Xanthelasma

Xanthelasma są nieszkodliwe, ale nadal mogą być trudne dla poszkodowanych. Osady pod skórą zwykle znajdują się w dobrze widocznym miejscu i dlatego stanowią problem estetyczny. Osoby, które zauważą ksantelazę na skórze, zdecydowanie powinny natychmiast udać się do lekarza.

Co to jest Xanthelasma?

Xanthelasma są żółtawymi, czasem czerwonawymi, tłustymi guzkami na skórze powiek. Pojawiają się symetrycznie na wewnętrznym kącie powieki górnej i dolnej. W większości przypadków dotyczy to górnych powiek. Ostro zarysowane złogi tłuszczu są przeważnie miękkie (komórki piankowate), składają się głównie z cholesterolu i można je przesuwać przy niewielkim nacisku. Skóra powyżej pozwala na prześwitywanie złogów lipidów.

Chociaż nie są zaraźliwe i nie spowodują dalszych problemów dla osób, które je noszą, większość ludzi usuwa je chirurgicznie. Brzydkie guzki tłuszczowe są spowodowane zaburzeniem metabolizmu tłuszczów, które może być wrodzone lub nabyte. Zwykle występuje dopiero od 40 roku życia. Częściej dotyczy to kobiet niż mężczyzn.

przyczyny

Kiedy rozwija się ksantelazma, nadmiar tłuszczu (głównie cholesterolu) gromadzi się w postaci komórek piankowatych pod powierzchnią skóry. Komórki są w rzeczywistości makrofagami (komórkami wymiatającymi) układu odpornościowego. U pacjentów z ksantelazą lekarz prowadzący zwykle stwierdza również podwyższony poziom cholesterolu, cukrzycę, marskość wątroby związaną z alkoholem lub zapalenie trzustki (hiperlipidemiczne ksantelazmy).

Jednak osoby bez nieprawidłowo podwyższonego poziomu lipidów we krwi mogą również cierpieć na ksantelazę (normolipidemiczną ksantelazę). Czy skłonność do ksantelazmy może być dziedziczona, nie została jeszcze ostatecznie wyjaśniona. Pacjenci z ksantelazą, którzy nie mają zbyt wysokiego poziomu cholesterolu, są jednak klasyfikowani jako grupa ryzyka w badaniach medycznych: Ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych jest większe niż u osób bez brzydkich podskórnych guzków tłuszczowych. Cierpisz o 50 procent więcej zawałów serca niż inni ludzie. Badania zakładają również, że mają zwiększoną skłonność do magazynowania cholesterolu w ścianach naczyń krwionośnych (miażdżyca). Mogą również mieć pierwotną żółciową marskość wątroby.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Xanthelasma są bezbolesne i nie wiążą się z nimi żadne inne objawy. Dlatego też postrzegane są one jako problem czysto kosmetyczny: koszty ich usunięcia pokrywają jedynie prywatne ubezpieczenia zdrowotne. Złogi tłuszczu, które osoby dotknięte chorobą uznają za stresujące emocjonalnie, czasami pojawiają się nawet w krótkim czasie (wyrzynająca się ksantelaza).

Czasami osoba dotknięta chorobą znajdzie je w innych częściach ciała (pochewki ścięgien i prostowniki łokci, stawy kolanowe, pośladki). Tam nazywają się ksantoma.

Diagnoza i przebieg choroby

Pacjenci z ksantelazą powinni najpierw zbadać swoje wyniki krwi, aby dowiedzieć się, czy ich złogi tłuszczu są spowodowane zaburzeniami metabolizmu lipidów. Lekarz określa poziom cholesterolu, cukru we krwi, tarczycy i kwasu moczowego. Jeśli wynik jest pozytywny, leczy się chorobę podstawową.

Pomimo terapii brzydkie, tłuste pęcherze zwykle nie ustępują samoistnie. Z biegiem czasu na powiekach może tworzyć się coraz więcej ksantelazmy. Ponadto istniejące mogą być wyższe i szersze. W rzadkich przypadkach mogą powodować trwałe opadanie powieki (opadanie powieki).

Komplikacje

Xanthelasma zwykle nie wiąże się z powikłaniami. Jednak dla wielu chorych stanowią one problem kosmetyczny, który należy leczyć. Brak leczenia, na przykład dlatego, że firma ubezpieczeniowa nie pokrywa kosztów, często skutkuje dolegliwościami emocjonalnymi u osoby zainteresowanej.

Może rozwinąć się lęk społeczny i depresja - problemy, które trwale ograniczają samopoczucie i jakość życia. Poważne dolegliwości psychologiczne są szczególnie możliwe w przypadku spontanicznej nowej formacji lub rozprzestrzeniania się złogów tłuszczu w innych częściach ciała. Fizyczny dyskomfort może wystąpić, jeśli dana osoba porysuje ksantelazę lub obchodzi się z nią nieprawidłowo.

Niektóre kosmetyki mogą powodować podrażnienia skóry, aw pewnych okolicznościach także wpływać na odkładanie się tłuszczu. Podczas leczenia chirurgicznego zawsze istnieje ryzyko powstania blizn i zrostów. Mogą również wystąpić krwawienia i zaburzenia gojenia ran. Stosowanie kwasu trichlorooctowego może również pozostawić blizny.

Jeśli ksantelazma znajduje się w okolicy oczu, może wystąpić ektropion. Zabieg laserowy może pozostawiać blizny i prowadzić do oparzeń. W dotkniętym obszarze mogą również wystąpić zaburzenia czucia. W zależności od rodzaju leczenia możliwe są również reakcje alergiczne.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

W przypadku zmiany wyglądu skóry lekarz powinien sprawdzić nieprawidłowości optyczne. Jeśli pojawiają się nagle i nagle, często wskazują na uszczerbek na zdrowiu. Ponieważ istnieje ryzyko powikłań, w przypadku nasilenia się objawów lub utrzymywania się rozbieżności należy skonsultować się z lekarzem. Chociaż Xanthelasma nie wykazuje wartości chorobowej z medycznego punktu widzenia, należy wykluczyć inne choroby skóry. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy dana osoba zwróci się do lekarza w celu wyjaśnienia przyczyny. Jeśli na skórze pojawią się guzki lub pojawią się przebarwienia, w wielu przypadkach należy to rozumieć jako sygnał ostrzegawczy ze strony organizmu.

Często pojawiają się zmiany w okolicy powieki. Może to być niewygodne i prowadzić do wady wizualnej. Konsultacja z lekarzem jest wskazana, jeśli zmiany w karnacji skóry prowadzą do stresu psychicznego lub emocjonalnego. W przypadku silnego wstydu lub wycofania się z życia towarzyskiego konieczna jest wizyta u lekarza. Osoba zainteresowana potrzebuje pomocy z lękami, pogorszeniem zdolności poznawczych lub obniżonym nastrojem. W przypadku zaburzeń wegetatywnych, wewnętrznego niepokoju lub nieustannego wylęgu zaleca się wizytę u lekarza.

Terapia i leczenie

Ponieważ ksantelazma zwykle nie ustępuje nawet po leczeniu choroby podstawowej, zaleca się usunięcie chirurgiczne. W zależności od umiejscowienia i wielkości guzków usuwa się je za pomocą elektrokoagulacji, kriochirurgii, technologii laserowej, wycięcia chirurgicznego oraz aplikacji kwasu trichlorooctowego.

Wadą wycięcia jest to, że zwykle pozostawia blizny, a miejsce operacji jest długo zaczerwienione. Ponieważ irytujące guzki tłuszczowe zwykle pojawiają się później w tym samym miejscu, zabieg chirurgiczny ma zwykle sens tylko wtedy, gdy pacjent ma jednocześnie zaciśniętą górną powiekę. Najczęściej stosowaną i najbardziej skuteczną metodą jest laserowanie ksantelazmy.

Stosowane są lasery erbowe, CO2, barwnikowe i argonowe. Nie pozostawiają widocznych blizn. Wykonany laserem obszar skóry goi się zwykle po kilku dniach. Najpóźniej po drugim zabiegu ksantelazma ostatecznie zniknie i nie pojawi się ponownie. Jedyną wadą leczenia laserowego jest to, że u niektórych pacjentów w leczonym obszarze może wystąpić hipo- i hiperpigmentacja.

Zastosowanie 50-procentowego kwasu trichlorooctowego ma tę wadę, że pozostawia również blizny. W rzadkich przypadkach może wystąpić ektropium (krawędź powieki jest wygięta na zewnątrz).Jeśli nie ma wystarczającej ilości skóry w miejscu ksantelazmy, normalna interwencja chirurgiczna może spowodować, że powieka przestanie się zamykać. Ponadto może wystąpić (widoczny) skurcz blizny.

Tutaj znajdziesz swoje leki

zapobieganie

Pacjent nie może zapobiec pojawieniu się ksantelazmy, ponieważ dokładne czynniki, które do tego prowadzą, nie zostały jeszcze w pełni wyjaśnione przez badania medyczne. Jednak regularne badania krwi mogą dostarczyć wstępnych wskazówek na temat możliwego zaburzenia lipidowego krwi. Jeśli wynik jest pozytywny, wskazana jest zmiana diety na dietę niskotłuszczową z dużą zawartością kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6. Środki obniżające poziom lipidów zapewniają również prawidłowy poziom tłuszczu we krwi.

Dieta odchudzająca może również pomóc w lepszej regulacji równowagi lipidowej. Przy zdrowszym stylu życia pacjent może przynajmniej nieco zmniejszyć ryzyko rozwoju ksantelazmy. Zamiast leków obniżających poziom lipidów może również przyjmować Allium sativum w mocach od D2 do D6 (10 kropli D6 dwa razy dziennie). Ekstrakt z karczocha i tłoczony sok z karczocha również pomagają obniżyć poziom cholesterolu.

Opieka postpenitencjarna

Problemy skórne, takie jak ksantelasma, można bez problemu usunąć chirurgicznie. Znieczulenie miejscowe zapewnia pacjentom w dużej mierze bezbolesne leczenie. Procedura trwa około 15 do 20 minut. Następnie osoby dotknięte chorobą mogą natychmiast rozpocząć swoje normalne czynności.

Należy jednak unikać dłuższej ekspozycji na ciepło, np. W saunie lub solarium, przez co najmniej sześć tygodni po zabiegu. Należy również unikać długiej i długotrwałej ekspozycji na słońce. W przypadku późniejszej pielęgnacji ksantelazmy lekarz przepisuje maść z antybiotykiem. Gojenie się ran jest możliwe bez szwu.

Dlatego nie jest konieczne umówienie się na pociągnięcie za sznurki. Już po jednym lub dwóch dniach po zabiegu pacjenci mogą ponownie pracować i towarzysko. Ponieważ ryzyko nawrotu choroby jest bardzo wysokie, zdrowa dieta jest częścią opieki po leczeniu. Wskazane jest przejście na dietę bogatą w warzywa, owoce i błonnik. Ponadto wskazane jest rzucenie palenia.

Nikotyna zwiększa ryzyko ponownego wystąpienia ksantelazmy. Z reguły lekarze prowadzący doradzają z wyprzedzeniem, czego należy przestrzegać podczas wizyty kontrolnej i jak to będzie wyglądać. Ponieważ istnieją różne sposoby usuwania ksantelazmy, rodzaj pielęgnacji również odpowiednio się zmienia.

Możesz to zrobić sam

Xanthelasma prowadzi do nieprawidłowości estetycznych, a tym samym do emocjonalnego wyzwania dla osób dotkniętych chorobą. Stabilna i zdrowa pewność siebie jest pomocna w życiu codziennym. Chroni to przed fazami skrajnego samopoczucia i może być ważnym filarem radzenia sobie z chorobą.

Objawy ustępują, gdy masa własna ciała mieści się w normalnym zakresie BMI. Dlatego należy unikać otyłości i diety tłustej lub nadmiernie słodkiej. W tym samym czasie powinno odbywać się wystarczające ćwiczenia, ponieważ stymuluje to metabolizm i pomaga w redukcji nadwagi. Stresory emocjonalne i fizyczne prowadzą do pogorszenia ogólnej sytuacji, gdyż stanowią dodatkowe obciążenie dla całego organizmu. Dlatego też codzienne życie należy sprawdzać pod kątem istniejących czynników wyzwalających stres i, jeśli to możliwe, należy ograniczyć uporczywy i negatywny stres. Często trening poznawczy pomaga lepiej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami.

Należy zmniejszyć ogólne obciążenie serca. Dlatego wskazane jest atrakcyjne spędzanie wolnego czasu i skupienie się na czynnościach poprawiających samopoczucie. Dla wielu osób dotkniętych chorobą zmiana stylu ubioru, noszenie luźnych i luźnych ubrań może znacznie poprawić jakość ich życia. W ten sposób można ukryć nawet dostrzegalne obszary problemowe.