• Czym była reformacja protestancka?
• Charakterystyka reformacji protestanckiej
• Pochodzenie reformacji protestanckiej
• Przyczyny reformacji protestanckiej
• Konsekwencje reformacji protestanckiej
• Reforma i kontrreformacja
• Najważniejsze postacie reformacji protestanckiej

Wyjaśniamy, czym była reformacja protestancka, jej pochodzenie, konsekwencje i cechy. Także ważniejsze postacie.

Marcin Luter rozpoczął reformację protestancką, kwestionując władzę Kościoła.

Czym była reformacja protestancka?

Jest znany jako Reformacja Protestancka, Rewolucja Protestancka lub po prostu Reformacja, ruch religijny XVI wieku zainicjowany przez niemieckiego teologa katolickiego i zakonnika Marcina Lutra (1438-1546) i francuskiego teologa Juana Calvina (1509-1564).

Ruch ten wywołał podział w ówczesnym Kościele katolickim, a tym samym dał początek różnym kościołom, które tworzą protestantyzm, drugą wielką gałąź chrześcijaństwa na świecie.

Reforma powstała jako konsekwencja niezadowolenia, które w różnych aspektach wywołało populacja sposób, w jaki Kościół katolicki zarządzał religia. Przejawiało się to w rewizji nakazów katolickich wbrew temu, co mówi Pismo Święte.

Jej początkowym wydarzeniem było napisanie i ujawnienie „dziewięćdziesięciu pięciu” Praca dyplomowa„Lutra w 1517 roku, tekst w którym skrytykował sprzedaż odpustów przez Kościół katolicki w celu zebrania funduszy i budowy Kaplicy Sykstyńskiej.

Termin „reformacja” jest używany, ponieważ zgodnie z jego pierwotnymi intencjami chodziło o zreformowanie chrześcijaństwa i odzyskanie pierwotnego, pierwotnego znaczenia, które uważano za zagubione w teologia katolicyzmu.

Ten ruch podziału świata chrześcijańskiego podzielił się na dwie części Europa. Na konflikt Interweniowali różni książęta i arystokraci, którzy widzieli w reformacji możliwość stworzenia własnych państwowych kościołów chrześcijańskich, uwalniając się tym samym spod władzy papieża i Watykanu.

Charakterystyka reformacji protestanckiej

• Powstaje w XVI wieku wraz z przesłuchaniem Marcina Lutra i Jana Kalwina.
• Proponuje przywrócenie „pierwotnego” ducha chrześcijaństwa, od którego odszedłby katolicyzm.
• potępił korupcja i brak wiary wielu katolickich księży i ​​zaproponował powrót do Biblii jako jedyną w swoim rodzaju prawdziwą drogę do Chrystusa. Pozwoliło to na pojawienie się wielu przekładów Biblii na języki lokalne.
• Podzieliła świat chrześcijański na dwie części i dała początek protestantyzmowi, którego kult znacznie różni się od katolicyzmu. Na przykład twoi księża mogą się kurczyć związek małżeński i są wolni od celibatu.
• Położyła podwaliny pod kontrreformację, przeciwny ruch teologiczny.
• Był prześladowany przez Świętą Katolicką Inkwizycję w wielu krajach.
• Jego kulminacją było zwycięstwo papiestwa, ale na zawsze osłabiło katolicyzm w północnej Europie.

Pochodzenie reformacji protestanckiej

Wraz z Lutrem francuski teolog Jan Kalwin zainicjował reformację protestancką.

Reformacja protestancka rozpoczęła się w Niemczech w 1517 r., ale jej korzeni można doszukiwać się znacznie wcześniej i wiążą się one z konfiguracją uprawnienie politycy tamtych czasów, podzieleni między cesarza i papieża.

Impulsem do wszystkiego była sprzedaż odpustów przez Kościół katolicki: udzielenie w zamian za darowizny łask duchowych, takich jak rozgrzeszenie, w celu sfinansowania budowy Kaplicy Sykstyńskiej. Według protestantów ten gest podsumował oszustwo i… korupcja które stanowiły procedury katolickie.

W tym czasie po prostu kończę Średniowiecze, religia odgrywała istotną rolę w organizacji społecznej i należała do potęg Stan: schorzenie. Z tego powodu gesty buntu wobec władzy papieskiej narażały ich na poważne niebezpieczeństwa, takie jak ekskomunika i kara.

To wyjaśnia ryzyko, jakie Luter poniósł, publikując Disputatio pro Declaratione virtus indulgentiarum („Kwestionowanie mocy i skuteczności odpustów”) na drzwiach głównych świątyń jego miasto.

Przyczyny reformacji protestanckiej

Wbrew temu, co zostało powiedziane powyżej, reformacja protestancka nie miała jednej przyczyny, ale jednocześnie była spowodowana różnymi procesami historycznymi i ekscesami samego Kościoła katolickiego. Możemy podsumować jego przyczyny w:

• Obrzydzenie wielu krajów europejskich do płacenia podatków papieskich i odrzucenie kontroli sprawowanej z Rzymu przez delegatów papieskich.
• Obfite oskarżenia o korupcję, brak wiary i złą wolę wysuwane przeciwko Kościołowi katolickiemu.
• Uchwalenie statutów Mortmain, Provisors i Praemunire, które w niektórych krajach ograniczyły kontrolę Kościoła nad kontrolą gruntów.
• Stan ubóstwa Świętego Cesarstwa Rzymskiego, w tym jego Lekcje szlachcianki, chętne do podziału posiadanego w ich majątku dóbr naród przez Kościół Katolicki.

Konsekwencje reformacji protestanckiej

Luter i Zwingli przetłumaczyli Biblię, aby udostępnić ją wiernym.

Reformacja protestancka była wydarzeniem o ogromnym znaczeniu w latach historia kultura Europy, a więc i całego Zachodu. Wśród jego konsekwencji są:

• Podział kongregacji chrześcijańskiej na dwa główne aspekty: katolicki i protestancki (na który składają się kolejno różne kościoły i wizje wiary).
• Dystans kulturowy krajów śródziemnomorskiej i katolickiej Europy, protestanckich krajów północy.
• Głęboka zmiana kulturowa w wartości i filozofia narody protestanckie, z których wiele później wpłynęło na powstanie kapitalizm.
• Powstanie kontrreformacji jako ruchu opozycyjnego wobec reformacji, co miało ogromny wpływ na kultura latynoskiej Ameryki.

Reforma i kontrreformacja

Kontrreformację nazwano ruchem dokładnie przeciwstawnym do reformacji protestanckiej: rodzaj katolickiego „renesansu”, który dążył do utrwalenia tradycyjnych wartości katolickiego wyznania wiary, władzy papieskiej i dziedzictwo średniowieczny chrześcijanin.

Przedstawiono ją jako autentyczną i prawdziwą formę kultu chrześcijańskiego, próbując zmierzyć się z krytyką Lutra i innych myślicieli protestanckich.

Kontrreformacja rozpoczęła się na Soborze Trydenckim w 1545 roku, który z powodu ciągłych przerw spotykał się przez prawie 17 lat. W nim ustanowiono środki dyscyplinarne dla księży katolickich, stworzono seminaria duchowne w celu organizowania nauczanie wiary.

Ponadto odrodziły się stare zakony katolickie, takie jak Karmelitów Bosych, czy Towarzystwo Jezusowe.

Najważniejsze postacie reformacji protestanckiej

Ulrich Zwingli był przywódcą reformacji protestanckiej w Szwajcarii.

Najważniejszymi postaciami historycznymi reformacji protestanckiej były:

• Marcin Luther. Ten zakonnik augustianów-katolik był prawdopodobnie najważniejszym ze wszystkich reformistów, twórcą doktryny luterańskiej i kościoła o tej samej nazwie, był nie tylko krytykiem katolicyzmu, ale także ważnym tłumaczem Biblii na język niemiecki. wzór przekładu świętego tekstu na język niemiecki. Poślubił Katarzynę z Bory w 1525 r., inicjując ruch na rzecz poparcia związek małżeński kapłański.
• Juana Calvina. Kolejny z wielkich reformatorów protestanckich, był autorem serii doktryny który później założył „kalwinizm”, w przeciwieństwie do holenderskiego protestanta Jacobo Arminio. Był twórcą Biblii Genewskiej w 1564 r., a także m.in Instytucja religii chrześcijańskiej, z 1536 roku.
• Ulrich Zwingli. ten Lider protestanckiej reformacji w Szwajcarii, urodzony w 1484 i zmarł w 1531, był także założycielem Szwajcarskiego Kościoła Reformowanego, studiującego Pismo Święte z punktu widzenia silnie zainspirowanego Humanizm. Ich wnioski, podobne do tych Lutra, zostały uzyskane niezależnie, a między 1524 a 1529 przetłumaczył Biblię na język niemiecki, z wyraźnymi cechami szwajcarskimi. Ten tekst jest znany jako Biblia Zuryska.
• Jacobo Arminio. Urodzony w 1560, zmarł w 1609, był pisarzem i profesorem na Uniwersytecie w Leiden, a także ważnym holenderskim teologiem protestanckim. Był założycielem antykalwińskiej szkoły protestanckiej i jej ważnym dziedzictwem dla powstania metodyzmu.