• Jaka jest struktura tekstu?
• Jakie są rodzaje tekstu?
• Struktura tekstu ekspozycyjnego
• Struktura tekstu argumentacyjnego
• Struktura tekstu narracyjnego

Wyjaśniamy, jaka jest struktura tekstu, jaka jest struktura wykładu, tekstu argumentacyjnego, narracyjnego i przykładów.

Strukturą tekstu rządzi spójność i spójność.

Jaka jest struktura tekstu?

Struktura tekst Jest to sposób, w jaki ułożone są jego części, czyli porządek wewnętrzny, który prezentuje, a który rządzi się dwoma podstawowymi warunkami:

• Spójność: fragmenty tekstu muszą być zrozumiałe, czytelne i przekazywać jasny pomysł
• ten spójność: Te części muszą łączyć się w harmonijny sposób, muszą płynąć i stanowić część jednostki.

Pisanie to prawie zawsze skomplikowana sprawa, ponieważ transkrypcja naszego pomysły słowo pisane wymaga procesu planowania i zupełnie innej metody niż improwizacja mówiona. W tym celu niezbędne jest dobre zarządzanie jego strukturą, którą biorąc pod uwagę koherencję i koherencję możemy wyróżnić odpowiednio na:

• Wewnętrzna struktura tekstu, która ma związek z dystrybucją pomysłów w ramach ich odpowiednich akapity, aby wiadomość które chcesz dać jest zrozumiałe i logiczne.
• Zewnętrzna struktura tekstu, polegająca na uporządkowaniu akapitów w rozpoznawalne segmenty tekstu, ma na celu przedstawienie czytelnikowi uporządkowanej i metodycznej ścieżki pomysłów.

Jednak struktura zewnętrzna prawie zawsze będzie zależeć od rodzaju tworzonego tekstu, ponieważ będziemy mieli na myśli zupełnie inne zadanie końcowe, jeśli to, co piszemy, jest opowieścią, próba lub reportaż publicystyczny. Zdarzają się nawet bardzo specyficzne przypadki tekstów, które z konieczności rządzą się określonym schematem lub wzorcem prezentacji.

Jakie są rodzaje tekstu?

Kiedy mówimy o tekście, naturalnie odnosimy się do zbioru pisma, to znaczy do skończonego zbioru słów uporządkowanych w zdania i frazy, które z kolei składają się na inny zestaw uporządkowanych akapitów. Wszystko, co jest napisane, jest tekstem, ale niekoniecznie w ten sam sposób. Dlatego musimy rozróżnić różne sposoby, w jakie tekst może wystąpić, to znaczy różne rodzaje tekstu, które istnieją:

• Teksty ekspozycyjne. Są to te, w których stara się przekazywać Informacja do czytelnika, poprzez dane, cytaty i wyjaśnień, bez zajmowania w ten sposób otwartego stanowiska w odniesieniu do tego, co zostało powiedziane, to znaczy bez wyrażania opinii lub faworyzowania jakiejkolwiek interpretacji lub punktu widzenia. Nie oznacza to, że zawsze są to teksty obiektywne, ale oznacza to, że zachowują formy dotyczące sposobu rozumienia informacji. Przykładami tego typu tekstów są raporty prasowe, wpisy do encyklopedii i podręczniki szkolne.
• Teksty argumentujące. Są to te, w których punkt widzenia jest budowany na dany temat, poprzez użycie argumenty, przykłady wygodne lub obiektywne informacje, a wszystko to ma na celu przekonanie czytelnika do interpretacji rzeczy zgodnie z propozycją. To teksty, które starają się coś przekonać, zademonstrować lub udowodnić. Niektóre przykłady tekstów argumentacyjnych to: kolumny opinii w gazetach, artykułach prasowych lub przemówienia politycy.
• Teksty narracyjne. To takie, w których opowiada się historię lub historię o różnej długości i charakterze, przy użyciu mniej lub bardziej stylistycznych środków lub literacki aby go upiększyć lub stworzyć większy wpływ. Oznacza to, że istnieją historie bardziej przywiązane do rzeczywistości i inne, które mają większą wyobraźnię, ale nie stanowi to żadnej istotnej różnicy w odniesieniu do struktury opowieści. Przykładami tego typu tekstu są powieści, ten Kroniki opowiadania dziennikarskie i dla dzieci.

Struktura tekstu ekspozycyjnego

Teksty ekspozycyjne starają się przekazać informacje w możliwie najbardziej obiektywny sposób.

Ponieważ są to na ogół teksty informacyjne, to znaczy, których celem jest przekazanie informacji jak najbardziej szczegółowo, teksty ekspozycyjne rządzą się następującą podstawową strukturą:

• Wstęp. Będąc początkowym etapem tekstu, ma na celu wprowadzenie czytelnika w interesujący temat, poprzez informacje uzupełniające, od najbardziej ogólnych do najbardziej szczegółowych. Ta informacja powinna utorować czytelnikowi drogę do zrozumienia tego, co następuje, poprzez zbudowanie układu odniesienia i wyjaśnienie mu podstawowych rzeczy, których będzie potrzebował później. Na przykład, w encyklopedycznym artykule o sztuce egipskiej, wprowadzenie prawdopodobnie wyjaśnia, kim byli Egipcjanie, w jakim czasie w starożytności mieli swój kulturowy rozkwit i jakie były główne cechy ich kultury.
• Rozwijanie. To etap największego zagęszczenia tekstu, w którym wyeksponowane zostają najważniejsze idee, a poruszany temat jest w pełni poruszony. Na tym etapie często używa się przykładów, cytatów, a nawet grafik i innych materiałów, aby zilustrować to, co zostało powiedziane. Kontynuując nasz przykład, na tym etapie sztuka egipska zostanie w pełni omówiona, przechodząc od najprostszego do najbardziej skomplikowanego, opierając się na ilustracjach, fotografiach i opisy podstawowych utworów.
• Wnioski.. Końcowy etap tekstu, który służy jako zamknięcie omawianego powyżej tematu, a jednocześnie oferuje dodatkowe cenne informacje, które mogą postawić temat w odniesieniu do innych ważnych, lub mogą obejmować część tego, co zostało powiedziane, o którym wygodnie jest nalegać, wreszcie, oto ostateczne pomysły, z którymi chcesz, aby czytelnik w końcu został. Aby uzupełnić przykład, artykuł o sztuce egipskiej zakończyłby się znaczeniem sztuki egipskiej dla kanonów zachodnich, cytując niektórych specjalistów i podsumowując niektóre z jej wybitnych cech, które mogą ją wyjaśniać.

Struktura tekstu argumentacyjnego

Ponieważ teksty argumentacyjne starają się przekonać lub promować pewne idee, ich struktura jest podobna do tekstu objaśniającego, ale z istotnymi różnicami. Ta struktura byłaby następująca:

• Praca dyplomowa. Początkowy etap tekstu argumentacyjnego rozpoczyna się od wyjaśnienia stanowiska autora na ten temat. W tym celu można przeprowadzić bardzo krótki etap wprowadzający, aby zapewnić pewną kontekst, ale najważniejsze zawsze będzie pokazanie lokal podstaw, które będą później bronione poprzez argumenty. Na przykład w przypadku artykułu opiniotwórczego skierowanego przeciwko rządowi autor może zacząć od poruszenia najpoważniejszego aspektu bieżącej polityki, który uważa za całą odpowiedzialność rządu i uzasadnia zmianę prezydenta.
• Argumentacja. Po ujawnieniu podstawowych przesłanek punktu widzenia dochodzi do etapu, w którym odpowiada on ich podtrzymywaniu lub obronie. Oznacza to, że musimy przedstawić czytelnikowi argumenty, które wspierają lub demonstrują to, co powiedzieliśmy na początku, aby spróbował podzielić się naszym punktem widzenia lub obalić ewentualne zastrzeżenia do naszego początkowego podejścia. Kontynuując nasz poprzedni przykład, opinia przeciwko rządowi mogłaby obronić jego punkt widzenia, przytaczając złamane przez rząd obietnice, które są istotne, lub przytaczając to, co stanowi prawo w tym zakresie, lub wyjaśniając, jak podobne sytuacje są obsługiwane w innych krajach lub jak radziły sobie z nimi poprzednie rządy.
• Wnioski. Ostatni etap tekstu argumentacyjnego jest kluczem do wywarcia na czytelniku odpowiedniego wrażenia, w którym ustalane są logiczne wnioski z wcześniejszych przesłanek, podkreślające sposób, w jaki musimy (według autora) je zinterpretować. Jest to tekst na ogół krótki i na temat, który daje czytelnikowi ostateczny, jednoznaczny punkt widzenia, z którym chce, by pozostał, kiedy skończą czytać. Tak więc artykuł opiniotwórczy z naszego przykładu zakończyłby się wyjaśnieniem czytelnikowi, że skoro już wszystko powyżej zobaczyliśmy, nie ma wątpliwości co do odpowiedzialności rządu i dlatego najlepiej byłoby ją zmienić.

Struktura tekstu narracyjnego

W przypadku tekstu narracyjnego jego podstawową strukturę stanowi struktura sugerowana przez Arystotelesa (384-322 p.n.e.) w jego literaturoznawczych studiach antyku, które od tego czasu pozostają w mocy. W związku z tym każda historia składa się z:

• Zbliżać się. Początkowy etap każdej historii składa się z niezbędnej prezentacji postacie, czyli mówiąc, kto jest bohaterem opowieści, gdzie to się dzieje oraz inne informacje, które ustalają punkt wyjścia opowieści. Segment ten zwykle składa się z prezentacji sytuacji wyjściowej, która będzie się komplikować w miarę postępu komplikacji. Pod koniec tego pierwszego etapu musimy wiedzieć, co jest konieczne, aby kontynuować czytanie, nie tracąc niczego. Na przykład opowieść o grupie żołnierzy powracających z wojny można rozpocząć od wprowadzenia anegdociarz -żołnierz- i przez niego do jego towarzyszy, którzy podróżują z nim na statku powrotnym z zagranicy.
• Węzeł lub komplikacja. Punktem środkowym każdej opowieści jest pojawienie się przeszkód na drodze protagonisty, czyli uwikłanie lub skomplikowanie wątku wątek. Jest to moment, w którym postać staje się trudna, kiedy antagoniści lub w których wydarzenia są przeciwko niemu. Idąc za naszym przykładem, węzeł w historii żołnierzy może mieć związek z niepowodzeniami statku w drodze do domu lub z nieuniknioną walką między protagonistą a jednym z jego towarzyszy, która może przyćmić powrót do House'a. .
• Wynik. Wreszcie rozwiązanie to fragment historii, w którym konflikt i fabuła dobiega końca. Zwykle ten segment pokazuje zmianę, jakiej doznała postać, czy to tragiczne zakończenie, czy szczęśliwe zakończenie. Kończąc przykład, historia żołnierzy może zakończyć się wypadnięciem antagonisty z wody podczas walki, co oznacza tragiczne zakończenie tego, co musiałoby być szczęśliwym powrotem do domu.