- Czym jest futuryzm?
- Historyczny i społeczny kontekst futuryzmu
- Charakterystyka futuryzmu
- wiersze futurystyczne
- Malarstwo futurystyczne
- Futurystyczna architektura
- Autorzy i przedstawiciele
Wyjaśniamy czym jest futuryzm, kontekst historyczny i społeczny oraz jego cechy. Wiersze, malarstwo i futurystyczna architektura.
Czym jest futuryzm?
Futuryzm był znany jako jeden z wielu nurtów artystycznych tworzących europejską awangardę XX wieku, który pojawił się we Włoszech w 1909 roku, kiedy włoski poeta, dramaturg i redaktor Filippo Tommaso Marinetti opublikował swój Manifest futurystyczny w gazecie Le Figaro w Paryżu.
To był gorliwy ruch, by oderwać się od tradycja, przeszłość i to, co do tej pory uważano za główne cechy Sztuka i poezjapostulując w zamian wywyższenie zmysłowości, narodowej i lekceważenia.
Futuryzm był oferowany jako ruch nurtowy, zaciekły i agresywny, jak można przeczytać w Manifeście Futurystów:
„… Twierdzimy, że wspaniałość świata została wzbogacona o nowe piękno: piękno szybkości. Samochód wyścigowy z chłodnicą ozdobioną grubymi rurami jak węże wybuchowego oddechu… Ryczący samochód, który zdaje się jechać na odłamkach, jest piękniejszy niż Zwycięstwo z Samotraki ”
I chociaż jego główna oś miała do czynienia z literatura, miał również istotny wpływ na obraz, co uwidacznia się wraz z podpisaniem Manifestu malarzy futurystów rok po publikacji tekstu Marinettiego.
Futuryzm i jego manifest stały się ważnym precedensem dla późniejszych ruchów artystycznych, takich jak surrealizm, i jest uważany za naturalnie mimowolnego poprzednika myśl faszystowska która miała pojawić się we Włoszech Mussoliniego prawie trzydzieści lat później.
Historyczny i społeczny kontekst futuryzmu
Futuryzm narodził się w Mediolanie we Włoszech i jest uważany za ruch zasadniczo włoski, biorąc pod uwagę jego nacjonalistyczny, mizoginistyczny i podżegający do wojny temperament, który skłonił jego największych propagatorów do zaciągu się, gdy zabrzmiały pierwsze trąby miasta. Pierwsza wojna światowa.
Niewielu wróciło z linii frontu, a ci, którzy niekoniecznie kontynuowali ruch, więc operacyjne centrum futuryzmu przeniosło się z Mediolanu do Rzymu. Tak więc, kiedy Marinetti zmarł w 1944 roku, futuryzm stał się już ruchem o wiele bardziej uległym, dostarczonym do akademii, zdradzającym jej buntowniczego ducha.
Charakterystyka futuryzmu
Futuryzm definiował się przez swoją obsesję na punkcie szybkości, którą uważał za cnota nadchodzących czasów. Doceniam technologia, ten Energiasiły, co starał się znaleźć odzwierciedlenie w jego pracach malarskich lub poetyckich, używając form, rytmy i przezroczystości, a także następstwa obrazów jak w kalejdoskopie.
Z drugiej strony wychwalał oryginalność, nacjonalizm, krzątaninę i dbałość o życie jako nieustanną walkę, o którą piękno, według nich, było z konieczności zaangażowane w konfrontację. Jego pieśni do rewolucji, śmiałość, obiektywizm i odrzucenie tradycyjnej estetyki były częste, obejmując w zamian współczesne życie, maszynę i ruch. W tym sensie mógł uciec się do dowolnej metody ekspresyjnej (sztuki plastyczne, architekturaurbanistyka, moda, kino, Reklama, muzykaitp.) w celu stworzenia „sztuki w działaniu”.
wiersze futurystyczne
Poezja futurystyczna była słabo uprawiana w futurystycznych Włoszech, a tym bardziej w jej rosyjskim wariancie, który pojawił się w latach przed I wojną światową. Wielcy rosyjscy poeci, tacy jak Majakowski i Burliuk, którzy również uprawiali malarstwo, byli entuzjastycznymi poetami futurystycznymi, tak oddanymi skandalowi i własnym perspektywom, że nawet wygwizdali samego Marinettiego podczas jego wizyty w Rosji w 1914 roku.
W tych wierszach często można znaleźć rewolucyjny entuzjazm, być może przestrogę przed tym, co wydarzy się podczas Rewolucji Październikowej z 1917 r., kiedy bojownicy komunistyczni obalą carat i ustanowią sowiecki reżim. Pieśń nowoczesności, maszyny, postępu i szybkości zmian wyczuwa się w jego wersety. Oto jasny tego przykład:
- „Poeta i robotnik” Władimira Majakowskiego. Jesteśmy nawet. Towarzysze, w masie roboczej. Proletariusze ciała i duszy. Tylko razem upiększymy świat. I będziemy ją napędzać hymnami.
- „Pieśń o samochodzie” Filippo Tommaso Marinetti (fragment). Gwałtowny Bóg rasy stali, samochód pijany przestrzenią, który stąpa z udręką, z hamulcem w ostrych zębach! O groźny japoński potworze o kuźnych oczach, odżywiany płomieniami i olejami mineralnymi, głodny horyzontów i gwiezdnej zdobyczy, twoje serce rozszerza się swoim diabolicznym taf-tafem (…)”
Malarstwo futurystyczne
Malarstwo futurystyczne było bezpośrednim spadkobiercą kubizm, do tego stopnia, że pierwsze włoskie obrazy przypisywane futuryzmowi mogły z powodzeniem być wystawiane jako kubistyczne. Jednak szybko poszukali własnego stylu, opierając się na chęci reprezentowania rzeczywistość w ich pociągnięciach i kształtach.
Użyli kolor czysty i formy geometrycznemalując obiekty sukcesywnie, jak w ruchu, lub rozmazując je, jak to się dziś robi w komiks. Wielu z jej kultywujących osiągnie abstrakcjonizm poprzez swoją wyprawę w sztuczny jedwab.
Futurystyczna architektura
Opierając się na antyhistoryczności, futurystyczna architektura dążyła również do przedstawienia prędkości poprzez długie poziome linie, które miały na celu przekazanie pilności, ruch, niepokój.
Był to dynamiczny nurt architektoniczny, który cenił kalkulację, zuchwałość i prostotę, wskazując na materiały zapewniające zwinność i lekkość, takie jak żelbet, żelazo, szkło, karton i włókno tekstylne, aby zastąpić drewno, cegłę i kamień.
Architektura futurystyczna chciała znaleźć inspirację we współczesnym świecie, tak jak starożytni znajdowali ją w otaczającym ich naturalnym świecie, dlatego pragnęli sztuki architektonicznej, która zaakceptowałaby swój własny upływ, przemijanie, pozwalając każdemu pokoleniu tworzyć własne miasto, grzebiąc poprzednie.
Autorzy i przedstawiciele
Niektórzy z głównych przedstawicieli futuryzmu w jego różnych dyscyplinach artystycznych to:
- Poezja futurystyczna. Filippo T. Marinetti, Giovanni Papini, Giuseppe Ungaretti, Carlos Felipe Porfirio oraz Rosjanie Vladimir Mayakovski, David Burliuk, Aleksei Kruchónyj, Velimir Khlébnikov,
- Malarstwo futurystyczne. Giacomo Balla, Umberto Boccioni, Carlo Carrà, Luigi Russolo, Gino Severini, Antonio Sant’Elia czy argentyński Emilio Pettoruti.
- Futurystyczna architektura. Angiolo Mazzoni, Antonio Sant’Elia, Nikolay Diulgheroff.