Wyjaśnimy wam, skąd się wzięło Prawo, jego związek z władzą i pierwsze prawa. Również prawo rzymskie.
Cesarz Justynian skompilował prawo rzymskie w VI wieku naszej ery. C.Jakie jest pochodzenie prawa?
ten prawidłowy Czy zestaw zasady i zasady, z którymi a społeczeństwo Zdeterminowany człowiek decyduje się rządzić sobą, aby odróżnić sprawiedliwe od niesprawiedliwego, porządek od chaosu, stronnicze od bezstronnego. Podobnie jak wiele innych ludzkich wynalazków, miał on swój początek w naszym historia jako cywilizacja i jako gatunek.
Tak więc geneza prawa nieuchronnie sięga pierwszych prób kierowania społeczeństwami rolniczymi ludzkość starożytny ku wspólnemu celowi, gwarantującemu pokój społeczny i jakiś produktywny porządek. W ten sposób prawo powstałoby z ręki pierwszych prymitywnych form Stan: schorzenie.
W czasie, gdy konieczne stało się delegowanie do pewnych władz (wodzów, królów, szamanów, kapłanów) MócNależało też ustalić, jakie będą reguły sukcesji tej władzy, jaki będzie jej zakres, formy, metody. W ten sposób a nawyk, sposób postępowania, który był fundamentalny dla narodzin prawa.
Pierwsze normy i prawa były wykonywane i przechowywane ustnie, i były tylko krótkimi formułami, które rządziły wymianą lub rozstrzygały ewentualne spory wokół własność fala przemoc. Ale w miarę jak społeczeństwo stawało się coraz bardziej złożone, prawa również stawały się bardziej złożone, a zatem pojawiła się potrzeba posiadania ich na piśmie, aby je zachować, lub bycia zbyt skomplikowanym, aby je zapamiętać.
Pierwszymi tekstami tego rodzaju, spisanymi na glinianych tabliczkach iz mezopotamskiej starożytności, były:
- Kodeks Urukgina (ok. 2380 pne), który rządził w starożytności miasto Sumer z Uruk.
- Kodeks Ur-Nammu (ok. 2050 pne), wydany przez króla miasta-państwa Ur.
- Słynny kodeks Hammurabiego (ok. 1790 r. p.n.e.), podyktowany przez starożytnego króla babilońskiego, który określał środki kary za naruszenia, śmierć lub nieuczciwe postępowanie.
Również w starożytnych Chinach formułowano różne zbiory praw, co najmniej od V wieku p.n.e. Jednak dynastia Qin (221-206 pne) jako pierwsza zebrała je i sformułowała w jednym dokumencie o charakterze politycznym, militarnym, gospodarczym, kulturowym i ideologicznym.
W ten sposób narodził się kodeks Qin i służył jako wsparcie dla prawa Qin, zastosowanego do zjednoczonego imperium chińskiego i odziedziczonego przez późniejsze dynastie, takie jak Han, który przystąpił do połączenia go z zasadami konfuzjanizmu.
Do tych przykładów moglibyśmy dodać wiele innych ze starożytnego Egiptu lub ze starożytnych ludów żydowskich (do dziś obecnych w Biblii) lub fenickich kodeksów handlowych.
Ale na Zachodzie było to prawo rzymskie ten, który naprawdę zrobił różnicę. Typowy dla starożytnej Republiki Rzymskiej, posiadał złożoność i jakość niezbędną do działania przez prawie tysiąc kolejnych lat, od pierwszych dokumentów, takich jak Prawo XII tablic, do opracowania prawnego przeprowadzonego przez cesarza Justyniana w VI wieku AD. C. ( Corpus Iuris Civilis).
Prawo rzymskie już rozróżniało Prawo publiczne Y prawo prywatne. Tym samym regulował sprawy państwa, a także życia prywatnego.
Uważane za źródła nie tylko niestandardowezwyczajowy, po łacinie), ale także orzeczenia Senatu Rzymskiego, wypowiedzi sędziów rzymskich, plebiscyty, a także opinie jurisconsults ( iura). Później, gdy Rzeczpospolita stała się Imperium (w 27 pne), uwzględniono także „cesarskie konstytucje”, wydane przez samego cesarza.
Jego znaczenie było takie na Zachodzie i na świecie, że znaczna część obecnego systemu wielu narody pochodzi z prawa rzymskiego. Samo słowo „prawo” pochodzi od łacińskiego słowa directus, tłumaczone jako „proste” lub „bezpośrednie”, w znaczeniu „tego, co nie odbiega w jedną lub drugą stronę”.
Większość europejskich kodeksów prawnych wywodzi się z prawa rzymskiego, a więc także tych, które wieki później, poprzez Imperializm i Kolonializm ten uprawnienie Europejczycy rozsiali się po całym świecie.