Żyła podobojczykowa

Plik Żyła podobojczykowa, również Żyła obojczykowa zawołał, biegnie za obojczykiem powyżej pierwszego żebra. Przenosi krew z ramienia do serca.

Co to jest żyła podobojczykowa?

Żyła podobojczykowa jest jedną z żył występujących w małym krążeniu ciała w okolicy ramienia i szyi. Rozróżnia się prawą i lewą żyłę podobojczykową. Jest to jedna z żył korzeniowych żyły ramienno-głowowej.

Przede wszystkim transportuje krew z kończyn górnych za pomocą ramienia i barku i dociera do prawego przedsionka przez kąt żylny przez żyłę ramienno-ramienną (żyła głowy i ramienia). Stamtąd krew przepływa przez krążenie płucne (małe krążenie) do płuc i jest wzbogacana tlenem. Wzbogacona w tlen krew przepływa do lewego przedsionka, a stamtąd jest pompowana z powrotem do organizmu przez aortę (dużą tętnicę ciała), aby zaopatrzyć tkanki w tlen (duże krążenie krwi).

Prawie wszystkie tętnice zawierają krew bogatą w tlen, a większość żył ma krew zubożoną w tlen. Krew żylna jest ciemnoczerwona w porównaniu z krwią tętniczą, ponieważ tlen został usunięty. Ciśnienie krwi w żyłach jest znacznie niższe niż w tętnicach i nazywane jest niskociśnieniowym układem krążenia.

Anatomia i budowa

Żyła podobojczykowa ma tylko kilka centymetrów długości i biegnie poziomo w kierunku środka ciała. Jest to żyła towarzysząca przebiegająca równolegle do odpowiadającej jej tętnicy (tętnica podobojczykowo-podobojczykowa).

Również sparowana tętnica, która przenosi natlenioną krew z serca z powrotem do głowy, szyi, ramienia i barku. Żyła podobojczykowa jest bezpośrednią kontynuacją żyły pachowej (żyły pachowej). To z kolei jest kontynuacją żyły ramiennej (żyły ramiennej), chociaż przejście nie jest wyraźnie określone anatomicznie. Żyła podobojczykowa i żyła pachowa tworzą razem główny pień żył ramiennych. Żyła podobojczykowa i szyjna wewnętrzna (żyła szyjna wewnętrzna, żyła szyjna), które są ważne dla odpływu krwi do mózgu, są żyłami korzeniowymi.

Łączą się w kącie żyły, tworząc żyłę ramienno-głowową (żyła głowa-ramię). Jest to również żyła sparowana ciała, nieco krótsza prawa część styka się z lewą żyłą ramienno-głowową na poziomie pierwszej chrząstki żebrowej. Tutaj obie żyły łączą się, tworząc żyłę główną górną (górną żyłę główną), która kończy się w prawym przedsionku. Jest to największa żyła w ludzkim ciele.Żyła podobojczykowa jest mocno połączona z pokrywającą warstwą tkanki łącznej (powięź obojczykowa) na okostnej obojczyka. Zapobiega to zapadaniu się żył (zapadaniu się) i zachęca do zasysania krwi z zewnętrznej strefy ciała (peryferii) podczas ruchu ręki i barku.

Funkcja i zadania

Żyła podobojczykowa jest odpowiedzialna za transport ubogiej w tlen krwi ramion, barków i bocznej ściany klatki piersiowej. Przepływ krwi przebiega przez kąt żyły, do żyły głowy i ramienia, a na końcu przez żyłę główną górną do prawej komory. Stamtąd krew jest pompowana przez zastawki płucne do tętnicy płucnej, a następnie do płuc.

W płucach krew jest wzbogacana tlenem i przepływa z powrotem przez zastawkę mitralną do lewej komory. Stamtąd przez zastawkę aortalną do głównej tętnicy (aorty), aby ostatecznie rozprowadzić bogatą w tlen krew przez naczynia włosowate w ciele. Do żyły podobojczykowej dopływa żyła szyjna zewnętrzna (żyła szyjna zewnętrzna), która tworzy się za uchem poprzez połączenie żyły potylicznej (żyła potyliczna) i żyły usznej (żyła uszna). Otrzymuje dalsze dopływy przez żyły towarzyszące tętnicy podobojczykowej.

Istnieją różnice funkcjonalne między prawą i lewą żyłą podobojczykową. Trochę ważniejsza jest lewa strona, bo tu między innymi dopływa pień limfatyczny, który transportuje limfę z całej dolnej połowy ciała. Ani po prawej stronie to małe naczynie limfatyczne, które przenosi limfę z prawego ramienia, prawej strony klatki piersiowej i prawej strony szyi. Układ limfatyczny specjalizuje się w transporcie składników odżywczych i odpadów, a oprócz krwiobiegu stanowi najważniejszy układ transportowy w organizmie.

Choroby

Zespół ujścia klatki piersiowej to ucisk (ściskanie) wiązki nerwu naczyniowego, składającego się ze splotu ramiennego (splot ramienny), tętnicy podobojczykowej i żyły podobojczykowej.

Ta wiązka nerwów naczyniowych musi pokonać trzy wąskie punkty na drodze do kończyny górnej: szczelinę łopatkową (oznacza przerwę między mięśniami podtrzymującymi żebra), przestrzeń żebrowo-obojczykową (przestrzeń między pierwszym żebrem a obojczykiem) i przestrzeń międzykręgową (przestrzeń między wyrostkiem kostnym łopatki a obojczykiem). pectoralis minor). Zespół ujścia klatki piersiowej to szczególna postać układu ujścia klatki piersiowej. Opisuje zwężenie żyły podobojczykowej i może prowadzić do zakrzepicy podobojczykowej lub ostrego przekrwienia żyły pachowej (zespół Pageta-von-Schroettera).

Zakrzepica żyły podobojczykowej występuje rzadko w porównaniu z zakrzepicą kończyn dolnych i miednicy. Zakrzepica to zakrzep krwi (skrzeplina), który zwęża lub blokuje naczynia krwionośne. Występuje, gdy do serca nie dopływa wystarczająca ilość krwi żylnej. Często zakrzepica żyły podobojczykowej występuje w wyniku przeciążenia fizycznego podczas uprawiania sportu lub wykonywania czynności „nad głową”. Jednak może również wystąpić z powodu guza lub centralnego cewnika żylnego.

Dotyczy to głównie młodych dorosłych mężczyzn. Zakrzepica występuje głównie po prawej stronie. Phlegmasia coerulea dolens to raczej rzadki obraz kliniczny. Nagłe, całkowite zamknięcie wszystkich żył w kończynie (zakrzepica). Powodem jest zaburzenie mikrokrążenia (części krwiobiegu najmniejszych naczyń krwionośnych). Phlegmasia coerules dolens to stan nagły i wymaga szybkiej interwencji chirurgicznej.