Tymczasowy

Tak jak Tymczasowy nazywa się proteza tymczasowa. Służy jako ochrona zęba aż do ostatecznej odbudowy.

Co to jest rozwiązanie tymczasowe?

Prowizoryczna to proteza zakładana tymczasowo. W ten sposób ząb można chronić do czasu dalszej odbudowy. Prowizor służy również jako tymczasowe uzupełnienie luki zębowej.

Tymczasowy służy do wykonywania protez, wkładów, koron, mostów czy implantów. W przeciwieństwie do protez stałych, protezy tymczasowe są używane tylko w okresie przejściowym. W ten sposób protezy stałe zastępują uzupełnienie tymczasowe, co oznacza, że ​​leczenie stomatologiczne jest zakończone.

Kształty, typy i typy

Dentyści rozróżniają różne typy uzupełnień tymczasowych. Na przykład istnieją krótkoterminowe i długoterminowe tymczasowe. Krótkotrwałe prowizorki można wykonywać w jamie ustnej. Z drugiej strony, w przypadku długotrwałego tymczasowego, wymagany jest specjalny wycisk w laboratorium dentystycznym. Stosuje się go, gdy proces gojenia lub regeneracji trwa długo.

Przy pomocy długoterminowego tymczasowego można również wykonać okluzję lub planowane zmiany w relacji szczęki. Ponadto dentysta może przez dłuższy czas obserwować, czy terapia jest skuteczna. Tylko w takim przypadku stosuje się ostateczną odbudowę.

Długotrwała odbudowa tymczasowa może być również przydatna po leczeniu kanałowym lub zabiegu chirurgicznym w celu zlikwidowania fazy gojenia. Ułatwia to regenerację kości i tkanek miękkich.

Dostępne są różne opcje tymczasowego leczenia braków zębowych. Istnieją tymczasowe mosty na sąsiednie zęby, które wymagają korony, stalowe protezy klamrowe, proste protezy klamrowe z tworzywa sztucznego, tak zwane mosty Maryland, które są mostami adhezyjnymi i tymczasowe implanty.

Prosta proteza zatrzaskowa to proteza, którą pacjent może zdjąć. Proteza posiada proste klipsy z drutu i plastikową podstawę spoczywającą na dziąsłach. Koszt prostej protezy zatrzaskowej jest tani, ale nie jest zbyt wygodny w noszeniu. Utrzymanie zacisków również nie jest uważane za optymalne.

W przeciwieństwie do zwykłej protezy zaciskowej, proteza zaciskowa ze staliwa jest wyposażona w stalową ramę, która zapewnia stosunkowo stabilne dopasowanie. Most adhezyjny wykonywany jest w laboratorium i posiada tzw. Skrzydełka, które służą do mocowania do sąsiednich zębów. Nadaje się przede wszystkim do odcinka przedniego. W przypadku całkowitego bezzębia stosuje się protezę całkowitą lub implant tymczasowy.

Struktura, funkcja i sposób działania

Długotrwały tymczasowy jest zwykle wykonany z różnych tworzyw sztucznych. Należą do nich kompozyty wzmocnione włóknem szklanym, polimetymetakrylany (PMMA) i kompozyty bis-GMA. Jeśli uzupełnienie tymczasowe jest małe, można je wykonać bezpośrednio w jamie ustnej za pomocą wcześniej pobranego wycisku. Po przygotowaniu dentysta wypełnia wycisk na oszlifowanym zębie plastikiem i wprowadza go do jamy ustnej. Tworzy to pusty kształt, w którym tworzywo sztuczne może szybko stwardnieć jak korona. Korona tymczasowa jest opracowywana za pomocą drobnych polerek i wierteł.

Z reguły długoterminowy tymczasowy jest wykonywany w laboratorium dentystycznym. W tym celu model roboczy jest najpierw wykonywany z gipsu paryskiego. Następnie technik dentystyczny nakłada tworzywo sztuczne na model przygotowanego zęba. Ze względu na stabilność, do tymczasowej konstrukcji można również zastosować konstrukcję stalową. Wreszcie tworzywo sztuczne jest utwardzane chemicznie pod wpływem temperatury i ciśnienia. Po wyfrezowaniu i polerowaniu tymczasowy długotrwały jest gotowy i może być stosowany w gabinecie stomatologicznym. Cementy z tlenkiem cynku i eugenolem są najczęściej stosowane jako tymczasowy materiał mocujący. Jeśli jednak cement jest mocowany techniką adhezyjną, wymagany jest cement wolny od eugenolu.

Struktura tymczasowa musi spełniać szereg wymagań, aby zapewnić optymalną funkcjonalność. Obejmują one tolerancję, odporność w jamie ustnej, odporność na ścieranie, stabilność koloru i higienę. Szczególnie ważne jest wytrzymanie konwencjonalnych obciążeń mechanicznych, takich jak mówienie, żucie i gryzienie. Ponadto ważna jest zdolność adaptacji długoterminowego tymczasowego do postępującego sukcesu leczenia.

Podczas wykonywania uzupełnienia protetycznego dentysta musi również zwrócić uwagę na kompatybilność materiałową pacjenta. W przeciwnym razie podczas noszenia istnieje ryzyko nieprzyjemnego podrażnienia lub nawet reakcji odrzucenia. Mimo wszelkich starań rozwiązanie tymczasowe nigdy nie jest tak funkcjonalne i wygodne, jak ostateczna proteza.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Korzyści medyczne i zdrowotne

Uzupełnienia tymczasowe mają ogromne znaczenie dla zdrowia zębów pacjenta. Dzięki temu pacjent może normalnie jeść i mówić podczas dłuższego okresu leczenia. Jednocześnie działają prewencyjnie na nierówności zębów sąsiednich z powodu braków zębowych.

Jeśli zęby zostały już oszlifowane lub otarte przez dentystę, tymczasowa ochrona chroni je przed gorącem, zimnem, bodźcami chemicznymi, takimi jak cukier czy kwas, tarciem, naciskiem i szkodliwymi bakteriami. Czasami faza przejściowa jest również wykorzystywana do budowy kości szczęki w ramach korekcji ortodontycznej.

Ale odgrywają też ważną rolę pod względem estetycznym. Leczenie zębów nie jest widoczne dla osób postronnych poprzez noszenie tymczasowego roztworu.

Protezy tymczasowe są często stosowane, gdy gojenie się ran lub proces gojenia implantu nadal trwa. Jeżeli np. Leczenie kanałowe przeprowadzane jest pod sztuczną koroną zęba, to po zdjęciu korony dentysta w pierwszej kolejności zakłada uzupełnienie tymczasowe. Dopiero po całkowitym wyleczeniu stanu zapalnego można ponownie założyć koronę.

Podczas gdy prowizory krótkoterminowe zwykle nie pozostają w jamie ustnej dłużej niż dwa do czterech tygodni, prowizory długoterminowe można nosić przez kilka miesięcy.