Rozregulowanie ortostatyczne

Tak jak rozregulowanie ortostatyczne jest zaburzeniem regulacji ciśnienia krwi. Występuje, gdy dana osoba przyjmuje wyprostowaną postawę.

Co to jest rozregulowanie ortostatyczne?

Deregulacja ortostatyczna charakteryzuje się niespecyficznymi objawami. Z reguły pojawiają się po nagłej zmianie pozycji ciała, co szczególnie wpływa na wstawanie po położeniu się.
© 9nong - stock.adobe.com

Plik rozregulowanie ortostatyczne jest również nazywany w medycynie Zespół ortostazy lub niedociśnienie ortostatyczne znany. Chodzi o zaburzenie regulacji ciśnienia krwi, gdy osoba przyjmuje wyprostowaną pozycję ciała.

Termin ortostaza pochodzi z języka greckiego i oznacza „wyprostowany”. Deregulacja ortostatyczna zaliczana jest do postaci niedociśnienia tętniczego. Dochodzi do nieprawidłowego działania reakcji ortostazy, która u osób zdrowych zapewnia prawidłową pracę układu sercowo-naczyniowego nawet w pozycji pionowej.

Jednak niedociśnienie ortostatyczne powoduje takie objawy, jak kołatanie serca, uczucie osłabienia, zawroty głowy i nudności, jeśli osoba przyjmuje postawę wyprostowaną. Jeśli dana osoba usiądzie lub ponownie się położy, objawy szybko ustępują.

Medycyna dzieli zaburzenie regulacyjne na trzy formy:

• współczulne niedociśnienie ortostatyczne

• asympatyczna hipotonia ortostatyczna

• zespół tachykardii ortostatycznej posturalnej.

przyczyny

Podczas gdy termin `` niedociśnienie '' odnosi się do niskiego ciśnienia krwi, hipotonia ortostatyczna odnosi się do nagłego spadku ciśnienia krwi po wstaniu. Podczas tego procesu krew odpływa z głowy w kierunku stóp. W odpowiedzi na ten proces bicie serca spada szybciej, a naczynia krwionośne kurczą się, powodując gwałtowny wzrost ciśnienia krwi.

Organizm w krótkim czasie może przywrócić krew do głowy. Jeśli jednak reakcja ta zachodzi zbyt wolno, przez krótki czas powoduje niedostateczny przepływ krwi do mózgu, co powoduje senność. Rozregulowanie ortostatyczne nie jest zaburzeniem zagrażającym życiu, ale czasami może prowadzić do utraty przytomności, a nawet upadku, któremu towarzyszy uraz.

Nierzadko zdarza się, że za dysregulację ortostatyczną odpowiedzialny jest podeszły wiek. Z biegiem lat organizm częściowo traci zdolność reagowania na ortostazę. Ale niektóre choroby są również uważane za czynnik ryzyka zespołu ortostazy. Należą do nich przede wszystkim cukrzyca i choroby wpływające na nerwy, które są ważne dla regulacji ciśnienia krwi.

Inną możliwą przyczyną rozregulowania ortostatycznego jest stosowanie niektórych leków. Są to leki przeciw nadciśnieniu i rozszerzające naczynia krwionośne. Oprócz leków na nadciśnienie dostępne są również leki moczopędne, cytostatyki, leki na chorobę Parkinsona oraz leki nasenne.

Ale środki uspokajające, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, opiaty, leki psychotropowe, insulina, środki zwiotczające mięśnie, a także alkohol i narkotyki, takie jak marihuana, mogą również wywołać zespół ortostazy. Innymi możliwymi przyczynami są choroby serca i naczyń krwionośnych, takie jak niewydolność serca lub zapalenie osierdzia.

Zwężenie aorty lub zaburzenia pracy serca, infekcje, niedoczynność tarczycy, zaburzenia czynności przedniego płata przysadki i kory nadnerczy, trwały brak ruchu, długotrwały odpoczynek w łóżku i brak płynów.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Deregulacja ortostatyczna charakteryzuje się niespecyficznymi objawami. Z reguły pojawiają się po nagłej zmianie pozycji ciała, co szczególnie wpływa na wstawanie po położeniu się. Jeśli dana osoba stoi przez dłuższy czas, objawy mogą się pogorszyć.

Objawy ogólne to uczucie zimna, nudności, bladość, pocenie się i wewnętrzny niepokój. Ponadto występują częste kołatanie serca, uczucie ucisku, zawroty głowy, bóle głowy, senność, niepewność podczas chodzenia i stania, dzwonienie w uszach, migotanie oczu i uczucie pustki w głowie.

Z powodu dyskomfortu pacjent jest zmuszony ponownie usiąść lub położyć się. W takim przypadku objawy zwykle szybko ustępują. Jednak w niektórych przypadkach możliwe jest krótkotrwałe omdlenie, z ryzykiem poważnego upadku i związanych z tym obrażeń.

Diagnoza i przebieg choroby

Podejrzenie dysregulacji ortostatycznej zwykle wynika z historii medycznej pacjenta. Aby potwierdzić diagnozę, lekarz prowadzący zwykle wykonuje badanie ze stołem przechylnym lub test Schellonga. W teście Schellonga pacjent pozostaje na stole do badań przez pięć do dziesięciu minut podczas pomiaru ciśnienia krwi i pulsu.

Następnie powinien szybko wstać i stać przez pięć do dziesięciu minut. W tym okresie sprawdzane są również tętno i ciśnienie krwi. W teście przechylania stołu lekarz przypina pacjenta pasami do stołu, który można przechylić. Po dwudziestominutowym odpoczynku przechyla stół i używa go do wyprostowania pacjenta.

Po dwudziestu minutach w pozycji stojącej stół odchyla się do tyłu i proces się powtarza. W większości przypadków rozregulowanie ortostatyczne przebiega pozytywnie. Objawy ustępują u około 80 procent wszystkich pacjentów.

Komplikacje

W większości przypadków choroba ta nie prowadzi do żadnych szczególnych powikłań iz reguły nie prowadzi do stanu zagrożenia życia. Objawy i dolegliwości mogą mieć różny stopień nasilenia u różnych pacjentów. Z reguły większość osób z tą chorobą cierpi na bladość i nudności. Po zmianie pozycji pojawiają się bóle głowy i niewyraźne widzenie.

Może również wystąpić migotanie oczu lub dzwonienie w uszach. Chodzenie stwarza niepewność i sprawia, że ​​osoby dotknięte chorobą wydają się oszołomione i zdezorientowane. Objawy zwykle ustępują stosunkowo szybko, gdy pacjent kładzie się lub siada. Nie ma szczególnych komplikacji. Jednak w ciężkich przypadkach może prowadzić do utraty przytomności u pacjenta, co może skutkować obrażeniami.

Leczenie choroby jest konieczne tylko w ciężkich przypadkach. Odbywa się to za pomocą leków i nie prowadzi do dalszych komplikacji. Jeśli za te objawy odpowiada inna choroba podstawowa, należy ją najpierw leczyć. Z reguły oczekiwana długość życia osoby poszkodowanej nie jest ograniczona z powodu choroby.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Osoby, które odczuwają dyskomfort po nagłej lub szybkiej zmianie pozycji ciała, powinny skonsultować się z lekarzem. Jeśli zaraz po wysiłku skóra jest blada, źle się czuje lub mdłości, to jest powód do niepokoju. Skonsultuj się z lekarzem w przypadku migotania oczu, zawrotów głowy lub utraty równowagi, aby uniknąć następstw lub innych problemów. Należy zbadać dzwonienie w uszach, ból głowy lub uczucie pustki. Jeśli występują zaburzenia rytmu serca, rozwija się kołatanie serca lub występuje głośne kołatanie serca, potrzebny jest lekarz.

Jeśli po wstaniu lub pochyleniu się czujesz zawroty głowy, musisz wyjaśnić objawy. Krótką utratę przytomności należy natychmiast zgłosić lekarzowi. W miarę możliwości należy zaalarmować służby ratownicze, aby jak najszybciej ustabilizować stan zdrowia danej osoby. Do lekarza należy zgłosić uczucie zimna, chwiejny chód lub zwiększone ryzyko wypadku.

Jeśli pojawiają się obawy, prawie całkowicie unika się zachowania lub ruchów związanych z odstawieniem, dana osoba potrzebuje pomocy. W przypadku nasilenia się dolegliwości lub nowych objawów zdecydowanie zaleca się wizytę u lekarza. Często istniejący dyskomfort narasta, gdy tylko dana osoba stoi przez pewien czas, a następnie zmienia pozycję ciała.

Leczenie i terapia

O ile to możliwe, dysregulacje ortostatyczne należy leczyć bez stosowania leków. Tylko w ciężkich przypadkach pacjentowi podaje się agonistów receptorów alfa-adrenergicznych. Aby przeciwdziałać niedociśnieniu, które zwykle występuje w godzinach porannych, zaleca się wykonywanie ćwiczeń krążeniowych podczas wstawania.

Żylny przepływ powrotny można stymulować poprzez aktywację mięśni podudzi w pozycji leżącej. Zanim dana osoba wstanie, może wcześniej usiąść przez dwie minuty. Pomocne jest również chłodne otoczenie, ponieważ zimno również zwiększa żylny przepływ powrotny. Często pomaga filiżanka mocnej kawy.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w dysregulacji ortostatycznej jest różne. Współczulne niedociśnienie ortostatyczne ma pozytywne rokowanie. Są łatwe w leczeniu. Z kolei asympatyczna postać tej choroby jest poważną chorobą o gorszym rokowaniu.

W przypadku sympatycznej dysregulacji ortostatycznej osoba zainteresowana może prowadzić względnie normalne życie. Powinien jednak podjąć różne kroki, aby zachować zdrowie. Nie można wykluczyć, że w przeciwnym razie może dojść do pogorszenia lub choroby układu krążenia. W jakim stopniu rozregulowanie ortostatyczne jest jedynie uciążliwością lub zwiastunem późniejszych chorób układu krążenia, lekarze są podzieleni.

Ogólnie rzecz biorąc, zbyt niskie ciśnienie krwi nie jest zauważalne, ponieważ powoduje uszkodzenie naczyń. Może powodować reklamacje, ale także zapewniać wolność od reklamacji. Pomocne są środki poprawiające rokowanie. Na przykład pacjenci powinni pić więcej płynów i soli. Należy odstawić wszelkie leki sprzyjające hipotonii ortostatycznej. Każdy może zrobić wiele, aby utrzymać zdrowe naczynia krwionośne, na przykład poprzez ćwiczenia, zabiegi Kneippa czy masaże szczoteczkami. Osoby dotknięte dysregulacją ortostatyczną mogą wiele zrobić, aby poprawić rokowanie. Terapie farmakologiczne są konieczne tylko wtedy, gdy własne środki są niewystarczające.

Asympatyczna odmiana dysregulacji ortostatycznej jest postacią przewlekle postępującą. Trudno to kontrolować za pomocą środków terapeutycznych.

zapobieganie

Aby zapobiec problemom spowodowanym rozregulowaniem ortostatycznym, zaleca się wstawanie powoli i niezbyt szybko. Warto również spać z uniesioną górną częścią ciała.

Opieka postpenitencjarna

Rozregulowanie ortostatyczne to obraz kliniczny, który często zależy od zachowania pacjenta. Opieka kontrolna jest więc jednocześnie profilaktyką, aby zaburzenie występowało u osób dotkniętych chorobą jak najrzadziej. Istnieje cały szereg środków, które są stosowane w opiece pooperacyjnej i można je wcześniej omówić z lekarzem prowadzącym, na przykład z lekarzem rodzinnym.

Ruch jest ważnym czynnikiem stabilizacji krążenia w dłuższej perspektywie. W tym przypadku indywidualna pielęgnacja po rozregulowaniu ortostatycznym oferuje dwa skuteczne elementy: Z jednej strony ważne jest, aby w ciągu dnia poruszać się przez chwilę, aby pobudzić krążenie, na przykład wstać z komputera przy biurku i wykonać kilka ćwiczeń gimnastycznych .

Ponadto ważny jest konsekwentnie prowadzony trening sportowy. Trening siłowy i zajęcia fitness są tak samo możliwe jak pływanie czy uprawianie sportu. Jedyną ważną rzeczą jest regularna aktywacja krążenia. Zachowania związane z piciem są również ważne jako część dalszej opieki nad zaburzeniami regulacji ortostatycznej. Picie zbyt małej ilości może prowadzić do odwodnienia, co może prowadzić do problemów z krążeniem.

Woda i herbaty są szczególnie odpowiednie jako zwykłe napoje. Z drugiej strony należy unikać alkoholu, zwłaszcza w dużych ilościach. Nikotyna może mieć również negatywne skutki. Podczas posiłków należy zadbać nie tylko o to, aby obciążyć organizm obfitymi porcjami, ale raczej o to, by w ciągu dnia częściej spożywać lekkie potrawy.

Możesz to zrobić sam

Po ocenie medycznej i leczeniu samopomoc w chorobie polega przede wszystkim na zmniejszeniu objawów i poprawie jakości życia. Ten wzrost jest możliwy dzięki zwróceniu uwagi na kilka aspektów życia codziennego.

Ponieważ długie okresy stania mogą być problematyczne, ale nie zawsze można tego uniknąć, pończochy uciskowe są bardzo pomocne w takich sytuacjach. Nacisk na żyły i mięśnie nóg zapobiega tak szybkiemu zatapianiu się krwi w nogach. Zmniejsza to ryzyko nagłego spadku ciśnienia krwi. Ponadto wskazana jest powolna zmiana pozycji w przypadku dysregulacji ortostatycznej. Po spaniu wskazane jest chwilę usiąść. Pomocne jest również bardzo powolne wstawanie po długim siedzeniu. Zmniejsza to również ryzyko zatonięcia krwi w nogach i objawów dysregulacji ortostatycznej. Przebywanie w bardzo ciepłych pomieszczeniach lub podczas kąpieli jest szczególnie krytyczne.W takich przypadkach należy również uważać, aby unikać stania przez dłuższy czas lub szybkiego wstawania.

Naprzemienne prysznice mogą pomóc nieco zmniejszyć wrażliwość układu nerwowego. Oznacza to, że podczas kąpieli pod prysznicem temperaturę wody należy przełączać z ciepłej na zimną. Jest najbardziej skuteczny, jeśli faza z zimną wodą trwa około 30 sekund, a obszar nóg jest preferowany do kąpieli. Ćwiczenia i dieta również mają znaczący wpływ. Spożywanie zbyt dużej ilości soli może ogólnie nieco podnieść ciśnienie krwi, a budowanie dobrych mięśni nóg pomoże ciału naturalnie funkcjonować.