Osgood-Schlatter

Choroba Osgooda-Schlattera to zaburzenie kostnienia (proces kostnienia struktur chrzęstnych) w okolicy kolana, które dotyka przede wszystkim młodych ludzi w wieku od 9 do 15 lat, zwłaszcza w połączeniu z gwałtownymi wzrostami. Przy stosunku 3: 1 do 7: 1, chłopcy są częściej dotknięci Osgood-Schlatter niż dziewczęta.

Co to jest Osgood-Schlatter?

Tak jak Osgood-Schlatter lub. Choroba Osgooda-Schlattera stosunkowo powszechną aseptyczną (niezakaźną) osteochondrozę guzowatości piszczeli, która tworzy przyczepu ścięgna rzepki (szorstkość goleni) jako szorstki proces kostny przedniej krawędzi piszczeli.

Zakłócone kostnienie może również prowadzić do oderwania kosteczek słuchowych (małych segmentów kostnych), gdy kolano jest przeciążone, co może następnie obumrzeć (martwica kości). W wyniku podrażnienia ścięgna rzepki Osgood-Schlatter objawia się początkowo bólem w okolicy szorstkości goleni spowodowanym ruchem i uciskiem.

Ponadto choroba może powodować wyraźne obrzęki, które prowadzą do silnego bólu po przyłożeniu napięcia do ścięgna rzepki. W zaawansowanym stadium choroba Osgood-Schlattera może powodować wypukłości w dotkniętym obszarze kolana, z których niektóre mogą zostać przemieszczone.

przyczyny

Dokładna etiologia Choroba Osgooda-Schlattera jest nadal niejasne. Przyjmuje się, że aseptyczna osteochondroza jest spowodowana przeciążeniem dotkniętego obszaru kolana.

Przeciążenie jest spowodowane rozbieżnością między nośnością a rzeczywistym obciążeniem rdzenia chrzęstnego guzowatości piszczeli z powodu mikrourazów związanych z treningiem lub otyłości. Ta rozbieżność z kolei prowadzi do zaburzonego kostnienia rdzenia chrzęstnego i upośledzonego połączenia go z sąsiadującą kością goleniową.

Zmiana hormonalna w okresie dojrzewania może również skutkować zmniejszoną obciążalnością piszczeli (goleni), a tym samym nierównomiernym rozłożeniem naprężeń w kolanie, a także zwiększonym napięciem ścięgien rzepki. Zakłada się również, że zlokalizowane zaburzenia krążenia mogą powodować Osgood Schlatter.

Objawy i oznaki

Choroba Osgood-Schlattera charakteryzuje się przede wszystkim bólem, który pojawia się przede wszystkim pod rzepką oraz w górnej części kości piszczelowej. Ten ból jest jeszcze gorszy podczas ćwiczeń. Klękanie, rozciąganie nogi, gwałtowne ruchy kopania i tak dalej są czasami poważnie ograniczone. Przede wszystkim dotyczy to aktywnych dzieci w wieku od 11 do 14 lat.

Jest małe zaokrąglenie, które ostatecznie stanie się widoczne. Występuje zwykle w dolnej części rzepki i stanowi obrzęk. Uciskanie rzepki powoduje również ból. Zaokrąglenie może się znacznie zmienić. Przerwy pozwalają im szybko się skurczyć i wrócić do środka. Stres - nawet krótkotrwały - powoduje, że ponownie puchną i stają się bardziej wrażliwe.

Ogólnie objawy w Osgood-Schlatter są bardzo specyficzne. Więc nie ma bólu w nocy ani przegrzania. Pierwszy ból w chorobie Osgood-Schlattera jest zwykle odczuwany tylko pośrednio poprzez ucisk na ścięgno rzepki. Drugi ból rozwija się przez pewien czas i może również pozostawać bardzo słaby przez długi czas. Ograniczenia w wyprostowaniu stawu kolanowego są również wczesnym objawem.

Diagnoza i przebieg

Charakterystyczne objawy, takie jak ból zależny od stresu i wyraźna wrażliwość na ucisk w typowych okolicach kolan, dają pierwsze wskazania Choroba Osgooda-Schlattera.

W kontekście badań ultrasonograficznych i radiologicznych rozluźnienie struktur kostnych i oderwanych kosteczek słuchowych można wykorzystać do wykazania typowego dla Osgooda-Schlattera zaburzenia zespalania rdzenia guzowatości kości piszczelowej z sąsiednimi strukturami kostnymi. Ponadto w diagnostyce różnicowej należy odróżnić chorobę od zespołu więzadła biodrowo-piszczelowego (kolano biegacza).

W razie potrzeby, w przypadkach niejednoznacznych diagnozę potwierdza rezonans magnetyczny i / lub scyntygrafia, co jednocześnie pozwala na stwierdzenie ewentualnych zaburzeń metabolicznych. Jeśli choroba Osgood-Schlattera zostanie zdiagnozowana we wczesnym stadium i konsekwentnie leczona, choroba zwykle ma dobre rokowanie i prawie zawsze goi się bez konsekwencji najpóźniej po zakończeniu fazy wzrostu.

Komplikacje

W większości przypadków osoby z tą chorobą cierpią na problemy z kością. Prowadzi to do bardzo silnego kostnienia, które ma bardzo negatywny wpływ na jakość życia osoby zainteresowanej. Z reguły cierpią na to w szczególności dzieci, przez co wzrost i rozwój dziecka są znacznie opóźnione przez chorobę. Choroba może mieć również bardzo negatywny wpływ na dorosłość i prowadzić do powikłań.

Pacjenci odczuwają ból, który może występować głównie w kolanach. Napinanie mięśni w większości przypadków wiąże się również z bólem, przez co dzieci nie mogą swobodnie uprawiać sportu. Występuje również silny ból w samych nogach, który może występować w postaci bólu spoczynkowego nawet bez stresu. W wielu przypadkach okolice są również spuchnięte lub posiniaczone.

Leczenie tej choroby odbywa się bez komplikacji przy pomocy fizjoterapii. Reklamacje mogą być ograniczone. Terapia falą uderzeniową może również pomóc w leczeniu. Nie można jednak przewidzieć, czy nastąpi całkowite wyleczenie. Jednak oczekiwana długość życia pacjenta nie zmniejsza się z powodu choroby.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli kolana bolą z powodu obciążenia, zwłaszcza podczas ćwiczeń i klęczenia, należy skontaktować się z lekarzem. Osgood-Schlatter należy szybko zdiagnozować, aby można było rozpocząć leczenie, zanim jakiekolwiek fragmenty kości zostaną oddzielone od goleni. Silny ból w okolicy goleni wskazuje na zaawansowany stan, który należy natychmiast wyjaśnić. Najlepiej jest, aby osoby dotknięte chorobą porozmawiały z lekarzem rodzinnym, który może wstępnie postawić podejrzewaną diagnozę i, jeśli to konieczne, wezwać innych specjalistów. Objawy pojawiają się zwykle w wieku od dziewięciu do czternastu lat.

Szczególnie dotknięci są młodzi ludzie i dorośli sportowcy ekstremalni. Każdy, kto należy do tych grup ryzyka, powinien natychmiast zgłosić się do lekarza z wymienionymi objawami. Osgood-Schlatter można dobrze leczyć, jeśli zostanie wcześnie rozpoznany. Dlatego chory powinien skontaktować się z lekarzem przy pierwszym podejrzeniu. Oprócz lekarza pierwszego kontaktu można również wezwać lekarzy specjalistów medycyny sportowej, ortopedów i fizjoterapeutów. W zależności od ciężkości leczenie można przeprowadzić chirurgicznie lub za pomocą leków przeciwbólowych i środków zapobiegawczych, takich jak odpoczynek.

Leczenie i terapia

Tam Choroba Osgooda-Schlattera przypisuje się przeciążeniu, środki terapeutyczne mają przede wszystkim na celu odciążenie dotkniętych struktur. W tym celu we wczesnych stadiach zwykle wskazana jest abstynencja poprzez odpoczynek, przeciwzapalne środki przeciwbólowe (przeciwzapalne), chłodzenie i fizjoterapia.

Paski na kolana lub rzepki również mogą pomóc złagodzić ból. Ponadto dotknięte dzieci i młodzież mogą być zwolnione ze sportów szkolnych. W przypadku poważniejszych zmian lub bardziej zaawansowanego stadium choroby może być wskazane unieruchomienie stawu kolanowego przez lekarza gipsowego (odlew gipsowy), co ogranicza rotację stawu kolanowego. Ten korektor plastra jest indywidualnie dostosowywany do chorego kolana, aby uniknąć ucisku na rzepkę (rzepkę) i potencjalnego poślizgu.

W niektórych przypadkach zaleca się również stosowanie stabilizatorów przedramienia, aby całkowicie odciążyć chore kolano. Jako wsparcie można stosować maści nakładane miejscowo. Ujemna pięta (obniżenie pięty) podeszwy buta może również pomóc złagodzić napięcie rzepki. Przez krótki czas w celu przyspieszenia gojenia stosowano również pozaustrojową terapię falą uderzeniową, chociaż nie wyjaśniono jeszcze, które czynniki są odpowiedzialne za sukces lub niepowodzenie terapii indywidualnej.

W wyjątkowych przypadkach interwencja chirurgiczna może być wskazana w przypadku oderwanych kosteczek słuchowych, takich jak sekwestry (martwa i odgraniczona tkanka kostna), myszy stawowe (wolne ciała stawowe) lub rozszerzenia kości, które podrażniają więzadła i ograniczają ruchomość stawu kolanowego. Chirurgiczne usunięcie kosteczki powinno być przeprowadzone dopiero po zakończeniu fazy wzrostu. Ponadto u dzieci dotkniętych chorobą Osgooda-Schlattera, które również są otyłe, należy dążyć do redukcji masy ciała.

Tutaj znajdziesz swoje leki

zapobieganie

Ponieważ etiologia leżąca u podstaw a Choroba Osgooda-Schlattera nie jest jeszcze w pełni zrozumiała, nie ma żadnych środków profilaktycznych w związku z chorobą. Unikanie otyłości i jednostronnego obciążenia mięśni podtrzymujących staw kolanowy może jednak zapobiec Osgood-Schlatterowi lub zminimalizować objawy.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków osoba dotknięta chorobą ma tylko kilka i tylko ograniczone dostępne środki następcze. Ponieważ jest to choroba genetyczna, zwykle nie można jej całkowicie wyleczyć. Dlatego osoby dotknięte chorobą są zwykle zawsze zależne od leczenia od lekarza.

Jeżeli pacjent lub rodzice chcą mieć dzieci, należy przede wszystkim przeprowadzić badanie genetyczne, aby zapobiec nawrotom choroby. Samo leczenie może przybrać formę fizjoterapii lub fizjoterapii. Osoba zainteresowana może również wykonywać niektóre ćwiczenia w domu, co może przyspieszyć leczenie.

Wiele osób dotkniętych chorobą jest zależnych od pomocy i wsparcia własnej rodziny w życiu codziennym, przy czym w szczególności opieka i wsparcie psychologiczne mogą mieć pozytywny wpływ na dalszy przebieg choroby. Ogólnie rzecz biorąc, należy również prowadzić zdrowy tryb życia, unikając otyłości. W niektórych przypadkach choroba ta skraca oczekiwaną długość życia dotkniętych nią osób.

Perspektywy i prognozy

Osgood-Schlatter oferuje stosunkowo dobre rokowanie. Choroba często ustępuje samoistnie. U wielu pacjentów objawy ponownie ustąpiły po sześciu do 18 miesiącach. Jednak w pojedynczych przypadkach Osgood-Schlatter może przekształcić się w chorobę przewlekłą. Ponadto duża część pacjentów cierpi z powodu uporczywego bólu podczas klęczenia. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż rok do dwóch lat, zaleca się badanie radiologiczne. Lekarz może postawić diagnozę i podać wiarygodne rokowanie dla pacjenta.

Widok z Osgood-Schlatter jest dobry. Łagodny ból można leczyć lekami. Ponadto choroba postępuje powoli i nie ogranicza znacząco osób dotkniętych chorobą w życiu codziennym. Prognozę powinien sporządzić ortopeda lub osteopata. W tym celu konsultuje wyniki badania i wyniki wywiadu z pacjentem.

Co nie mniej ważne, o rokowaniu decyduje także status finansowy i społeczny pacjenta. Kosztowne procedury terapeutyczne nie zawsze są pokrywane przez kasy chorych. Wszystkie te czynniki należy uwzględnić w prognozie. Ze względu na długotrwały przebieg choroby rokowanie należy w regularnych odstępach czasu dostosowywać do stanu zdrowia pacjenta.

Możesz to zrobić sam

W Osgood-Schlatter nie trzeba koniecznie wzywać lekarza. W przypadku niewielkiego dyskomfortu wystarczy zabezpieczyć kolano i przez chwilę nie narażać go na dalsze obciążenia. Ból powinien ustąpić po kilku dniach lub tygodniach.

Jeśli Osgood-Schlatter nie ustąpi samoczynnie, wymagana jest pomoc lekarska. Lekarz najpierw zaleci ochronę chorej kończyny, a także przepisze leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i inne. Pacjenci mogą złagodzić ból poprzez regularne chłodzenie dotkniętego obszaru. Po konsultacji z lekarzem można również stosować kompresy z twarogu i inne domowe środki zaradcze w celu zmniejszenia stężenia osgood-schlattera.

Jeśli te środki nie przyniosą skutku, należy ponownie skonsultować się z lekarzem. Możliwe, że Osgood-Schlatter jest spowodowany poważną chorobą. Jeśli wynik jest pozytywny, możesz ponownie zacząć ćwiczyć po jednym do dwóch tygodni. Fizjoterapia i masaże przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia. Najlepszą terapię należy ustalić z ortopedą. W przypadku powtarzających się reklamacji należy zidentyfikować i usunąć możliwe przyczyny. Często wystarczy rozgrzać mięśnie przed ćwiczeniami lub założyć inne buty.