Wyjaśniamy, czym jest kabel koncentryczny, jego części składowe i typowe zastosowania. Również jego zalety i wady.
Co to jest kabel koncentryczny?
Kabel koncentryczny lub koncentryczny to rodzaj kabla powszechnie stosowanego w transmisji sygnałów elektrycznych do sieci komunikacja lub sieć komputerowa.
Jego nazwa pochodzi od tego, że składa się z dwóch materiałów kierowcy ułożone koncentrycznie wzdłuż tej samej osi: środkowa jest pokryta izolatorem, który z kolei jest pokryty drugim przewodnikiem, tworząc w ten sposób elektrycznie ekranowany obwód transmisyjny.
Kabel koncentryczny powstał w latach 30. XX wieku i szybko zastąpił skrętkę dwużyłową, ponieważ umożliwiał szybszą i bezpieczniejszą transmisję Informacja. Dziś zastępuje go światłowód, bardziej zgodny ze współczesnymi potrzebami wysokich częstotliwości i cyfryzacji transmisji.
Zastosowania i aplikacje
Kabel koncentryczny to doskonały wybór, gdy chcesz przesłać informacje lub obecny bezpiecznie na duże odległości.
Zanim został wyparty przez włókno szklane, był szeroko stosowany do tych celów, pod ziemią, a nawet pod ziemią Woda, zwłaszcza w przypadku telefonii analogowej i niektórych systemów transmisji cyfrowej.
Obecnie często spotyka się kabel koncentryczny łączący:
- Antena satelitarna i dekoder telewizja poprzez subskrypcję;
- Nadajniki radiowe na fale krótkie i ich antena nadawcza;
- Na liniach dystrybucji sygnału wideo;
- W kablach podmorskich i dalekosiężnych sieciach telefonicznych.
Części kabla koncentrycznego
Kabel koncentryczny składa się z następujących części:
- Rdzeń. Umieszczony pośrodku kabla, składa się z jednego kabla zwanego „solidnym”, choć docelowo może to być kilka żył w jednym. Jest to główna droga informacji elektrycznej i elektronicznej, którą umożliwia kabel.
- Dielektryk. Wokół rdzenia znajduje się warstwa izolacyjna znana jako dielektryk, której funkcją jest oddzielenie dwóch elementów, których kontakt spowodowałby zwarcie, takie jak rdzeń i siatka.
- Pleciona siatka druciana. Pokrycie dielektryka stanowi pleciona metalowa siatka, która służy jako ekran chroniący rdzeń przed promieniowaniem i zakłóceniami, a tym samym gwarantuje wierność transmisji. Możliwe, że w niektórych przypadkach oprócz tej plecionej siatki znajduje się metalowa folia zakrywająca dielektryk (podwójne ekranowanie).
- Osłona zewnętrzna. Jest to „skóra” kabla, która go otacza i zakrywa, i jest zwykle wykonana z teflonu, gumy lub Plastikowy (PVC), służąc tym samym jako ochraniacz i izolator. Zwykle jest malowany kolor też czarny.
Zalety i wady
W porównaniu do poprzednich modeli kabli koncentryczny stanowił ogromny krok naprzód. Z jednej strony jest elastyczny, ale jednocześnie odporny na tłumienie i zakłócenia, ponieważ ekran skręconych przewodów pochłania utracone sygnały i izoluje informacje przesyłane w kablu.
Ponadto obsługuje duże ilości dane w dość prostym fizycznym systemie do produkcji.
Jednak biorąc pod uwagę współczesne potrzeby transmisyjne, typowe dla ery cyfrowej, kabel koncentryczny ma swoje ograniczenia: przesyła proste sygnały, bez modulacji częstotliwości, a nawiasem mówiąc wymaga specjalnych końcówek do fizycznego połączenia.
Z tego powodu dziś preferuje się stosowanie włókna szklanego, z którym na dodatek nie ma ryzyko zwarcie przy uszkodzonych przewodach.