Wyjaśniamy, czym jest oksymoron i różne przykłady. A co to jest pleonazm i inne postacie literackie.
Oksymoron tworzy sens sprzeczny z logiką, który wyróżnia się estetycznie.Co to jest oksymoron?
Oksymoron to Postać literacka który polega na współistnieniu w tym samym wyrażeniu dwóch terminów semantycznie przeciwnie, tworząc w ten sposób sens absurdalny, sprzeczny z intuicją, a czasem sprzeczny z logika, który wyróżnia się estetycznie. Jest szeroko stosowany w języku literackim, zwłaszcza w poezja, ale może to mieć również miejsce w mówi codzienne lub popularne.
Jego nazwa pochodzi od greckich głosów oksydy („Przeszywający” lub „ostry”) i wrzosowiska („Miękki”, „tępy”), który jest przykładem samego oksymoronu. Chodzi o hellenizm (pożyczka z greki), który stał się modny w XVIII wieku. Jego liczba mnoga, rzadko używana w języku hiszpańskim, ale w innych językach, to oxymora.
Przeciwieństwem oksymoronu jest pleonazm.
Przykłady z literatury
Oto kilka możliwych przykładów oksymoronu:
- "Czarne słońce"
- „Wieczna chwila”
- „Świetlna ciemność”
- „Smutna radość”
- „Zamarznięty ogień”
- "Ciemne światło"
- „Niewidomy wzrok”
- „Zabawna niezdarność”
- „Prosta złożoność”
- „Słaby marmur”
- "Pełzający lot"
Pleonazm
Postacią literacką w przeciwieństwie do oksymoronu jest pleonazm. Jego nazwa pochodzi od greckiego pleoń, „dużo” i sufiks -asmos, „Abrut” lub „Blow” i składa się ze zbędnych konstrukcji wyrażenia z dwóch terminów, które oznaczają to samo.
W ten sposób wyrażona idea zostaje wzmocniona lub podkreślona, mimo że do jej wyrażenia wystarczyłby tylko jeden z terminów. Na przykład:
- „Wyjść na zewnątrz”
- „Prawdziwe fakty”
- "Dokładne repliki"
- „Zamknięta pięść”
- „Wędruj bez celu”
- „Fałszywa peruka”
- "Darmowe prezenty"
- „Powiązane ze sobą”
- „Rezerwuj wyłącznie”
Inne postacie literackie
Oprócz oksymoronu i pleonazmu interesują się inne postaci literackie, takie jak:
- Etopeia. Składa się z opisu moralnego i/lub z tradycje z postać, pozwalając czytelnikowi poznać jego wnętrze.
- Antyteza. Chodzi o użycie dwóch przeciwstawnych i uzupełniających się terminów, jako części tego samego wyrażenia.
- Synekdocha. Jest to forma metafora to bierze część rzeczy za całość lub odwrotnie.
- Asyndeton. Polega na eliminacji spójniki jak „i” w środku wyliczenia, zastępując je zwykłą pauzą (zwykle przecinkiem).
- Polisyndeton. Wręcz przeciwnie, w poprzednim przypadku polega na obfitym używaniu spójników w zdaniu, niezależnie od tego, czy jest to wyliczenie, aby narzucić rytm i kolejność do tekst.