Tak jak wrażliwość protopatyczna będzie Gruba percepcja określana mianem jakości sensorycznej skóry, która rozpoznaje zagrożenia dla sfery witalnej. Oprócz bólu i temperatury ludzie odczuwają bodźce mechaniczne, które migrują do ośrodkowego układu nerwowego przez przewód rdzeniowo-wzgórzowy. Powiązane dolegliwości często wynikają ze stwardnienia rozsianego.
Co to jest wrażliwość protopatyczna?
Czułość można dalej podzielić w zależności od rodzaju bodźca, lokalizacji pobudzenia, transmisji dośrodkowej i wzajemnych połączeń w różnych obszarach rdzeniowych. Ta ostatnia grupa obejmuje wrażliwość protopatyczną, epikrytyczną i proprioceptywną.
Wrażliwość protopatyczna jest również znana jako percepcja zgrubna i obejmuje wszystkie wrażenia zmysłowe skóry, które ujawniają zagrożenie dla sfery witalnej. Obejmują one nocycepcję, odbiór termiczny i grubszą mechanorecepcję. Nocycepcja odpowiada percepcji bólu, termorecepcja odpowiada percepcji temperatury, a mechanorecepcja odpowiada percepcji bodźców mechanicznych, takich jak ciśnienie.
Komórki czuciowe zaangażowane w skórę są nocyceptorami, mechanoreceptorami lub termoreceptorami. Te komórki czuciowe to otwarte zakończenia nerwowe, które wychwytują bodziec i przekształcają go w pobudzenie bioelektryczne. Przekładają zagrożenie dla sfery życiowej na język ośrodkowego układu nerwowego. Receptory tworzą potencjał czynnościowy tylko wtedy, gdy przekroczony jest pewien próg bodźca.
Funkcja i zadanie
Zmysł skóry lub dotyku to jeden z pięciu systemów sensorycznych w ludzkim organizmie. Dzięki skórze ludzie są wrażliwi na bodźce zewnętrzne, takie jak ucisk, dotyk, temperatura i ból. W przypadku skóry rozróżnia się aktywne i bierne właściwości sensoryczne. Aktywne cechy odgrywają rolę w dotyku i są znane jako zmysł dotyku. Cechy pasywne są określane terminem dotykowym.
Oprócz delikatnej percepcji skóra jest również szorstka. Delikatna percepcja odpowiada ostrości dotyku, a tym samym epicrytycznej wrażliwości, ponieważ decyduje o aktywnych kompetencjach zmysłów skóry. Natomiast szorstkie postrzeganie skóry pozwala ludzkiemu mózgowi rozpoznać zagrożenie dla własnej sfery życiowej i odgrywa rolę w biernych właściwościach systemu.
Ból, temperatura i bodźce mechaniczne mogą być tolerowane do pewnego progu. Powyżej tego progu organizm rozpoznaje je jako wyraźne zagrożenie. Transmisja wszystkich informacji protopatycznych odbywa się następnie przez przewód rdzeniowo-wzgórzowy. Wiązki włókien tego nerwu aferentnego odpowiadają bocznemu odcinkowi rdzenia kręgowo-wzgórzowego dla odczuwania bólu i temperatury oraz przednim odcinkiem rdzenia kręgowo-wzgórzowego dla odczuwania szorstkiego dotyku i wrażeń dotykowych.
Drogi aferentne przewodu rdzeniowo-wzgórzowego przecinają przednią spoidło alby bezpośrednio po wejściu do rdzenia kręgowego i przesuwają się w stronę przeciwną. Wyciski protopatyczne są ze sobą połączone polineuronalnie. Pierwszy neuron obwodu znajduje się w zwoju korzenia grzbietowego. Drugi neuron znajduje się w tylnym rogu rdzenia kręgowego. Natychmiast po przełączeniu się z pierwszego na drugi neuron, aerence przechodzi na drugą stronę. Z tej strony ścieżka przedniego pasma biegnie do pnia mózgu.
Jak lemniscus spinalis, ścieżka prowadzi dalej do wzgórza. Przełączenie do trzeciego neuronu następuje w jego tylno-bocznym jądrze brzusznym. Aksony tego trzeciego neuronu biegną przez wewnętrzną torebkę do kory mózgowej (cortex cerebri). Czwarta zmiana ma miejsce w korze czuciowej (zakręt postcentralny), który służy do świadomej percepcji.
Zdecydowanie nie wszystkie informacje protopatyczne są postrzegane świadomie. Mózg byłby przeciążony nadmierną stymulacją. Prawdopodobnie dlatego receptory protopatyczne generują potencjał czynnościowy do przekazania świadomości jedynie powyżej pewnego progu.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki przeciw zaczerwienieniu i egzemyChoroby i dolegliwości
Neurologia zajmuje się uszkodzeniami szlaków protopatycznych. W większości przypadków są to zmiany w obrębie bocznego i przedniego odcinka rdzenia kręgowo-wzgórzowego. Izolowane zmiany w odcinku przednim lub bocznym są prawie niemożliwe ze względu na ścisły związek przestrzenny. Jeśli któraś ze ścieżek jest uszkodzona, prawie zawsze tracone są wszystkie wrażenia percepcji protopatycznej. W indywidualnych przypadkach spostrzeżenia są bardzo ograniczone. Położenie zmiany może znajdować się na dowolnej wysokości między pierwszym a czwartym neuronem.
Niezależnie od tego deficyty w percepcji protopatycznej można zidentyfikować tylko po przypisanej stronie ciała pierwszego neuronu. W tego typu zmianach zmysł dotyku nie zawsze jest osłabiony. Chociaż nadrzędny przypadek zmysłu skóry jest zdolny zarówno do aktywnego dotykania, jak i biernego odczuwania wrażeń, zmiany w odczuciu skóry mogą się różnić w zależności od ich umiejscowienia w ośrodkowym układzie nerwowym.
Aktywne percepcyjne właściwości skóry odpowiadają epikrytycznej wrażliwości. Ta subtelna percepcja jest połączona ze sobą w inny sposób niż protopatyczna wrażliwość. W pojedynczych przypadkach zmiany mogą jednak upośledzać obie cechy sensoryczne.
Chorobą ze zmianami protopatycznymi i epicrytycznymi jest stwardnienie rozsiane (SM). Choroba autoimmunologiczna powoduje immunologiczne zapalenie w ośrodkowej tkance nerwowej i może pozostawić trwałe uszkodzenie. Nieprawidłowe odczucia protopatyczne są częstym wczesnym objawem choroby. Na przykład, pacjent ze stwardnieniem rozsianym może postrzegać zimną wodę jako gorącą i to samo może być odwrotnie. Najprostszy dotyk może być odczuwalny jako bolesny po zmianach w ośrodkowym układzie nerwowym związanych z SM. Można również wyobrazić sobie uczucie ciężkości kończyn w połączeniu z percepcją proprioceptywną.
SM nie jest jedyną chorobą neurologiczną, która wpływa na poznanie protopatyczne. Niemniej jest to jedna z najczęstszych chorób z upośledzeniem protopatycznym.
.jpg)
.jpg)
