małżowina uszna

Plik małżowina uszna to indywidualnie ukształtowana zewnętrzna część ucha u każdego człowieka. Zawiera zarówno części funkcjonalnie ważne, jak i pozbawione funkcji (np. Płatki uszu). Choroby małżowin usznych są często wynikiem wpływów mechanicznych, urazów, kolczyków, ukąszeń owadów lub operacji.

Co to jest małżowina uszna?

Plik małżowina uszna wskazuje zewnętrznie widoczną część ucha. Jego łacińska nazwa to Auricula auris. Składa się w dużej mierze z tkanki chrzęstnej pokrytej skórą. Ich zadaniem jest wychwytywanie dźwięku, który jest skoncentrowany w kierunku ucha wewnętrznego przez efekt lejka.

Elastyczna chrząstka kształtuje kształt małżowiny usznej, która rośnie razem z czaszką i jest pokryta warstwą tkanki (okostnej). Wrażenia w auricula auris są kontrolowane przez cztery różne nerwy. Niefunkcjonalny płatek ucha jest w dużej mierze niewrażliwy na ból i dlatego często jest używany do pobierania krwi do badań laboratoryjnych.

Podobnie jak mięśnie ucha i guzek ucha Darwina, płatek ucha nie pełni już żadnej funkcji. Cała morfologia małżowiny usznej jest uwarunkowana genetycznie i dlatego ma specyficzne cechy dla każdej osoby.

Anatomia i budowa

Każdy ma indywidualnie ukształtowane małżowiny uszne wykonane z tkanki chrzęstnej pokrytej skórą. Ich główną cechą jest uderzająca płaskorzeźba z fałdami i zagłębieniami. Zewnętrzna krawędź małżowiny usznej nazywana jest spiralą. Spirala biegnie równolegle do sierpowatej anthelix. Obie są oddzielone łuseczką, wcięciem w kształcie sierpa. Ta ulga działa jak ważny system filtrujący dźwięk padający.

Krawędzie reliefu powodują załamanie i, w zależności od częstotliwości, także różne tłumienie dźwięku. Kształt i rozmiar małżowiny usznej decydują również o ogólnym wrażeniu wizualnym twarzy, który nie jest fizjologiczny, ale w wielu przypadkach ma znaczenie psychologiczne. Podczas gdy większość zwierząt może poruszać uszami w kierunku źródeł dźwięku, ich ruchliwość jest znacznie ograniczona u ludzi.

Odpowiedzialne za to mięśnie ucha straciły wszelkie znaczenie u ludzi i są jedynie podstawą, a mięsiste płaty skóry (płatki uszu) w dolnej części auricula auris również przestały funkcjonować. Jednak każda osoba ma indywidualnie zaprojektowane płatki uszu. Ogólnie rzecz biorąc, małżowiny uszne są tak samo wyjątkowe jak odcisk palca i mogą być wykorzystywane do celów identyfikacyjnych w kryminologii.

Funkcja i zadania

Jak już wspomniano, system odciążający małżowiny uszne zapewnia filtrowanie dochodzącego dźwięku. Mózg uzyskuje informacje o swoim przestrzennym pochodzeniu poprzez refrakcję i zależne od częstotliwości tłumienie fal dźwiękowych. Wzniesienia i zagłębienia w małżowinach usznych nadają dźwiękowi własną barwę w zależności od jego pochodzenia.

Na podstawie tej barwy mózg może określić, czy dźwięk dochodzi z przodu, z tyłu, z dołu czy z góry. W określeniu, czy źródło dźwięku znajduje się po prawej, czy po lewej stronie, pośredniczą inne mechanizmy. W tym celu mózg analizuje między innymi różnicę w czasie przemieszczania się dźwięku. Inną możliwością jest ocena głośności, przy czym źródło dźwięku skierowane w stronę ucha jest zwykle najgłośniejsze. W królestwie zwierząt często istnieje możliwość aktywnego dopasowania uszu do odpowiedniego źródła dźwięku.

Jest to przenoszone przez mięśnie ucha. Ta zdolność w dużej mierze już nie istnieje u ludzi. Niektórzy ludzie mogą poruszać uszami w elementarny sposób, ale nie ma to już żadnego fizjologicznego znaczenia. Dlatego też małżowiny uszne są czasami błędnie postrzegane jako zbędne narządy. Jednak w żadnym wypadku tak nie jest, ponieważ słyszenie kierunkowe nie byłoby możliwe bez funkcji przednich przedsionków.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na ból ucha i stany zapalne

Choroby i dolegliwości

Choroby małżowin usznych są często wyzwalane przez bodźce zewnętrzne. Urazy, kolczyki, ukąszenia owadów, odmrożenia, a nawet operacje prowadzą czasami do otemiaka. Otematoma jest krwawo-surowiczym wysiękiem pomiędzy chrząstką małżowiny usznej a tkanką łączną leżącą powyżejOchrzęstna). Czasami wystarczy położyć się na złożonym małżowinie usznym.

Często przemoc również odgrywa rolę. Othematoma objawia się czerwonawym obrzękiem z przodu auricula auris. Zwykle nie ma bólu. Jednak tkanka łączna może ulec reorganizacji w wyniku wysięku, co czasami prowadzi do znaczącej zmiany w małżowinie usznej. Jeśli othematoma nie jest leczona, może rozwinąć się zapalenie błony śluzowej ucha. Reakcje zapalne występują w małżowinie usznej z powodu zakażenia Pseudomonas aeruginosa lub rzadziej Staphylococcus aureus.

Infekcje te należy traktować bardzo poważnie, ponieważ mogą całkowicie zniszczyć tkankę chrzęstną. Chorobie towarzyszy silny ból i tworzenie ropnia. Płatek ucha może być zaczerwieniony, ale nie podlega bolesnym procesom zapalnym.Zapalenie błony śluzowej małżowiny usznej leczy się kompresami alkoholowymi i antybiotykami. Często w małżowinie usznej rozwija się również tzw. Chondrodermatitis nodularis helicis.

Ten stan charakteryzuje się tworzeniem się guzków na helisie lub antyhelixie. Guzki te są bardzo bolesne i szybko powiększają się do średnicy 5-8 mm. Po tym pozostają stabilne. Przyczyny tego stanu są nieznane. Oprócz tych nabytych chorób występują również wrodzone wady rozwojowe małżowin usznych. Wady te objawiają się torbielami ucha, wisiorkami usznymi, przetokami usznymi lub dysplazjami ucha.

Torbiele uszu reprezentują ubytki w okolicy ucha, a kolczyk w uszach to płatkowate wypustki skóry na uchu. Dysplazje uszne opisują zmiany strukturalne w małżowinie usznej, które w zależności od nasilenia mogą mieć skutki czysto kosmetyczne lub funkcjonalne.