Wyjaśniamy, czym jest nostalgia, pochodzenie terminu i różne sposoby jej rozumienia. Także jego związek z melancholią.
Czym jest nostalgia?
Nostalgia to uczucie tęsknoty za wydarzeniami lub sytuacjami z przeszłości, na ogół przyjemnymi, ważnymi lub niezapomnianymi. Od samego początku jest to uczucie trudne do zdefiniowania, bliskie smutkowi, że przeszłe rzeczy nie wracają, a jednocześnie radości, jaką niesie ze sobą pamiętanie.
W rzeczywistości, według słownika Królewskiej Akademii Hiszpańskiej, nostalgia byłaby „bólem nieobecności w ojczyźnie, krewnymi lub przyjaciółmi” lub „melancholijnym smutkiem spowodowanym wspomnieniem utraconego szczęścia”. Nie jest więc łatwo stwierdzić, czy jest to przyjemne, czy bolesne uczucie.
Słowo nostalgia pochodzi od greckich słów nosto („Powrót”) i coś („ból”), a więc można go określić jako ból w obliczu niemożliwego powrotu, lub tęsknotę za powrotem (do przeszłości, do ojczyzny itp.).
Zaczęto go stosować pod koniec XVII wieku, kiedy młody Szwajcar Johannes Hofer (1669-1752) zaproponował go jako część swojego Praca dyplomowa 1688 lekarz z Uniwersytetu w Bazylei, opisujący przypadki sługi i studenta, który wydawał się umierać, bez wyraźnego powodu, ale którzy zostali wyleczeni zaraz po powrocie do domu. Młody Hofer ochrzcił je jako przypadki… heimweh, co w języku niemieckim tłumaczyłoby „ból w domu”.
Wielu opisywało to jako chorobę lub chorobę i starało się ją wyleczyć na różne sposoby. Wręcz przeciwnie, istnieją dziś interpretacje psychoanalityczne, które widzą w nim próbę nadania przez umysł sensu, a zatem transcendencji do samego życia.
Zgodnie z tym punktem widzenia, nostalgia może być również magazynem pozytywnych emocji, które dałyby nam impuls do zmierzenia się z niepewnością przyszłości z lepszym duchem.
Chociaż termin ten jest stosunkowo nowy, uczucie nostalgii ma długą i starożytną historię, o czym świadczą eposy i narracje starożytności, takich jak Odyseja Homera (VIII w. p.n.e.).
Nostalgia i melancholia
Nostalgia i melancholia mogą być często używane jako słowa równoznaczny, ponieważ oba mają tendencję do kojarzenia się z uczuciem smutku, kontemplacji lub refleksji.
Jednak melancholia jest uważana za stan zniesienia (brak pożądania), spokój, smutek i brak zainteresowania, co często prowadzi do zagubienia się w pamięci lub fantazji. Więc nie są nawet do siebie podobne.
Dawniej melancholia nazywana była również zatruciem ołowiem. Francuski pisarz Victor Hugo (1802-1885) określił to jako „Radość bycia smutnym”. Tradycyjnie uważano ją za chorobę poetów, związaną z aktem twórczym od początku XX wieku Romantyzm i tak zwani „przeklęci poeci”.
Jednak melancholia ma również kliniczny odpowiednik, to znaczy jest również typową postacią choroby: depresja melancholijny, który obfituje w regiony przedłużających się zimnych pór roku (są tacy, którym kojarzy się to z brakiem światło słoneczne) i że możesz potrzebować leków.
W ten czy inny sposób wszyscy jesteśmy podatni na nostalgię, ale nie wszyscy cierpimy na melancholię. Mniej nadal cierpi na depresję melancholijną, która może stać się prawdziwym kłopot z Zdrowie, więcej niż twórczy stan umysłu, choć smutny.