- Jakie są zaimki?
- Zaimki osobowe
- Zaimki zwrotne i odwrotne
- Zaimki
- Zaimek wskazujący
- Zaimki pytające i wykrzyknikowe
- Zaimki względne
- Zaimki liczebnikowe
- Zaimki nieokreślone
Wyjaśniamy, czym są zaimki, jakie są cechy, zastosowania i przykłady każdego rodzaju zaimków.
Jakie są zaimki?
Rodzaj zaimka nazywa się słowo lub kategoria gramatyczna, która nie ma ustalonego i uniwersalnego desygnatu, ale zależy od kontekst ich wymowy, to znaczy kto, jak i gdzie ich używa. Tak więc zaimki faktycznie wskazują na rodzaj relacji między osoby, rzeczy lub innego rodzaju referencje.
Zaimki istnieją we wszystkich ludzkich językach, którym zapewniają większą oszczędność, zastępując pewne desygnaty w łańcuchu zdań lub przywołując je bez konieczności ciągłego ich powtarzania, co czyniłoby zdania bardzo długimi i nieporęcznymi.
W każdym idiom Mogą przedstawiać wariacje i przestrzegać różnych reguł, ale generalnie mają tendencję do reagowania na rodzaj i numer desygnatu, a także na przypadek gramatyczny, w zależności również, oczywiście, od rodzaju zaimka, który to jest. W niektórych językach, takich jak hiszpański, zaimki mogą pokrywać się kształtem z innymi słowami, takimi jak przymiotniki czy wyznaczników, z którymi mogą dzielić określone zmysły.
Na przykład są przymiotniki dzierżawcze (“ja ojciec ") i zaimki dzierżawcze (" the Własny”), W zależności od tego, czy towarzyszą rzeczownik lub odpowiednio go wymienić. Jest to jeszcze łatwiejsze w przypadku zaimków osobowych: „I” może zastępować różne rzeczowniki, w zależności od tego, kto je wymawia.
W języku hiszpańskim istnieje znaczna liczba zaimków różnych typów, które postaramy się szczegółowo opisać poniżej.
Zaimki osobowe
Jak sama nazwa wskazuje, zaimki osobowe to te, które zwykle odnoszą się do osoby lub imienia, uwalniając nas od konieczności używania rzeczownika, a nawet całej frazy rzeczownikowej. W ten sposób zawsze wyrażają osobę, liczbę, płeć i przypadek referenta i są podzielone na dwie kategorie:
- Tonikowe lub niezależne zaimki osobowe, które mogą być używane jako niezależna odpowiedź lub jako elementy oddzielone od reszty modlitwa. Są pierwszymi, których należy się nauczyć podczas nauki języka i definiują osoby werbalne do gramatycznej koniugacji. W języku hiszpańskim te zaimki można często pominąć w zdaniu, gdy jest jasne, do kogo się odnosimy, a są to:
| Osoba | Zaimek | Przykłady |
|---|---|---|
| 1. liczba pojedyncza | Ja | Pochodzę z innego kraju. |
| 2. liczba pojedyncza (nieformalny) | ty | Kim jesteś? |
| Druga liczba pojedyncza (formalna) | ty | Nie wiesz, co mówi. |
| trzecia liczba pojedyncza | On ona | On jest moim przyjacielem / Ona jest moją przyjaciółką. |
| 1. liczba mnoga | Nas / nas | Przyjechaliśmy pociągiem. Przyjechaliśmy pociągiem. |
| 2. liczba mnoga | wy chłopaki | Skąd przybyliście? |
| 3. liczba mnoga | Oni / oni | Mają pieniądze / Mają pieniądze. |
Istnieje również ekskluzywna forma hiszpańskiego półwyspu drugiej osoby w liczbie mnogiej nieformalnej: „ye” (jesteście moimi przyjaciółmi), używanej przez mniejszość wśród Hiszpanie mówiących na całym świecie. To samo dzieje się z użyciem „vos” zamiast „tú” (wiesz, kim jestem), typowego dla różnych regiony Hiszpańsko-amerykańskie kobiety, zjawisko znane jako voseo.
Z drugiej strony, w przypadku, gdy te zaimki akcentowane pojawiają się pod reżimem przyimkowym (czyli wprowadzonym przez przyimek), zostaną one przekształcone w niektórych przypadkach, które pokazano poniżej:
| Osoba | Zaimek | Przykłady |
|---|---|---|
| 1. liczba pojedyncza | Ja / ze mną | Wszyscy się ze mnie śmiali.
Wszyscy byli ze mną wczoraj. |
| 2. liczba pojedyncza (nieformalny) | Ty / Z Tobą | W domu zawsze o ciebie pytają.
Powiedzieli, że się z tobą umawiają. |
| Druga liczba pojedyncza (formalna) | ty | Publiczność woła o ciebie. |
| trzecia liczba pojedyncza | Jeśli dostanę | Mówił do siebie / Mówiła do siebie.
Był ze sobą / Zabrała ze sobą jego rzeczy. |
| 3. liczba mnoga | Z nim | Mieli ze sobą pieniądze. |
- Zaimki nieakcentowane lub zależne, które zwykle nie są używane niezależnie, ale jako dodatki na końcu niektórych słów (klityki) lub jako zamienniki w zdaniu dopełnienia bezpośredniego lub pośredniego. W zależności od kształtu czasownikMogą iść przed lub po nim. Jest o:
| Osoba | Zaimek | Przykłady |
|---|---|---|
| 1. liczba pojedyncza | i | Nie przeszkadzaj mi. Myślisz, że możesz mi pomóc? Przyniosłeś mi prezent? |
| 2. liczba pojedyncza (nieformalny) | Herbata | Maria zadzwoniła do ciebie przez telefon. Mieliśmy o tobie zapomnieć. Towarzyszymy Ci do pracy. |
| Druga liczba pojedyncza (formalna) | ty | Przyszliśmy się z tobą zobaczyć, Garcia. Nie powiem panu wszystkiego więcej, sir. |
| trzecia liczba pojedyncza | To to ja / ja | Mam to w głowie / Mam to w głowie. Przyszliśmy to zobaczyć / Przyszliśmy to zobaczyć. Nie ma cierpliwości do swojej matki. Sukienka nie pasuje do niej. Twój kuzyn został zabrany przez policję. Maria oddała wszystko swojemu prawnikowi. |
| 1. liczba mnoga | Nas | Wygraliśmy bilet preferencyjny. Powiedzieli, że powinniśmy iść. |
| 2. liczba mnoga | Se / Les | Czy zauważyłeś, że pada deszcz? Będziesz musiał wrócić. Przyniosłem ci śniadanie. |
| 3. liczba mnoga | ten Les / Se | Szukają Ciebie / Szukają Ciebie. Przekazałeś im wczoraj moje pozdrowienia? Wyglądają trochę słabo. |
Zaimki zwrotne i odwrotne
Są to bardzo specyficzne zaimki, które wskazują kierunek działania czasownika i zmierza w kierunku samego czasownika. Przedmiot (refleksyjny) lub w przypadku, gdy jest to podmiot wielokrotny, przechodzi od jednego podmiotu do drugiego i odwrotnie (odwrotność). Mogą być, tak jak w poprzednich przypadkach, klitykami lub nie (czyli mogą znajdować się osobno przed czasownikiem lub obok niego na końcu).
- Zaimki zwrotne
| Osoba | Zaimek | Przykład |
|---|---|---|
| 1. liczba pojedyncza | i | Ubieram się / ubieram się. |
| 2. liczba pojedyncza (nieformalny) | Herbata | Czy umyłeś ręce? / Myć dłonie. |
| Druga liczba pojedyncza (formalna) | ja wiem | Czy widziałeś siebie w lustrze? / Wstań! |
| trzecia liczba pojedyncza | ja wiem | Usiadł na podłodze
Usiadła na kanapie. Nie chciał przestać. Nie chciała przestać. |
| 1. liczba mnoga | Nas | Czy ubieramy się?
Poprawmy nasz makijaż. |
| 2. liczba mnoga | ja wiem | Przebrałeś się w łazience?
Muszą się uspokoić. |
| 3. liczba mnoga | ja wiem | Rozdzierają szaty.
Twoje ubrania schną na balkonie. |
- Zaimki odwrotne
| Osoba | Zaimek | Przykład |
|---|---|---|
| 1. liczba mnoga | Nas | Ona i ja kochamy się szaleńczo.
Tej nocy całowaliśmy się. |
| 2. liczba mnoga | ja wiem | Macie siebie.
Nie daj się zranić w dyskusji. |
| 3. liczba mnoga | ja wiem | Cały czas sobie zaprzeczają.
Trzymali się za ręce do tańca. |
Zaimki
Chociaż zwykle uważa się je za przypadek zaimków osobowych, można je klasyfikować oddzielnie, ponieważ wskazują na bardzo specyficzną relację między stronami: przynależność lub pochodzenie. Zaimki te mogą wyrażać jednego posiadacza (jednej lub więcej rzeczy) lub kilku posiadaczy (jednej lub więcej rzeczy).
| Osoba | Zaimek | Przykład |
|---|---|---|
| 1. liczba pojedyncza | Moje moje moje moje | Ten samochód jest niebieski, mój czarny. Czy mogę pożyczyć kubek? Zostawiłem swoją w domu. Daj mi natychmiast moje. To są twoje dzieci, to są moje. |
| 2. liczba pojedyncza (nieformalny) | Twój/Twój twój / twój | Nie pamiętam, jaki jest twój. Czy te koszule są takie jak twoje? |
| Druga liczba pojedyncza (formalna) | Twój jego Jej | Pomysł był omawiany przed pańskimi szefami. Te rachunki nie są twoje, licencjobiorcy. |
| trzecia liczba pojedyncza | Twój jego Jej | Czy dałeś swojemu ex całego jego? Chce, żeby ten dom należał do niego. Powiedziałem mu, że moje zwierzaki nie są jego. |
| 1. liczba mnoga | nasz / nasz Nasz / Nasz | Zatwierdzili ten projekt zamiast naszego.
Przyszły wszystkie ciasta oprócz naszego. |
| 2. liczba mnoga | Twój jego Jej | Tam są wszystkie dzieci, ale nie widzę twoich. Zapomnieliśmy karty, czy zapłaciłbyś swoją? Jeśli kupimy kubki, będą twoje. |
| 3. liczba mnoga | Twój jego Jej | Daliśmy im prezenty, a oni nie chcą swoich. Nie potrzebują koca, przynieśli swój. Czy zostawili ci twoje torby, a ty zgubiłeś ich? |
Zaimek wskazujący
Zaimki wskazujące to te, które służą do wykonania pewnego stopnia deixis lub demonstracja, to znaczy zastąpić desygnat, do którego się nawiązuje, odróżniając go od innych możliwych. Tak więc, w przeciwieństwie do zaimków osobowych, nie odpowiadają one wszystkim osobom gramatycznym, ale rodzajowi i liczbie desygnatu.
W języku hiszpańskim zaimki te są zorganizowane w oparciu o trzy różne serie, z których każda wyraża inny stopień bliskości lub bliskości (fizycznej lub figuratywnej) mówiącego w odniesieniu do tego, do czego się odnosi, i tradycyjnie akcentowana w celu odróżnienia go od przymiotniki poglądowe mają dokładnie ten sam kształt.
- Pierwsza seria: ta. Jest to zbiór zaimków, które przekazują największą bliskość ze strony mówiącego względem odniesienia, o którym mowa. Ta bliskość może być fizyczna, czasowa lub innego rodzaju, a użyte zaimki to:
| Polecający | Zaimek | Przykład |
|---|---|---|
| Liczba pojedyncza męska | wschód | Chcę tego, nie tego tam. Czy to twój ojciec? |
| Pojedyncza kobieca | Jest | A kim ona myśli, że jest? Nie rozwiązaliśmy tego rachunku, ale ten. |
| Neutralny | Ten | Czy to wszystko, co masz? Nie wiem, czy to wystarczy. |
| rodzaj mnogiej mnogiej | Te | Czy wiesz, kim oni są? Mamy te, inne książki już się skończyły. |
| Żeńska liczba mnoga | Czy | To najpiękniejsze kwiaty na świecie.
Ale co to za bzdury? |
- Druga seria: to. W tym przypadku zaimki wyrażają większy stopień odległości niż poprzedni, choć nie tak bardzo, jak w następnym przypadku.
| Polecający | Zaimek | Przykład |
|---|---|---|
| Liczba pojedyncza męska | To | Tam jest mój chłopak.
Który, ten przy drzewie? |
| Pojedyncza kobieca | To | To nie jest uzasadniona wymówka.
Nie kupuj tego, są lepsze domy. |
| Neutralny | To | Widziałeś to?
To nie powinno cię powstrzymać. |
| rodzaj mnogiej mnogiej | Tych | To były przykazania tamtych czasów.
Wymienię ci moje buty na te. |
| Żeńska liczba mnoga | Tych | Jakie to pytania?
Nie są na sprzedaż. |
- Trzecia seria: to. Wreszcie zaimki te wskazują maksymalny stopień fizycznej, czasowej lub innej odległości od mówiącego.
| Polecający | Zaimek | Przykład |
|---|---|---|
| Liczba pojedyncza męska | To | Tym za wszystkimi był mój dziadek. Ukryj się za drzewem, takim jak to. |
| Pojedyncza kobieca | To | Cóż to był za niesamowity czas! Moje pióro nie jest tym, ale tym. |
| Neutralny | To | To, czego nie wiemy, wzywa nas.
Musisz zobaczyć, co ci kiedyś powiedziałem. |
| rodzaj mnogiej mnogiej | Tych | Kim są ci z psem?
Bądź podejrzliwy wobec tych, którzy cię nie witają. |
| Żeńska liczba mnoga | Tych | Nie ma już takich piosenek.
Czy moje rzeczy są tym czy tym stąd? |
Zaimki pytające i wykrzyknikowe
Jak wskazuje ich nazwa, są zaimkami używanymi wyłącznie do bezpośredniego zadawania pytań lub wykrzykiwania, dlatego zwykle towarzyszą im znaki zapytania (¿?) Lub wykrzykniki (¡!), Chociaż mogą nie być. Muszą być zawsze zaakcentowane i mieć mniej lub bardziej ustalone znaczenie w zdaniu.
| Zaimek | Posługiwać się | Przykład |
|---|---|---|
| Co | Zapytaj lub wypowiedz się o rzecz lub sytuacji. | Co to jest? Jak cudownie! Nie powiedział, czego chciał. Jakie to ma dla mnie znaczenie. |
| Kto kto | Pytanie lub wypowiadanie się na temat osoby lub tematu. | Kogo, komu? Kto by powiedział! Wiem, z kim się umawiasz. |
| Który, który | Zapytaj o element pobrany z zestawu lub listę możliwych elementów. | Jak masz na imię? Powiedz mi, który jest twoim ulubionym. Co to będzie? |
| Jak dużo jak wiele | Zapytaj lub wypowiedz się o określoną kwotę. | Jak długo jeszcze będę czekać? Nie wiem ile to będzie kosztować. Ile minęło! |
| W jaki sposób | Zapytaj lub wypowiedz się na temat sposobu lub sytuacji. | W jaki sposób? Tak jak mówisz? Nie mam pojęcia, jak zamierzasz przyjść. |
Zaimki względne
Zaimki względne zawsze odnoszą się do poprzednika już wspomnianego lub znanego w zdaniu, który na ogół jest frazą rzeczownikową lub rzeczownikiem i który wyjątkowo może nie występować wprost. Tak więc zastępując rzeczownik lub całą frazę rzeczownikową, zaimki te spełniają te same funkcje, co w zdaniu.
Zaimki względne nie są akcentowane i zwykle towarzyszą im: artykuły lub przyimki.
| Zaimek | Przykład |
|---|---|
| To | Spotkałem mężczyznę, o którym mi wczoraj opowiadałeś. Kobieta, która nas przywitała, to moja żona. |
| Który, który | Przyjeżdża z wizytą przyjaciel, o którym rozmawialiśmy. Były tylko jedne drzwi, które otworzyliśmy na oścież. |
| Ile / ile kilka kilka | Odmówiła wszystkiego, co sugerowali jej porywacze. Dał pieniądze ilu jest bezdomnych. Pozdrawiał każdego, kto się do niego zbliżył. |
| Gdzie | Miejsce, do którego jedziemy jest bardzo daleko. |
| Kto kto | To są przyjaciele, o których ci opowiadałem. Przyjechał krewny, o którym nie mieliśmy żadnych wiadomości. |
| Czyj / czyj czyj / czyj | Mam na myśli dziecko, którego rodzice są inżynierami. Przeczytałem to w książce, której okładka była podarta. Dotarliśmy do strony, której zdjęcia już widzieliśmy. |
Zaimki liczebnikowe
Są to te, które służą do wskazania dokładnej liczby w zdaniu lub wyrażeniu. Są to zaimki nieosobowe, które mogą być główne (kiedy wyrażają porządek) lub porządkowe (kiedy wyrażają ilość) i są praktycznie nieskończone. Tak więc w sytuacjach, gdy jest to oczywiste, zamiast mówić „mam prezent”, możemy powiedzieć „mam”. Albo zamiast mówić „chodźmy na trzecie piętro”, możemy powiedzieć „chodźmy na trzecie piętro”.
Zaimki nieokreślone
Wreszcie zaimki nieokreślone to te, które wyrażają różne pojęcia ilości, proporcji, tożsamości lub innej idei, ale w niejasny lub nieprecyzyjny sposób, generalnie dlatego, że mówiący nie jest zainteresowany korzystaniem z dużego marginesu determinacji. Na ogół działają jako rzeczowniki lub w niektórych przypadkach jako przymiotniki i mają bardzo liczne i różnorodne formy.
Niektóre z najczęstszych to:
| Sprawa | Zaimki | Przykłady |
|---|---|---|
| Mężczyzna | jeden / jedynki niektóre / niektóre Żaden Wiele inne / inne tak sobie różny | Potem przyszedł jeden z drugiego zespołu i powiedział ... Nie wiem, czy któryś z nich będzie miał coś do powiedzenia. Wydaje się, że żaden nie zawiódł. Wielu chciało być branych pod uwagę. Niektórzy mieli ołówki, inni długopisy. Mam ci tyle do opowiedzenia. Kilku chciało walczyć. |
| Kobiecy | jeden / kilka niektóre / niektóre inne / inne Wszystko mało tak wiele wiele kilka | Tylko jeden wstał i poprosił o głos. Może są tacy, którzy chcą tańczyć. Niektórzy narzekali, inni woleli odejść. Noc jest młoda, mamy wszystko. Ciasta nie daliśmy, bo niewiele zostało. Cierpliwość? Nie mam tyle co wcześniej. Wielu było zaskoczonych, że znalazło się na liście. Chętnych na proces było kilku. |
| Neutralny | coś trochę dużo zbyt każdy tak wiele | Nie sądzę, że jest coś, co cię satysfakcjonuje. Wczoraj niewiele mieliśmy do zrobienia. Jutro dam Ci znacznie więcej niż dzisiaj. W biurze jest zbyt wiele do załatwienia. Nic dla ciebie nie mam. Tyle dostałeś w poczcie? |