależy również od przyczyny, a zwłaszcza od ciężkości. Jeśli nie ma skrócenia mięśni łydek, proste, ale konsekwentne, aktywne ruchy mogą zmniejszyć stopę końską.

Odbywa się to poprzez fizjoterapię. Często pacjentom podaje się gips stojący na podudzie, który stabilizuje stopę i ma przywrócić stopę do jej normalnej pozycji na kilka tygodni. Rzadko wykonuje się operację na końskim ubytku, tylko w przypadku konieczności wydłużenia ścięgna Achillesa z powodu nadmiernego skrócenia.

Ta operacja jest szczególnie skuteczna u dzieci; U dorosłych w najgorszym przypadku wykonuje się usztywnienie stawu górnego stawu skokowego, gdy chrząstka jest już mocno zużyta. Ponadto końskie można leczyć butami ortopedycznymi.

zapobieganie

Jeden Equinus zdecydowanie można aktywnie zapobiegać. Nawet jeśli na przykład jesteś przykuty do łóżka przez długi czas, stopę można unieruchomić w normalnej pozycji, odpowiednio ustawiając ją u stóp.

Fizjoterapia jest niezbędna, aby rozciągnąć skrócone mięśnie, zarówno czynnie, jak i biernie. Z wyjątkiem przypadku zerwania ścięgna Achillesa, ważne jest, aby w przypadku kontuzji stopa była również unieruchomiona w pozycji neutralnej, aby można było uniknąć stopy końskiej.

Po zerwaniu ścięgna Achillesa właściwa fizjoterapia jest szczególnie ważna, aby stopa z powrotem znalazła się w prawidłowej pozycji i nie uzyskała trwałego ustawienia końskiego. Najważniejszym elementem jest tutaj rozciąganie mięśni łydek.

Opieka postpenitencjarna

Po leczeniu stopy końskiej konieczna jest kompleksowa opieka kontrolna u specjalisty, szczególnie po operacji lub długotrwałej fizjoterapii. Opieka kontrolna obejmuje badanie fizykalne i rozmowę z pacjentem. W ramach badania przedmiotowego chirurg ortopeda sprawdza, czy stopa goi się prawidłowo.

W razie potrzeby zostanie wykonane zdjęcie rentgenowskie lub inna procedura obrazowa, aby precyzyjnie określić stan chorej stopy. Po operacji ważne jest, aby sprawdzić rany chirurgiczne. W razie potrzeby należy również zresetować przepisane leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Różne leki należy powoli odstawiać.

Powinien to być monitorowane przez lekarza rodzinnego, aby maksymalnie zminimalizować skutki uboczne. Badanie kontrolne stopy końskiej jest zwykle wykonywane przez ortopedę, który był już odpowiedzialny za leczenie wady. Jeśli powikłania się utrzymują, w leczeniu mogą być zaangażowani inni lekarze.

W przypadku braku powikłań lub innych nieprawidłowości leczenie kończy się. Pacjent powinien skonsultować się z chirurgiem ortopedą raz na sześć miesięcy, aby upewnić się, że końskie nie powróci i nie wystąpią inne dolegliwości. W przypadku bólu stóp lub innych dolegliwości należy powiadomić lekarza prowadzącego.

Możesz to zrobić sam

Aby uniknąć wypadków lub innych komplikacji, stopy i ruchy należy wykonywać codziennie. Zwłaszcza jeśli jesteś przykuty do łóżka, szczególnie ważne jest napinanie mięśni i wykonywanie ruchów. Każdy może to zrobić niezależnie, nie potrzebujesz żadnych instrukcji ani specyfikacji. Wspólne ćwiczenia należy również wykonywać codziennie, aby uniknąć upośledzeń i zakłóceń.

Szczególnie ważne jest zwracanie uwagi na wymagania organizmu podczas ruchu. Unikaj gorączkowych ruchów. Ponadto należy powstrzymać się od narażania organizmu na nadmierny stres fizyczny. Jeśli ruchliwość jest upośledzona po chorobie, upadku lub wypadku, należy zachować szczególną ostrożność podczas procesu gojenia. Nadmierne zapotrzebowanie może prowadzić do chorób wtórnych.

Jeśli ma miejsce leczenie fizjoterapeutyczne, techniki i treningi, których się tam nauczyliśmy, mogą być wykonywane niezależnie również poza sesjami. Ponadto należy nosić odpowiednie obuwie. Wysokie obcasy nie są zalecane, a buty powinny mieć rozmiar stopy. W przeciwnym razie zwiększa się ryzyko wypadku podczas ruchu. Aby nie budować dodatkowego stresu na organizmie, należy unikać otyłości. Ma to bardzo silny wpływ na stopy i prowadzi do bólu. Gdy tylko osoba zainteresowana zauważy problemy z poruszaniem się, powinna w odpowiednim czasie robić przerwy.