smutek

Pod smutek lub Przygnębienie rozumie przygnębiony i negatywny nastrój. Zazwyczaj smutek ma określoną przyczynę. Uczuciu depresji często towarzyszą apatia, stany wyczerpania lub objawy psychosomatyczne.

Co to jest smutek

Ostry smutek często wpływa na radość życia i może doprowadzić do życiowego kryzysu.

Smutek lub depresja to normalne i zdrowe uczucie w życiu każdego człowieka. Przeważnie jest wywoływane przez szczególnie smutne lub zniechęcające wydarzenia. Ostry smutek często wpływa na radość życia i może doprowadzić do życiowego kryzysu.

Zwykle takie okresy smutku są zdrową reakcją, która odzwierciedla zdolność emocjonalnego radzenia sobie z określonymi wydarzeniami. Istnieje jednak również zły smutek, który pojawia się pozornie bez powodu i może trwać bardzo długo.

Ten rodzaj smutku lub depresji może być oznaką depresji. Depresja może również powodować zaburzenia uwagi, zaburzenia snu, utratę apetytu, problemy z sercem i krążeniem, niską samoocenę lub zaburzenia uwagi. Smutek jest jednym z kilku objawów.

przyczyny

Smutek może mieć kilka przyczyn. Za depresję mogą odpowiadać przyczyny psychologiczne i społeczne. W szczególności może to być śmierć bliskich, poważne choroby, ale także zaginięcie osoby, choroba miłosna, tęsknota, a nawet niepowodzenie.

Przyjmowanie niektórych leków może również powodować smutek. Różne choroby wywołują smutek. Należą do nich na przykład zmiany w mózgu po udarze, choroby sercowo-naczyniowe, cukrzyca, stwardnienie rozsiane i choroba Parkinsona.

Również zaburzenia hormonalne, na przykład po menopauzie, mogą wywołać smutek. Czasami depresja występuje z powodu depresji zimowej. Za smutek odpowiadają zmiany w równowadze hormonalnej i brak światła słonecznego.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciw nastrojom depresyjnym i poprawiające nastrój

Choroby z tym objawem

• Syndrom wypalenia
• Klimakterium
• Brak równowagi hormonalnej
• Niedoczynność tarczycy

• udar mózgu
• Parkinsona
• Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
• Zespół Cushinga

• Cukrzyca
• stwardnienie rozsiane
• schizofrenia
• Chorea Huntington

Diagnoza i przebieg

Gdy tylko uczucie smutku utrzymuje się przez dłuższy czas, a dana osoba nie może już wyjść z głębin samotności, należy skonsultować się z lekarzem w celu zdiagnozowania przyczyny i zastosowania odpowiedniej terapii. Lekarz najpierw dowie się w rozmowach, czy przyczyną smutku jest depresja.

Ważne jest, aby dowiedzieć się, jak długo objawy się utrzymują i czy istnieją inne objawy depresji. Obejmuje to apatię i utratę zainteresowania. Kwestionariusze są często używane do zdiagnozowania istniejącej depresji w samoocenie i ocenie zewnętrznej.

Jeśli nie ma psychologicznej przyczyny smutku, należy zbadać przyczyny fizyczne. W tym celu stosuje się różne metody badawcze. Zwykle obejmuje to ogólne badanie fizykalne i badanie krwi. W zależności od podejrzewanej przyczyny można przeprowadzić dalsze badania.

Normalną fazę smutku zawsze można przypisać konkretnemu wyzwalaczowi. Osoby dotknięte chorobą mogą pokonać te fazy depresji bez pomocy. Jeśli osoba dotknięta chorobą nie potrafi wskazać przyczyny swojego smutku i nie jest w stanie samodzielnie pokonać fazy depresji, konieczna jest pomoc lekarska. W przeciwnym razie smutek może przerodzić się w życiową depresję i całkowitą beznadziejność.

Komplikacje

Najczęściej smutek pojawia się jako część zdarzenia niepożądanego. Może to spowodować depresję. Depresji często towarzyszą zaburzenia lękowe. Większość z nich cierpi również na problemy ze snem. Chroniczny brak snu prowadzi do drażliwości, a także zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego.

Należą do nich zawał serca lub udar. U osób z depresją zwykle występuje również zaburzenie odżywiania. Może to prowadzić do bulimii lub otyłości, które są również związane z problemami sercowo-naczyniowymi. Otyłość zwiększa również ryzyko rozwoju cukrzycy. Następstwem cukrzycy są ślepota (retinopatia cukrzycowa), niewydolność nerek (nefropatia cukrzycowa) lub owrzodzenia stopy (stopa cukrzycowa).

Osoby dotknięte depresją zwykle częściej spożywają alkohol lub inne narkotyki. Zbyt dużo alkoholu uszkadza wątrobę, powodując marskość wątroby, która może przekształcić się w raka wątroby. W najgorszych przypadkach osoby z przewlekłą depresją mają myśli samobójcze, które mają również około dziesięciu procent.

Za smutkiem może również stać choroba afektywna dwubiegunowa. Chorzy mają zwykle powikłania podobne do depresji. Ponadto często spotykają się z odrzuceniem społecznym i tym samym są społecznie izolowane, co nasila depresję. Ponadto osoby dotknięte manią częściej popełniają przestępstwa.

Kiedy należy iść do lekarza?

Smutek to normalna i zdrowa reakcja emocjonalna na stresujące lub postrzegane złe wydarzenia i wpływy. Śmierć ukochanej osoby lub zwierzęcia, osobiste niepowodzenie, a nawet rozczarowanie prowadzą do smutku. Jednak niezdrowy może być trwały lub skrajny smutek, bez względu na to, jak jest to zrozumiałe.

Wraz z innymi objawami może to wskazywać na początek nastroju depresyjnego aż do prawdziwej depresji. Obiektywnie złe wydarzenia, takie jak śmierć ukochanej osoby lub złe doświadczenia osobiste, w naturalny sposób niosą ze sobą większe ryzyko trwałego, niebezpiecznego smutku niż zdarzenia mniej poważne. Jeśli smutek powtarza się, w fazach lub w sposób ciągły o różnym stopniu nasilenia, bez rozpoznawalnego wyzwalacza, jest to również sygnał ostrzegawczy. Nastroje depresyjne nie zawsze potrzebują powodu do rozwoju.

Przekonanie poszkodowanych do wizyty u lekarza może być trudne, ponieważ często nie zdają sobie sprawy, że lekarz powinien był zbadać ich smutek dawno temu. Nie zawsze stoją za tym tylko emocjonalne powody. Równie dobrze może się zdarzyć, że zmiana w Twoim ciele niezauważalnie wpłynie na Twój nastrój i doprowadzi do smutku. Ponieważ takie przyczyny organiczne zwykle można łatwo usunąć i nie powodują już żadnych objawów, wizyta u lekarza w przypadku nawracającego, uporczywego lub silnego smutku nie jest nadmierną ostrożnością, ale zdrowym rozsądkiem.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Zwykle uczucie smutku nie wymaga leczenia. Z czasem uczucie depresji samoistnie zanika. Pocieszenie i dyskusje z osobami z zewnątrz pomagają poszkodowanym przezwyciężyć trudny czas i wydostać się z emocjonalnej głębi.

Jeśli depresja wywołuje smutek, zwykle przeprowadza się terapię psychoterapeutyczną. W zależności od ciężkości leżącej u podłoża depresji stosuje się terapię psychoterapią lub terapie poznawczo-behawioralne.

W depresji można też stosować różne leki w postaci leków przeciwdepresyjnych. W przypadku depresji zimowej często pomocna jest terapia światłem. Terapia jest zawsze oparta na chorobie podstawowej, pod warunkiem, że smutek jest objawem choroby fizycznej.

Perspektywy i prognozy

W większości przypadków smutek nie musi być leczony przez lekarza. Występuje u wszystkich ludzi w toku życia i jest częścią życia każdego człowieka. Nawet bez leczenia smutek znika zwykle po kilku godzinach, dniach lub tygodniach.

Czas potrzebny, aby dana osoba przezwyciężyła smutek, zależy w dużej mierze od przyczyny smutku. Może się zdarzyć, że ludzie miesiącami cierpią z powodu smutku, na przykład po śmierci własnych rodziców lub dzieci. To są zwykłe stany.

Jednak przyjaciele i rodzina powinni upewnić się, że smutek nie przerodzi się w depresję. Często jest to płynne przejście, którego pacjent nie może sam rozpoznać. W takich przypadkach musi odbyć się rozmowa z psychologiem lub pastorem. Często pomaga też rozmowa z przyjaciółmi.

Jeśli smutek jest bardzo wyraźny, w najgorszym przypadku może bez leczenia prowadzić do myśli samobójczych i innych poważnych problemów psychologicznych. Zwykle jednak ludzie mogą samodzielnie przezwyciężyć smutek, dzięki czemu nie ma dalszych komplikacji.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciw nastrojom depresyjnym i poprawiające nastrój

zapobieganie

Smutkowi, który wykracza poza normalny poziom, można zapobiec tylko w ograniczonym zakresie. Nienaruszone i stabilne środowisko społeczne może pomóc lepiej i szybciej pokonać fazy smutku.

Jeśli przedłużające się fazy depresji występują często i wielokrotnie jako objaw nawracającej depresji, sensowne jest prowadzenie długoterminowej terapii profilaktycznej, aby zapobiec głębokim fazom smutku.

Możesz to zrobić sam

Podejścia do samopomocy w przypadku smutku są silnie uzależnione od okazji. Jeśli istnieje zrozumiały powód smutku - na przykład żal - warto porozmawiać z zaufaną osobą o przyczynie i wypracowaniu możliwych rozwiązań. Nie tłumienie uczuć, ale dawanie im przestrzeni - na przykład poprzez gwałtowny płacz - również pomaga.

Głębiej osadzony, fundamentalny smutek niezwiązany z konkretną okazją, ale czasami znacznie ograniczający życie codzienne, wskazuje na nastrój depresyjny. Rozmowa ze znajomą osobą zwykle nie pomaga. Z drugiej strony aktywność fizyczna może pomóc przywrócić równowagę emocjonalną. W zależności od preferencji, aktywność może być sportem (wytrzymałościowym) - bieganiem, pływaniem, jazdą na rowerze - ale także aktywnością fizyczną, taką jak prace domowe i ogrodnictwo. Zajmowanie się zwierzętami ma również pozytywny wpływ na nastroje ludzi. Jeśli to możliwe, zajęcia powinny odbywać się na świeżym powietrzu.

W żadnym wypadku osoby, które często są smutne, nie powinny uciekać się do leków poprawiających nastrój. Takie leki są wskazane tylko wtedy, gdy smutek prowadzi do epizodu depresyjnego. Podobnie pacjent nie powinien się wycofywać. Samotność, zbyt wiele rozważań i konsumowanie zbyt wielu mediów wzmacniają smutek.