- Czym jest dziennikarstwo?
- Historia dziennikarstwa
- Rodzaje dziennikarstwa
- Charakterystyka dziennikarstwa
- Znaczenie dziennikarstwa
- Dziennikarstwo i polityka
Wyjaśniamy, czym jest dziennikarstwo, jego historię, jakie istnieją typy i inne cechy. Także jego związek z polityką.
Czym jest dziennikarstwo?
Dziennikarstwo jest dyscyplina a także zawód skoncentrowany na pracy upowszechniającej Informacja przez ogromne środki komunikacji. Obejmuje uzyskiwanie, przetwarzanie, interpretowanie, pisanie i rozpowszechnianie informacji uznanych za istotne, ważne lub istotne dla odbiorców.
Jego głównym celem jest dostarczanie informacji, czyli dotarcie do obywatele rzetelny, prawdziwy i aktualny opis faktów. Do realizacji swojej misji wykorzystuje zasoby dźwiękowe, wizualne, pisemne lub audiowizualne.
Daje również możliwość zastanowienia się lub skomentowania pewnych kwestii, tak aby opinia publiczna mogła dochodzić swoich praw w społeczeństwo. W tym sensie sposób, w jaki dziennikarstwo traktuje informacje, zawsze implikuje znaczną dawkę odpowiedzialność.
Niezależność dziennikarstwa od faktycznych uprawnień społeczeństwa (tzw Stan: schorzenie, partie polityczne, Lekcje ekonomiczne itp.) jest często uważany za gwarancję zdrowia demokracjaponieważ może informować populacja spraw, które nie odpowiadają możnym. Dlatego nazywa się ją „czwartą władzą” (polityczną).
Jako dyscyplina dziennikarstwo jest jedną z najbardziej projekcyjnych i najlepszych karier żądanie we współczesnym świecie. Często jest umieszczany w Nauki o komunikacji albo socjologia się. Jest uważany za część Komunikacji Społecznej.
Historia dziennikarstwa
ten historia dziennikarstwo narodziło się w 1440 r. wraz z wynalezieniem druk w Europa. Ta praca Johannesa Gutemberga pozwoliła na rozpowszechnienie wielu dzieł, takich jak Biblia, a wraz z nią większość ludności stała się piśmienna.
Od tego czasu wiele rysunki, broszury i plakaty, zwłaszcza po późniejszym wynalezieniu litografii. Prawie dwieście lat później, w XVII wieku pierwszy Gazeta historii: Mercurius Gallobelgicus. Został opublikowany w Kolonii w Niemczech w 1596 roku.
Był to pamiętnik napisany w całości po łacinie, skompilowany przez holenderskiego katolickiego uchodźcę Michaela ab Isselta pod pseudonimem DM Jansonius. Do tego śmierćwiele wersji jego gazety znalazło się w rękach osób trzecich: Mercurii Gallobelgici succenturiati e Gotthard Arthusius, lub Annalium Mercurio Gallobelgico succenturiatorum przez Gaspara Ens.
Od tego czasu gazety stopniowo stały się preferowanym środkiem informacji dla ludzi, podobnie jak magazyny, które miały bardziej ograniczony profil.
W XVIII wieku z Rewolucja przemysłowa, nastąpiła prawdziwa eksplozja głoska bezdźwięczna podobny. Media te nadal zyskiwały na znaczeniu i rozpowszechniały się, ponieważ społeczeństwo przemysłowe powstało, szybciej i z większą konsumpcja.
W XIX i XX wieku nowe technologie zrewolucjonizował dziedzinę komunikacjajak radio, telewizja a bardzo później Internet. Te nowe wynalazki pozwoliły na profesjonalizację zawodu dziennikarza oraz jego masową i różnorodną konsumpcję z wykorzystaniem technologii audiowizualnych, pisemnych, animowanych i wszelkiego rodzaju.
W ten sposób dzieje dziennikarstwa dzieli się zwykle na trzy etapy: okres rzemieślniczy (1609-1789), okres nowożytny (1789-1875) i współczesny (1875-obecnie).
Rodzaje dziennikarstwa
ten teksty Dziennikarzy dzieli się zwykle na trzy gatunki, zgodnie z ich intencją wobec czytelnika. Te gatunki to:
- Informacyjny. Teksty lub audycje w celu prawidłowego przekazywania informacji z zainteresowanie, zwykle warta opublikowania lub aktualna, np. Aktualności albo reportaż.
- Opinia. Teksty lub audycje, w których sposób rozumienia rzeczywistość lub inny tekst, zgodnie z kryteriami autora, taki jak artykuły redakcyjne i artykuły z opiniami.
- Hybrydy Teksty lub audycje, w których rygor informacyjny łączy się z osobistą i subiektywną opinią, takie jak wywiad i kronika.
Z drugiej strony ćwiczenie dziennikarskie można sklasyfikować według rodzaju narzędzi wykorzystywanych do prowadzenia komunikacji:
- Pisemny. Ten, który używa słowa do komunikowania się z czytelnikami, jak w gazetach i czasopismach.
- Graficzny. Ten, który wykorzystuje tylko obrazy: Zdjęcia, ilustracje, np. fotoreportaże.
- Radiofoniczny. Taki, który wykorzystuje ludzki głos za pośrednictwem fal elektromagnetycznych jako środek komunikacji, oczywiście jak w programach radiowych.
- Audiowizualny. Ten, który urodził się z telewizją i… kino, wprowadzając do dźwięku ruchome obrazy odziedziczone po kinie, jak w telewizyjnych wiadomościach.
- Cyfrowy. Linia zrodzona z Internetem wykorzystuje wszystkie narzędzia poprzednich typów, do których dodaje się hiperłącze i partycypacyjnego odbioru, jak w portalach informacyjnych i niektórych profilach portale społecznościowe.
Charakterystyka dziennikarstwa
Ogólnie rzecz biorąc, dziennikarstwo charakteryzuje się następującymi cechami:
- Zawodowo posługuje się środkami masowego przekazu (pisemnymi, audiowizualnymi lub cyfrowymi) w celu dotarcia do odbiorców, którym przekazuje informacje o innym charakterze.
- Generalnie przestrzega a Kodeks etyczny który proponuje obiektywność, bezstronność i prawdziwość dostarczonych informacji.
- Posługiwać się "źródła”, To znaczy informatorzy o większym lub mniejszym stopniu zaufania, którzy przekazują informacje w sposób poufny.
- Polega na wolności prasy, czyli na przyzwoleniu państwa na rozwijanie pełnej wolności linii wydawniczej.
- Szkolenie dziennikarskie zwykle składa się z różnorodnego zestawu wiedzy („ocean informacji o głębokości jednego centymetra”) oraz wiedza techniczna specjalizuje się w zarządzaniu narzędziami komunikacyjnymi.
Znaczenie dziennikarstwa
Dziennikarstwo ma zasadnicze znaczenie dla współistnienia sił demokratycznych kraju, ponieważ służy jako strażnik politycznych, gospodarczych i społecznych aktorów, którzy tworzą życie w społeczeństwie, zapewniając, że opinia publiczna dowie się, co powinna wiedzieć.
Społeczeństwo pozbawione dziennikarstwa, nie ma możliwości zdobycia informacji o sobie, zastanowienia się nad swoimi dylematami i usłyszenia głosu intelektualistów. Dziennikarstwo jest więc miejscem spotkania społeczeństwa z samym sobą.
Dziennikarstwo i polityka
Związek między dziennikarstwem a polityką jest taki sam, jak między opinią publiczną a rząd w społeczeństwie. W ten sposób dziennikarstwo pozwala społeczeństwu kwestionować władze i żądać odpowiedzi na interesujące ich sprawy.
W rzeczywistości, jeśli dziennikarze nie rządzą się swoim surowym kod etyczny i zawodowo, mogą skończyć jako aktorzy polityczni, to znaczy jako stronniczy decydenci, ukrywający się zamiast ujawniania, kłamiący zamiast prawdomówności i wprowadzający w błąd zamiast dostarczania dane wiarygodny.
Dziennikarstwo poddane władzy politycznej przez cenzurę nie spełnia swojej roli i staje się narzędziem propagandy.