• Co to jest prawo prywatne międzynarodowe?
• Historia prawa prywatnego międzynarodowego
• Źródła prawa prywatnego międzynarodowego
• Przedmiot prawa prywatnego międzynarodowego
• Charakterystyka prawa prywatnego międzynarodowego
• Zasady prawa prywatnego międzynarodowego
• Międzynarodowe prawo publiczne

Wyjaśniamy, czym jest prawo prywatne międzynarodowe i jaki jest jego cel. Również jego historia, źródła, zasady i inne cechy.

Prawo prywatne międzynarodowe ingeruje w sprawy międzynarodowe o charakterze prywatnym.

Co to jest prawo prywatne międzynarodowe?

Prawo prywatne międzynarodowe to gałąź prawa zajmowanie się międzynarodowymi sprawami prawnymi innymi niż relacje między różnymi Państwo.

Innymi słowy, zajmuje się rozdzielczością konflikty jurysdykcja międzynarodowa, kolizje praw międzynarodowych, Współpraca międzynarodowe prawo procesowe a status prawny cudzoziemców. Oznacza to, że interweniuje w obszarach, w których istnieje interes prywatny lub występuje między podmiotami prywatnymi. Z tego powodu często określa się je mianem międzynarodowego prawa cywilnego.

Musimy jednak zauważyć, że prawo prywatne międzynarodowe w wielu przypadkach, dalekie od rozstrzygnięcia spornej kwestii, zmierza do ustalenia, który porządek prawny wśród zaangażowanych krajów powinien mieć pierwszeństwo, aby rozwiązać dylemat. Oznacza to, że zawsze przyjmuje pozycję normatywną.

Nie przeszkadza to w tym, że w obliczu dynamiki rynku globalnego i świata w nieustannym globalizacja, powstają w ramach tej gałęzi prawa bardziej istotne zmiany i stanowiska, mające na celu promowanie nowego badania stosunki prawne międzynarodowy prywatny.

Historia prawa prywatnego międzynarodowego

Istnieją różne stanowiska dotyczące pochodzenia prawa prywatnego międzynarodowego. Niektórzy uczeni umieszczają ją w starożytności, zwłaszcza w systemach prawnych starożytnej Grecji lub Cesarstwa Rzymskiego, od Prawo rzymskie rodzi się znaczący procent naszego rozumienia prawa.

Z drugiej strony, według innych autorów, ta gałąź prawa rozpoczęła się w XIII wieku, kiedy boloński prawnik Francesco d'Accorso (1225-1293) nałożył na sądy miasto Modeny stosowanie, w niektórych przypadkach, prawoznawstwo Bolończyk. W ten sposób wprowadził po raz pierwszy zasadę eksterytorialności państwa i ufundował istnienie prawa prywatnego międzynarodowego.

Źródła prawa prywatnego międzynarodowego

Prawo prywatne międzynarodowe ma dwa różne reżimy źródłowe, chociaż pierwszy jest najczęściej używany do rozwiązywania konfliktów. Te reżimy to:

• Źródła krajowe. Te, które mają związek z porządkiem jednego narodu, czyli jego prawa wewnętrzne i że są emanacją jego ustawodawstwo, jego orzecznictwo i jego tradycje.
• Źródła międzynarodowe. Te, które są specyficzne dla społeczności międzynarodowej, takie jak traktaty i konwencje międzynarodowe.

Przedmiot prawa prywatnego międzynarodowego

Prawo prywatne międzynarodowe umożliwia handel międzynarodowy.

Ta gałąź prawa ma na celu dążenie do harmonii w prywatnych regulacjach prawnych różnych państw, wśród których istnieje szczególny stosunek prawa.

Oznacza to gwarancję praw w sferze międzynarodowej, zarówno dla podmiotów prywatnych, jak i dla sytuacji, w których państwa działają jako podmioty prywatne. Więc jest to możliwe Handel międzynarodowy i sprawiedliwość poprzez zastosowanie, odpowiednio, prawa lokalnego i prawa obcego.

Charakterystyka prawa prywatnego międzynarodowego

Ogólnie rzecz biorąc, prawo prywatne międzynarodowe charakteryzuje się tym, że:

• Krajowy. Cóż, każdy kraj dyktuje własne normy i podejście do prawa międzynarodowego, dlatego jest miejsce na konflikt i mediację.
• Pozytywny. Ponieważ jej regulacje są zarejestrowane w formalnych tekstach prawnych każdego kraju, a nawet w tych podpisanych dwustronnie lub obustronnie między kilkoma krajami.
• Szczególny. Odnośnie określenia „cudzoziemiec” w ich stosunkach.

Zasady prawa prywatnego międzynarodowego

Wielkie zasady międzynarodowego prawa prywatnego to cztery:

• Locus regit actum. Innymi słowy, „miejsce rządzi aktami”, oznacza to, że działania będą legalne lub nie, w zależności od tego, gdzie są wykonywane, ponieważ ramy prawne każdego kraju są własne.
• Lex loci rei sitae. Innymi słowy, „Prawo miejsca, w którym znajdują się rzeczy”, oznacza, że ​​towary będą zawsze przenoszone zgodnie z prawem miejsca, w którym się znajdują.
• Mobilia sequuntur personam. Innymi słowy, „Rzeczy podążają za ludźmi” oznacza, że ​​rzeczy, które są własnością danej osoby, podlegają prawu, którym rządzi ta osoba.
• Lex fori. Innymi słowy, „Prawo forum” oznacza, że ​​prawo sędziego, który go dyskryminuje, będzie stosowane do każdego konfliktu, to znaczy prawo jego państwa.

Międzynarodowe prawo publiczne

Dwie główne gałęzie prawa międzynarodowego, publiczna i prywatna, różnią się między sobą tym, że są zainteresowane ustawodawstwo międzynarodowe z różnych punktów widzenia. Jest to to samo rozróżnienie, które istnieje w orzecznictwie między prawem prywatnym a Prawo publiczne.

Z jednej strony prawo prywatne międzynarodowe zajmuje się stosunkami prawnymi populacje z różnych krajów. Z drugiej strony, prawo międzynarodowe publiczne zajmuje się stosunkami między różnymi krajami i państwami, takimi jak konflikty terytorialne lub spory między ich suwerennością.