Atosiban należy do grupy tocolytics. Jako antagonista oksytocyny hamuje poród i jest przepisywany w celu zapobiegania przedwczesnemu porodowi. Lek na receptę podaje się we wstrzyknięciach i wlewach dożylnych.
Co to jest Atosiban?
Antykoncepcyjny atozyban jest stosowany w medycynie położniczej i ma na celu zapobieganie ryzyku przedwczesnego porodu w czasie ciąży. Jest antagonistą okytoksyny z grupy tokolityków, który hamuje działanie dwóch hormonów oksytocyny i wazopresyny.
Bezbarwny, klarowny płyn jest podawany jako roztwór do wstrzykiwań i wlewu dożylnego. Jedna fiolka atozybanu zawiera 5 ml roztworu.
Oczywiście konieczne jest spełnienie pewnych wymagań dotyczących podawania atozybanu. Lek na receptę powinien być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza.
Efekt farmakologiczny
Atosiban jest syntetycznym analogiem strukturalnym neuropeptydu oksytocyny występującej w organizmie. Jako konkurencyjny antagonista oksytocyny lek działa na receptory oksytocyny w mięśniówce macicy.
Wiąże się również z receptorem wazopresyny V1a i tym samym hamuje działanie wazopresyny. W tym przypadku zahamowane jest uwalnianie jonów Ca2 + z zapasów wewnątrzkomórkowych w siateczce sarkoplazmatycznej.
Zablokowanie przepływu jonów Ca2 + do komórek mięśniówki macicy hamuje wewnątrzkomórkowy wzrost Ca2 + wymagany do skurczu macicy. Stopień zahamowania skurczów macicy zależy od podanej dawki atozybanu.
Po związaniu atozybanu, jak opisano powyżej, i jego działaniu hamującym poród, zmniejsza się częstotliwość skurczów i napięcie mięśni macicy, a macica zostaje unieruchomiona. Zalecana dawka atozybanu może unieruchomić macicę do dwunastu godzin.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Około dwie trzecie wszystkich przedwczesnych porodów jest spowodowanych przedwczesnym porodem, przedwczesnym pęknięciem pęcherza lub niewydolnością szyjki macicy. Atosiban jest stosowany do przedwczesnego porodu.
Konieczne jest spełnienie pewnych kryteriów podawania atozybanu, a mianowicie: Regularne skurcze macicy trwające co najmniej 30 sekund i częstsze niż cztery skurcze w ciągu 30 minut; otworzył szyjkę macicy na szerokość od jednego do trzech centymetrów (od zera do trzech centymetrów dla matek po raz pierwszy); Wypadnięcie szyjki macicy powyżej 50% w ciągu 24–33 pełnego tygodnia ciąży; Kobiety w ciąży powyżej 18 lat; Płód z regularnym tętnem.
Atosiban wymaga recepty i jest wydawany w szpitalu przez lekarza, położną lub innego pracownika służby zdrowia. Dawkę ustala lekarz.
Lek podaje się dożylnie w trzech kolejnych etapach: Pierwsze wstrzyknięcie podaje się powoli do żyły przez ponad minutę. Zalecana dawka to 6,75 mg w 0,9 ml. Środek działa następnie jako ciągła infuzja przez kroplówkę przez ponad trzy godziny. Zalecana dawka godzinowa to 18 mg. Stosuje się zmniejszoną dawkę atozybanu do zalecanych 6 mg na godzinę przez maksymalnie 45 godzin lub do ustąpienia skurczów macicy. Nie powinno być więcej niż trzy powtórzenia zabiegu na ciążę.
Atosiban jest przeciwwskazany w niektórych chorobach lub stanach, jak widać w tym przeglądzie: Alergia na składniki leków; poza 24 do 33 tygodniem ciąży; Pęknięcie worka owodniowego; nieregularne tętno płodu; Krwawienie z pochwy; Rzucawka lub ciężki stan przedrzucawkowy; Infekcja macicy; luźne łożysko lub łożysko zasłaniające kanał rodny; zmarły płód; ryzykowna kontynuacja ciąży.
Zagrożenia i skutki uboczne
Stosowanie atozybanu może powodować różne działania niepożądane. Obserwowano indywidualne zaburzenia, takie jak zawroty głowy, nudności, wymioty, bóle głowy i uderzenia gorąca. Ponadto może wystąpić przyspieszenie akcji serca, obniżenie ciśnienia krwi, podwyższony poziom cukru we krwi i reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Sporadycznie występowała wysypka, swędzenie, gorączka lub bezsenność. Atosiban należy stosować wyłącznie po szczegółowej konsultacji lekarskiej.
