- Czym są poważne słowa?
- Poważne słowa bez akcentu
- Poważne słowa z tyldą
- Wyjątki w poważnych słowach
- Poważne słowa lub proste słowa
Wyjaśniamy, czym są słowa poważne lub napadowe, jak są zaakcentowane oraz przykłady ze znakami akcentu i bez. Także wyjątki od reguły.
Większość słów w języku hiszpańskim jest poważna.Czym są poważne słowa?
W języku hiszpańskim słowa dzielą się na sylaby. Sylaba obejmuje dźwięk specyficzny złożony z jednej lub więcej samogłosek i jednej lub więcej spółgłosek. Na przykład słowo „ołówek” składa się z „la-” i „piz”.
W zależności od umiejscowienia sylaby akcentowanej (czyli sylaby o największym nacisku lub sile dźwiękowej), słowa dzieli się na:
- Ostre słowa. Tych, których ostatnia sylaba to tonik.
- Poważne słowa. Tych, których przedostatnia sylaba to tonik.
- Słowa esdrújulas. Tych, których trzecia sylaba do ostatniej to tonik.
- Słowa sobreesdrújulas. Jego akcentowana sylaba jest przed trzecią przed końcem.
Podobnie jak w przypadku, który nas interesuje, „ołówkiem”, słowo powagi to takie, którego sylaba akcentowana znajduje się na sylabie przedostatniej, tak że jest to słowo poważne lub słowo zwykłe, technicznie znane jako słowa paroksytonowe.
Większość hiszpańskich słów jest poważna i zwykle kończy się na -n lub w -slub samogłoską. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów słów, poważne słowa niosą lub nie niosą ze sobą akcent pisownia w zależności od konkretnego zakończenia.
Poważne słowa bez akcentu
Aby wiedzieć, czy powinniśmy zaakcentować poważne słowo, wystarczy spojrzeć na jego zakończenie.
Poważne słowa, które się kończą -n, -s lub samogłoski, które są głównie w języku hiszpańskim.
Na przykład:
- „Uruchom” (uruchom), „zakończ” (a-ca-ban), „zarazek” (niemcy-mężczyźni), „dezynfekuj” (dis-in-fec-tan).
- „szczypce” (te-na-zas), „kiwa głową” (ca-be-ce-as), „punkty” (punkty), „przerwy” (rom-pes), „santas” (san-tas) .
- „Patrząc” (mi-ran-do), „omega” (o-me-ga), „rozlanie” (de-rra-me), „kucyk” (po-ny),
Poważne słowa z tyldą
Z drugiej strony poważne słowa, które nie kończą się na -n, ani w -s, ani w samogłosce nie mają akcentu, to znaczy w pozostałych możliwych przypadkach.
Na przykład:
- „Ołówek” (late-piz), „lateks” (late-tex), „quorum” (quó-rum), „trawa” (ces-ped)
- „Płodny” (płodny), „słaby” (słaby), „trudny” (trudny), „użyteczny” (użyteczny)
- „Mater” (mater), „laser” (laser), „super” (super-per), „charakter” (ca-rác-ter)
- „Drzewo” (strzałka), „więzienie” (samochód-cel), „anioł” (anioł), „baseball” (miska baseballowa)
Wyjątki w poważnych słowach
Istnieje wyjątek od reguły akcentowania słów ciężkich, który ma związek z dyftong ia, który do złamania wymaga akcentowania. Tak więc niektóre poważne słowa, takie jak „María” (Mar-rí-a), „biologia”(Bio-lo-gí-a) lub„ może ”(po-drí-a) mieć akcent lub akcent, mimo że kończy się na samogłoskę.
Poważne słowa lub proste słowa
W zależności od konsultowanych autorów można stwierdzić, że słowa paroksytonowe są nazywane „poważnymi” lub „płaskimi” i musimy traktować oba terminy jako synonimy: nie ma różnicy poza nomenklaturą, czyli nazwą przypisaną do jej badania.