penicylina

penicylina jest często pierwszym wyborem, jeśli chodzi o zwalczanie chorób wywoływanych przez bakterie. Zabijają patogeny i zapobiegają ich rozmnażaniu, jeśli nie ma oporu.

Co to jest penicylina?

1928 był penicylina odkryte przez Alexandra Fleminga. Jest to pierwszy antybiotyk w dzisiejszych czasach. Penicylinę pozyskuje się z grzybów Penicillium.

Penicylina to rodzaj antybiotyku wstrzykiwanego lub podawanego doustnie. Jest stosowany przeciwko infekcjom bakteryjnym i zapobiega tworzeniu się przez bakterie ochronnej powłoki zewnętrznej.

Aby uzyskać pełny efekt, lek należy przyjmować przez długi czas. Ponieważ coraz więcej bakterii staje się opornych na penicylinę, konieczne jest ciągłe opracowywanie nowych syntetycznych antybiotyków.

Zastosowanie i użytkowanie

penicylina jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Benzylopenicylina jest zawsze stosowana jako zastrzyk, ponieważ ta penicylina nie jest kwasoodporna. Chociaż ten lek może być łatwo rozkładany przez bakterie, jest popularny wśród lekarzy, ponieważ jest dobrze tolerowany. Najczęstsze obszary zastosowania to zakażenia pneumokokami, paciorkowcami, błonicą, meningokokami i krętkami.

Można podawać doustne penicyliny, takie jak fenoksymetylopenicylina i propicylina. Są słabsze niż benzylopenicylina, ale działają tak samo.

Leki oporne na penicylinazy, takie jak oksacylina, flukloksacylina i dikloksacylina, są bardziej skuteczne w zwalczaniu rozszczepienia przez bakterie. Jednak działają one tylko na gronkowce, chociaż w większości przypadków są już oporne na antybiotyki.

Nowoczesnym wariantem penicyliny jest na przykład amoksycylina. Jest przyjmowany doustnie i pomaga przy infekcjach dróg oddechowych, infekcjach dróg moczowych i żółciowych, zakażeniach krwi, krztuścu i zapaleniu ucha środkowego.

Interakcje

Zabieranie penicylina może powodować interakcje lekowe. Wiele preparatów zapobiega lub ogranicza wchłanianie hormonów we florze jelitowej. Może to pogorszyć antykoncepcję za pomocą tabletek antykoncepcyjnych, ponieważ jest mniej skuteczna. W przypadku połknięcia penicyliny należy również użyć prezerwatyw.

Nie należy stosować jednocześnie antybiotyków hamujących rozwój bakterii i fenoksymetylopenicyliny, takich jak tetracykliny i erytromycyna. Te składniki aktywne są skuteczne tylko w przypadku dorosłych bakterii.

Nie należy stosować jednocześnie penicyliny i indometacyny lub salicylanów. Te fundusze są wykorzystywane na reumatyzm. Jeśli są przyjmowane razem z penicyliną, stężenie fenoksymetylopenicyliny wydłuża się i zwiększa.

Uporczywa biegunka, zwiększone oddawanie moczu lub jednoczesne stosowanie antybiotyków aminoglikozydowych pogarsza wchłanianie penicyliny, a tym samym zmniejsza jej stężenie i skuteczność.

Przyjmowanie penicyliny może pogorszyć wykrywanie cukru lub pigmentów żółciowych.

Zagrożenia i skutki uboczne

Istnieje wiele zagrożeń i skutków ubocznych związanych z przyjmowaniem penicylina może wystąpić. To nie są reguły i różnią się stopniem nasilenia. Zależy to również od tego, czy penicylina była podawana w postaci tabletki, strzykawki czy maści.

Mogą wystąpić przebarwienia zębów, zapalenie języka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, suchość w ustach, zmiany smaku i problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty, nudności, biegunka, utrata apetytu i wzdęcia.

Możliwe, że może rozwinąć się neutropenia, co oznacza zmniejszenie liczby białych krwinek. Występuje również trombocytopenia, czyli zmniejszenie liczby płytek krwi. Innymi działaniami niepożądanymi mogą być: agranulocytoza, wysypka skórna, pokrzywka, zespół Lyella, gorączka polekowa, niedokrwistość, reakcja alergiczna na białka, zapalenie nerek, obrzęk twarzy, kołatanie serca, zapalenie naczyń krwionośnych, duszność, ból stawów, wstrząs alergiczny i skurcze mięśni oskrzelowych.

Jeśli penicylina jest przyjmowana przez długi czas, może prowadzić do zakażenia okrężnicy przez oporne grzyby i bakterie. Konsekwencje to biegunka i zapalenie jelit. Następnie należy natychmiast przerwać stosowanie penicyliny i zastąpić innym antybiotykiem. Odpowiednia może być wankomycyna.

Długotrwałe i wielokrotne stosowanie penicyliny może prowadzić do tak zwanych nadkażeń bakteriami lub grzybami, które są już oporne. Prowadzi również do infekcji jamy ustnej lub infekcji pochwy.

Jeśli reakcje alergiczne, takie jak pokrzywka, wystąpią natychmiast po zażyciu penicyliny, prawdopodobnie jest to uczulenie na penicylinę. Następnie leczenie należy natychmiast przerwać i zastąpić odpowiednim antybiotykiem.

Penicylinę należy przyjmować w okresie ciąży wyłącznie po konsultacji z lekarzem prowadzącym. Nie są znane żadne szkodliwe skutki.

Podczas karmienia piersią należy unikać penicyliny. Substancja czynna jest wchłaniana przez dziecko wraz z mlekiem matki i może prowadzić do biegunki i zapalenia jelit. Może to również podnieść świadomość dziecka.