Wyjaśniamy, czym jest katafora w językoznawstwie, jaka jest funkcja w tekście i różne przykłady. Również różnice z anaforą.
Czym jest katafora?
w językoznawstwo, nazywa się kataforycznym lub kataforycznym odniesieniem do antycypacji a pomysł lub element zdania, który później pojawi się lub rozwinie w swojej pełni.
Często uważa się, że jest to rodzaj deixis (tj. użycie język wskazywać na coś) i jest zwykle badana w połączeniu z anafora lub odniesienie anaforyczne, które składa się z podobnej relacji, ale z poprzednikiem, czyli czymś wcześniej powiedzianym. Katafora i anafora razem tworzą mechanizmy zapewniające spójność do tekst.
Termin katafora pochodzi od greckich głosów kata („W dół”) i fereina („Carry”) i jest powszechnie stosowany w badaniach lingwistyki tekstu. Mogą wystąpić w tekście z różnych typów słowa: zaimki, przysłówki, a nawet ich zestawy, zarówno w języku pisanym, jak i ustnym, zarówno formalnym, jak i nieformalnym.
Różnice między kataforą a anaforą
Aby rozpoznać kataforę lub anaforę, wystarczy spojrzeć, gdzie proszą nas o szukanie brakujących informacji: jeśli obiecuje nam, że informacja nadejdzie później, jest to katafora; natomiast jeśli informacje, które musimy uratować przed tym, co zostało powiedziane wcześniej, stajemy w obliczu anafory.
Na przykład: w modlitwa „Maria nie odrobiła pracy domowej i że nie chciał przyjść „, zaimek”, który „odnosi się do wszystkiego, co zostało wcześniej powiedziane, to znaczy do tego, że „Maryja nie odrobiła pracy domowej”, co zostało powiedziane na początku zdania. Więc to jest odniesienie anaforyczne.
Zamiast tego w zdaniu „Tej nocy zrobiłem dwoje przyjaciół, którymi są Pedro i Martín ”, wyrażenie rzeczownikowe„ dwaj przyjaciele ”dostarcza nam informacji, które zostaną wyjaśnione lub rozwinięte później, ponieważ będziemy wiedzieć, kim są ci dwaj przyjaciele pod koniec zdania.
Przykłady z literatury
Oto kilka przykładów odniesień kataforycznych w zdaniu:
- „Powiedziałem ojcu, że nie mogę mu pomóc”.
(zaimek „on” przewiduje nadejście wyrażenia rzeczownikowego „mój ojciec”) - „Przy tym stole są nowi klienci, rodzina z bliźniakami”.
(fraza „nowi klienci” odnosi się do tego, co następuje w zdaniu) - „Borges został mi przedstawiony dwukrotnie: raz w domu i raz w teatrze”.
(fraza „dwa razy” wprowadza lub przygotowuje nadejście informacji, która następuje) - „Stań tam, obok posągu”.
(zaimek „tam” przesuwa pozycję „obok posągu”) - „Podoba mi się, że jesteśmy tacy, całkowicie sami”.
(zaimek „w ten sposób” przewiduje sposób, w jaki lubi być mówca) - „Dam ci książkę, antologię wierszy”.
(Wyrażenie „książka” rozwija „antologię wierszy”, o której mowa później)