Selenoza to objawy zatrucia wywoływane przez zwiększone spożycie pierwiastka śladowego selenu. Leki, suplementy diety lub woda zanieczyszczona selenem mogą prowadzić do zbyt wysokiego stężenia selenu. Terapia zwykle odpowiada leczeniu objawowemu.
Co to jest selenoza
© artemidovna - stock.adobe.com
Plik Selenoza zatruwa selenem. Zawartość selenu we krwi pełnej wynosi zazwyczaj od 73 do 169 jednostek. W przypadku zatrucia selenem wartość przekracza 169 jednostek. Odwrotność nazywana jest niedoborem selenu i w konsekwencji odpowiada spadkowi poniżej określonych wartości standardowych. Selen to pierwiastek śladowy, którego organizm potrzebuje w niewielkich ilościach jako budulec białek w układzie odpornościowym, do ochrony komórek i do aktywacji różnych hormonów.
Od około 10 do 20 miligramów selenu jest przechowywane w organizmie dorosłego człowieka. Duża jego część jest przechowywana w nerkach, wątrobie, mięśniach i kośćcu. Dzienne zapotrzebowanie na selen dla osoby dorosłej wynosi prawdopodobnie około 0,03 do 0,07 miligrama. Tę zalecaną dzienną dawkę pokrywa zwykle zbilansowana dieta. Dlatego suplementacja diety pierwiastkiem śladowym często prowadzi do selenozy. Istnieje selenoza jako ostre i przewlekłe zatrucie.
przyczyny
Selenoza może wystąpić w wyniku nadmiernego spożycia produktów zawierających selen i wdychania pyłu selenowego. Ostre zatrucie jest spowodowane spożyciem od trzech do siedmiu miligramów selenu w ciągu jednego dnia. W przypadku przewlekłego zatrucia objawy te są zwykle związane z długotrwałą dawką dobową przekraczającą 0,6 miligrama. Oprócz suplementów diety zawierających selen, do najczęstszych przyczyn należą tabletki i leki zawierające selen.
Nawet regularne wdychanie dużych ilości selenu może na dłuższą metę spowodować zatrucie. Ponieważ selen jest magazynowany, sporadycznie niewielkie, ale regularnie występujące przekroczenia dziennej dawki powodują zatrucie. Zatrucie selenem w pożywieniu jest raczej rzadkie i dotyczy tylko żywności zawierającej więcej niż dwa µg selenu na gram. Zatrucie wodą pitną dotyczy tylko obszarów z zanieczyszczoną wodą, która zawiera ponad 10 µg selenu na litr.
Objawy, dolegliwości i oznaki
Zatrucie selenem ma zwykle niespecyficzne wczesne objawy. Na przykład pojawiają się nudności, którym może towarzyszyć biegunka lub wymioty. Konsystencja stolca zmienia się na wodnistą. Z powodu dużych strat wody może wystąpić odwodnienie. W trakcie odwodnienia rozwija się uczucie osłabienia.
Zatrucie selenem często jest również zauważalne w objawach układu mięśniowo-szkieletowego. Na przykład osłabienie mięśni i ból mięśni to częste objawy. Ogólne zmęczenie może również wystąpić w kontekście selenozy. W przebiegu pojawiają się objawy neurologiczne. Na przykład może rozwinąć się neuropatia obwodowego układu nerwowego, która objawia się zaburzeniami czucia.
W związku z ośrodkowym układem nerwowym mogą wystąpić zmiany smaku lub widzenia. Na późnym etapie osoby dotknięte chorobą często tracą paznokcie u nóg i paznokci. Włosy mogą również wypadać. Ponadto dolegliwości dermatologiczne, takie jak wysypki skórne, pojawiają się jako objawy późne.
Diagnoza i przebieg choroby
W przypadku podejrzenia selenozy lekarz określi zawartość selenu w surowicy. Za diagnostyczne uważa się wartości powyżej 169. Anamneza daje mu wskazówki dotyczące możliwych przyczyn zatrucia. Rokowanie w przypadku zatrucia selenem jest zwykle korzystne. Śmiertelne zatrucie selenem może wystąpić ze względu na ryzyko niewydolności serca i obrzęku płuc, ale występuje rzadko w Europie i wymaga znacznego przekroczenia zalecanej dawki dziennej.
Zatrucie selenem do pewnego stopnia może przynajmniej uszkodzić serce, a zwłaszcza wątrobę. Ponadto selen w dużych ilościach może przypuszczalnie powodować raka złośliwego i upośledzać czynność płuc.
Komplikacje
Powikłania i objawy selenozy zależą w dużej mierze od ilości dostarczanego selenu. Poważne zatrucie nie zawsze występuje, więc leczenie nie jest konieczne w każdym przypadku. Z reguły pacjenci cierpią na nudności i wymioty.
Ponadto występuje biegunka, a tym samym utrata wody. Jeśli utrata wody nie zostanie wyrównana, osoba poszkodowana będzie cierpieć na odwodnienie. W dalszym przebiegu selenoza prowadzi do silnego bólu mięśni, a także do skurczów. Pacjenci wyglądają na zmęczonych i wyczerpanych i nie biorą już aktywnego udziału w życiu codziennym. Objawy paraliżu lub innych zaburzeń czucia mogą również wystąpić z powodu selenozy i mają bardzo negatywny wpływ na codzienne życie pacjenta.
Nieleczona selenoza może prowadzić do problemów ze wzrokiem lub wypadania włosów. Leczenie selenozy można przeprowadzić jedynie w postaci rezygnacji z pierwiastka. Nie ma żadnych komplikacji. Poszczególne dolegliwości można zwykle leczyć objawowo. W większości przypadków przebieg choroby jest zawsze pozytywny.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Ponieważ selenoza jest poważnym zatruciem, zawsze powinna być natychmiast leczona przez lekarza. W najgorszym przypadku osoba dotknięta chorobą może umrzeć, jeśli selenoza nie jest w ogóle leczona lub jest leczona późno przez lekarza. Im wcześniej selenoza zostanie rozpoznana i leczona, tym zwykle jest lepszy dalszy przebieg tej choroby. Jeśli dana osoba spożyła duże ilości selenu, należy skonsultować się z lekarzem. Pacjenci zwykle cierpią na silne nudności lub ciężką biegunkę i wymioty. Ponadto występuje duża utrata wody, a tym samym również odwodnienie.
Jeśli wystąpią takie objawy, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Przy większej ilości selenu wystąpi również osłabienie mięśni, aw niektórych przypadkach zaburzenia czucia lub smaku. Jeśli wystąpią one po przyjęciu selenu, zwykle trzeba odwiedzić szpital. Selenozę może leczyć lekarz ogólny lub lekarz ratunkowy, w zależności od przyjętej dawki.Selenoza może również skrócić oczekiwaną długość życia chorego.
Leczenie i terapia
Nie ma terapii przyczynowej selenozy. Antidotum na inaktywację substancji nie jest znane. Usuwanie selenu z organizmu również zwykle nie wchodzi w rachubę. Leczenie polega w dużej mierze na rezygnacji z dalszego przyjmowania pierwiastka śladowego. Poszczególne objawy selenozy są traktowane indywidualnie iw zależności od przypadku. Na przykład w przypadku odwodnienia należy sztucznie przywrócić równowagę wodną organizmu.
W tym kontekście nawodnienie jest kluczowym krokiem w terapii. Ta dostawa może być dożylna, jeśli pacjent ma skłonność do wymiotów. To przywrócenie równowagi wodnej zapewnia, że pacjent jak najszybciej wydala nadmiar selenu. Trudności w oddychaniu spowodowane selenozą są zwykle leczone lekami. Rzadziej pacjent jest wentylowany tlenem.
W celu złagodzenia dolegliwości mięśniowych podaje się leki przeciwbólowe. Jeśli układ nerwowy został uszkodzony przez selenozę, może być konieczne podjęcie działań fizjoterapeutycznych. Jeśli dojdzie do uszkodzenia narządu, może dojść do niewydolności odpowiedniego narządu, którą należy zwalczać osobno, aw rzadkich przypadkach konieczne jest przeszczepienie. Pacjenci muszą stale jeść mało selenu, aby w przyszłości nie doszło do dalszej selenozy.
zapobieganie
Selenozie można zapobiegać poprzez dietę ubogą w selen i unikanie suplementów diety zawierających selen, a także leków i kuracji inhalacyjnych. Na obszarach narażonych na selen woda pitna jest możliwą przyczyną selenozy. Dlatego na takich obszarach nie spożywanie wody z kranu może być środkiem zapobiegawczym.
Opieka postpenitencjarna
Selenoza wymaga intensywnego leczenia kontrolnego, ponieważ nie można w inny sposób wykluczyć chorób wtórnych lub nawrotu selenozy. Najważniejsze są regularne badania krwi z pomiarem selenu i innych składników odżywczych. Jeśli poziom selenu jest ponownie zbyt wysoki, należy przestrzegać diety ubogiej w selen. Polega to na unikaniu ryżu, łososia, szparagów, grzybów, orzechów brazylijskich i czerwonej kapusty.
Jednak gdy tylko normalny poziom selenu zostanie ponownie zmierzony, powinno nastąpić przejście na normalną dietę, ponieważ w przeciwnym razie może wystąpić niedobór selenu. Ponieważ suplementy diety zawierające selen często wywołują selenozę, należy je przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem prowadzącym. Jeśli selenoza doprowadziła już do objawów neurologicznych, takich jak problemy z pamięcią, zmęczenie, bóle mięśni, bóle głowy, senność i / lub zasypianie kończyn, należy je leczyć osobno, pod warunkiem, że nie ustępują one po normalizacji poziomu selenu we krwi.
W tym celu należy przeprowadzić prezentację neurologiczną z następnymi badaniami neurologicznymi (MRT, EEG, nakłucie lędźwiowe). Jeśli nerwy są trwale uszkodzone, może być konieczne przyjmowanie leków na całe życie. Jeśli kiedykolwiek miałeś selenozę i nowe problemy z mięśniami, wypadały włosy i / lub paznokcie, biegunka i / lub objawy neurologiczne, należy również natychmiast skonsultować się z lekarzem i przeprowadzić badanie poziomu selenu we krwi, ponieważ mogą to być objawy odnowienia selenozy.
Możesz to zrobić sam
W przypadku zatrucia selenem należy najpierw skonsultować się z lekarzem. Po zdiagnozowaniu choroby i wyleczeniu jej przez lekarza, możesz spać spokojnie. W przypadku nudności i wymiotów należy wybrać dietę lekką, tak aby przewód pokarmowy nie był narażony na dalszy stres. Nie prowadź samochodu, jeśli występuje osłabienie mięśni. Chorzy muszą dać się odpisać i leżeć w łóżku przynajmniej od jednego do dwóch tygodni.
W przypadku wypadania włosów lekarz rodzinny może przepisać dalsze środki. Zwykle jednak wypadanie włosów powinno ustąpić samoistnie po wyeliminowaniu selenu. Środki z homeopatii pomagają również w walce ze zmianami skórnymi. Uśmierzający ból aloes i maści z dziurawca, które również pomagają w walce z bólem, sprawdziły się. Jeśli biegunka utrzymuje się przez długi czas, należy poinformować lekarza. Ponadto należy pić wystarczającą ilość wody. W przeciwnym razie może dojść do odwodnienia. Osoby dotknięte chorobą piją najlepsze zdrowe herbaty, takie jak rumianek lub melisa. W porozumieniu z lekarzem rodzinnym można spróbować herbat homeopatycznych.
Jeśli te środki zostaną zastosowane, objawy powinny ustąpić w krótkim czasie. Należy poinformować lekarza, jeśli objawy zatrucia selenem utrzymują się po tygodniach. Wtedy może istnieć ukryte uszkodzenie narządu, które należy zbadać.
.jpg)
.jpg)
