Wyjaśniamy, czym jest zazdrość zgodnie z wizją psychoanalizy, moralności i religii. A także jakie są inne grzechy śmiertelne.
Czym jest zazdrość?
Według słownika zazdrość to dyskomfort lub ból w obliczu radości drugiego, czyli uczucie żalu, że nie jest się tym, który ma lub otrzymuje coś, co należy do drugiego i do czego czuje urażone pragnienie . To uczucie podobne do zazdrości.
Zazdrość jest powszechnym uczuciem w życiu istota ludzka, zarówno jeśli chodzi o zazdrość, jak i o zazdrość. Ogólnie rzecz biorąc, jest uważany za jeden z najbardziej negatywnych i niegodnych możliwych skutków, ponieważ niszczy każdą formę dotknięty lub miłości między ludźmi.
Zazdrośni ludzie spędzają dużo czasu pogoda i energii do obserwowania życia innych, a także złośliwych komentarzy lub zniesławienia, ponieważ w głębi duszy z radością kontemplowaliby niepowodzenie tego, którego zazdroszczą.
Na polu psychoanalitycznym zazdrość uważana jest za uczucie zdolne do zniszczenia radości i wartości własnej, ponieważ osoba zazdrosna jest w ciągłej kontemplacji tego, co obce. Z tego powodu zazdrość jest ponadto nienasycona, ponieważ bez względu na to, ile osiągnie lub ma dla siebie, zazdrosny zawsze znajdzie nowe przedmioty do zazdrości w inny sposób, ponieważ jego niezadowolenie pochodzi z samego siebie.
Ze swojej strony tradycja morał Religia i religia zachodnia skazała zazdrość na zakątki najniższych emocji człowieka. Zazdrosna osoba nie jest w stanie celebrować ani dzielić radości innych, to znaczy nie jest w stanie odczuwać miłości bliźniego głoszonej przez Jezusa Chrystusa i dlatego doktryny jak katolik chrześcijanin uznaj to za jeden z głównych grzechów, to znaczy grzechy bardziej poważne i fundamentalne.
Zgodnie z tradycją religijną Średniowiecze, grzech zawiści odpowiadał morskiemu demonowi zwanemu Lewiatanem. W ikonografii chrześcijańskiej jest często przedstawiana jako stara kobieta-widmo z wężami na głowie, dłoniach i jednym gryzącym jej pierś. Czasami wydaje się również niszczyć lub pożerać serce wraz z jednym lub kilkoma psami.
Inne grzechy śmiertelne
Zgodnie z tradycją katolicką, istnieje siedem grzechów uważanych za wielkie lub śmiertelne, ponieważ rodzą one wszystkie inne możliwe grzechy. Oprócz zazdrości należą do nich:
- ten dumarozumianej jako nadmiar miłości własnej, który prowadzi osobę do postawienia się na miejscu Boga, a tym samym do pogwałcenia jej zasady i rodzą inne grzechy. Z tego powodu jest uważany za najwyższy grzech wszystkich.
- ten iść dorozumiany jako nadmierna lub niekontrolowana złość wobec innych lub wobec siebie, która może prowadzić do: przemoc.
- ten obżarstwo, rozumianej jako niepohamowana miłość do jedzenia i picia, która prowadzi jednostkę do picia i/lub przejadania się poza tym, co jest konieczne do utrzymania się. Jest to grzech sprzeczny z wszelkimi formami miary.
- ten żądzarozumiane jako niepohamowane, nienasycone i niekontrolowane pożądanie seksualne, które nie respektuje granic i prowadzi do krzywdzenia jednostki lub innych.
- ten chciwośćrozumianej jako nadmierna miłość do akumulacji zarówno własności, jak i rzeczy oraz pieniądze. Skąpiec to ktoś, kto posiada więcej, niż potrzebuje i nadal odmawia innym dostępu do zasobów, nawet wiedząc, że potrzebują lub zasługują na nie bardziej niż on.
- ten lenistworozumiany jako brak Wola oraz zaangażowanie w zagwarantowanie sobie środków do życia, czyli zapewnienie sobie bytu i dobrobytu. Ci, którzy popełniają taki grzech, sprzeciwiają się boskiemu nakazowi dbania o siebie i nie szanują daru życia, który im dał Bóg.