Gryźć

Gryźć odnosi się do silnego zamykania zębów w celu rąbania pożywienia lub obrony siebie, jak w królestwie zwierząt. Może to prowadzić do poważnych obrażeń, które mogą zagrażać życiu. Rany po ugryzieniu mogą również szybko ulec zakażeniu i wymagają odpowiedniego leczenia, aby zapobiec infekcji.

Co to jest ugryzienie?

W potocznym języku słowo „ugryzienie” jest również używane jako synonim krojenia żywności. Przeważnie jest używany do opisania ataku i urazu zębów człowieka lub zwierzęcia. Szczególnie w królestwie zwierząt gryzienie jest również uważane za groźny gest, mający na celu odstraszenie potencjalnych zagrożeń lub konkurentów.

Rany ugryzienia to tak zwane rany mechaniczne, które powstają w wyniku działania zębów na skórę i miąższ. Przypominają rany szarpane lub rany kłute i różnią się stopniem nasilenia w zależności od zębów napastnika.

Endogenne toksyny mogą również dostać się do organizmu ofiary poprzez ugryzienie. Tak jest na przykład w przypadku węży, które mogą zabijać ukierunkowanym ugryzieniem. Ale nawet bez trucizny rany spowodowane ukąszeniami mogą być niebezpieczne. Kontakt zębów i błony śluzowej jamy ustnej z otwartą raną szybko prowadzi do infekcji. Dlatego tak ważna jest dezynfekcja nawet małych ran po ugryzieniu.

Gryzienie oznacza interakcję między mięśniami żucia a mięśniami języka, policzków i ust. Zęby są również zaangażowane w różnym stopniu, ponieważ miażdżą, siekają i mielą żywność w jamie ustnej. Jeśli są choroby, które uszkadzają kości szczęki, mięśnie lub zęby lub upośledzają ich funkcję, gryzienie i żucie są znacznie trudniejsze. W najgorszym przypadku może dojść do zaprzestania przyjmowania pokarmu.

Funkcja i zadanie

Gryzienie spełnia ważne funkcje. Za pomocą zębów żywność można podzielić na mniejsze porcje, a następnie posiekać. Na wczesnych etapach historii ludzkości był to jedyny sposób na spożywanie żywności, ponieważ wciąż brakowało narzędzi do jej rozdrabniania. Ci, którzy nie mogli odgryźć ani odgryźć, musieli głodować. Dzisiaj ludzie mogą używać noży, widelców, a nawet urządzeń do przecierania i nie muszą już tak bardzo polegać na sile zębów. Dodatkowo dzisiaj w razie potrzeby możemy wykonać sztuczne zęby.

Proces gryzienia rozpoczyna się od umieszczenia pokarmu lub przedmiotu do ugryzienia między zębami za pomocą języka. Kruszenie odbywa się za pomocą wielokrotnego otwierania i zamykania szczęki. Podczas otwierania działają szczególnie mięśnie dna jamy ustnej, podczas zamykania mięśnie skroniowe. Tylne rzędy zębów, takie jak zęby trzonowe i zęby mądrości, służą do mielenia żywności. Z drugiej strony odgryzanie i miażdżenie odbywa się za pomocą siekaczy. Jeśli w zębach są duże szczeliny, dana osoba musi użyć większej siły do ​​gryzienia i żucia niż osoba z pełnym zestawem zębów.

W kontekście kłótni ludzie, w przeciwieństwie do zwierząt, gryzą tylko w sytuacjach awaryjnych, jeśli nie wiedzą, jak się inaczej bronić. Takie zachowanie nie ma już miejsca w kontaktach międzyludzkich, a gryzienie ogranicza się tylko do jedzenia. Mięśnie szczęki odgrywają szczególną rolę. To tutaj znajdują się najsilniejsze mięśnie ludzkiego ciała. Siła ugryzienia człowieka wynosi około 80 kg (dla porównania lew ma siłę ugryzienia 560 kg) lub 30 niutonów. W teorii możliwe byłyby nawet wyższe wartości; jednak zbyt mocne ugryzienie górnej i dolnej szczęki powoduje ból zęba i napięcie mięśni, co zapobiega przyłożeniu większej siły gryzącej.

W królestwie zwierząt gryzienie się jest nadal częścią codziennego życia. Służy do obrony, odstraszania konkurentów lub polowania na zdobycz. Z drugiej strony ludzie gryzą tylko w sytuacjach awaryjnych, jeśli nie wiedzą, jak się inaczej bronić. Małe dzieci poniżej drugiego roku życia często gryzą siebie nawzajem, a także swoich rodziców. Jest to uważane za normalne zachowanie w tej grupie wiekowej, ponieważ dopiero zaczynają odkrywać swoje ciała i nie mogą jeszcze przewidzieć, że gryzienie może również powodować ból. Począwszy od wieku przedszkolnego gryzienie innych ludzi powinno należeć do przeszłości. Takie zachowanie nie ma już miejsca w kontaktach międzyludzkich, a gryzienie ogranicza się tylko do jedzenia.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby i dolegliwości

Sam proces gryzienia może być również zaburzony przez choroby lub urazy. W tym kontekście szczególnie często dochodzi do uszkodzeń zębów, utrudniających lub uniemożliwiających gryzienie. Aby przywrócić złamane zęby, konieczne jest leczenie stomatologiczne.

Jeśli to się nie powiedzie z powodu nadmiernego uszkodzenia, można wykonać i włożyć odpowiednią protezę. To zwykle całkowicie przywraca funkcję gryzienia i żucia. Jeśli mięśnie w okolicy szczęki są chore lub zranione, ważne ruchy podczas gryzienia mogą być utrudnione lub nawet całkowicie zatrzymane. Dzieje się tak na przykład, gdy mięśnie dna jamy ustnej są sparaliżowane.

Jeśli mięśnie szczęki napinają się w bolesny sposób, może to powodować podrażnienie nerwów twarzy. Zgrzytanie nieprzytomnymi zębami w nocy może również powodować zauważalne stwardnienie mięśni żucia, a także ścieranie, a nawet wyłamywanie zębów. Ból ucha i głowy są również objawami chrupania, które często jest spowodowane stresem.

Kiedy ludzie lub zwierzęta gryzą, ranią skórę i tkankę swojego odpowiednika zębami. Prowadzi to do rany ugryzienia, które może się bardzo różnić w zależności od wielkości i profilu zębów napastnika. Większość ukąszeń leczonych w gabinetach lekarskich i szpitalach pochodzi od psów i kotów. Ukąszenia psów są często dość duże i często wykazują siniaki i rozdarte brzegi ran. Ukąszenia kota są znacznie mniejsze i bardziej punktowe, ale są głębsze niż porównywalne ukąszenia psów. To sprawia, że ​​ukąszenia kota są potencjalnie bardziej niebezpieczne ze względu na charakter zębów, ponieważ pozwalają one większej liczbie zarazków przedostać się do rany.

Najbardziej niebezpieczne są jednak ukąszenia ludzi. Chociaż nie są one zbyt częste, niosą ze sobą wysokie ryzyko infekcji. W zaledwie jednym mililitrze ludzkiej śliny można znaleźć nawet sto miliardów różnych zarazków i bakterii. Ponadto gryzienie może przenosić poważne choroby, takie jak zapalenie wątroby lub HIV.

Jeśli uraz nastąpi w wyniku ugryzienia, ranę należy zawsze zdezynfekować. W przypadku bardzo małych ran po ugryzieniu można to zrobić w domu i przy odpowiedniej obserwacji leczenie nie zawsze jest w tych przypadkach konieczne. Z drugiej strony, większe obrażenia zawsze należy zgłaszać lekarzowi. Może być konieczne zszycie rany po oczyszczeniu, a następnie sterylne bandażowanie. Jałowy bandaż jest również wskazany w przypadku samodzielnego leczenia ukąszeń. Może to zapobiec przedostawaniu się dodatkowych zarazków do urazu i powodowaniu infekcji. Po upływie sześciu godzin duże rany po ugryzieniu nie są już zszywane z tego powodu, ponieważ ryzyko infekcji byłoby zbyt duże.

Po oczyszczeniu można również założyć drenaż rany, który usuwa wodę z rany. Tak zwany interaktywny opatrunek na ranę może również zatrzymać wydzielinę z rany, a także zapobiega jej wysychaniu. Może to przyspieszyć proces gojenia.

Oprócz wysokiego ryzyka zakażenia, ukąszenia zwierząt niosą ze sobą również ryzyko zarażenia się wścieklizną lub rozwojem tężca (tężca). Obecnie istnieje szczepienie przeciwko wściekliźnie, które można przeprowadzić również po ukąszeniu. Szczepienie przeciw tężcowi powinno odbywać się mniej więcej co dziesięć lat, aby zapewnić przez cały czas aktywną ochronę przed szczepieniem.