Zaburzenia węchu (zaburzenia węchu)

Tak jak Zaburzenia zapachu lub Zaburzenia węchu oznacza wszystkie zaburzenia związane ze zmysłem węchu.Może to wpływać zarówno na nadwrażliwość na określone zapachy, jak i na zmniejszoną zdolność węchu.

Co to jest zaburzenie zapachu?

Schematyczne przedstawienie anatomii nosa oraz nerwów węchowych i węchowych. Kliknij, aby powiększyć.

Medycyna zasadniczo wyróżnia trzy rodzaje zaburzeń zapachowych: z jednej strony są pacjenci, którzy są pod tzw. Hiperosmia cierpieć - tak opisuje się nadwrażliwość na określone zapachy.

Jest odwrotnie Hiposmia - przy tym objawie występuje niewrażliwość na określone bodźce. Z kolei w języku technicznym nazywane jest również znacznym ograniczeniem zmysłu powonienia, aż do całkowitej utraty zdolności węchowej Anosmia wyznaczony. Wszystkie te trzy typy zaburzeń zapachowych są ogólnie podsumowane jako ilościowe zaburzenia zapachowe.

Z drugiej strony występują jakościowe zaburzenia węchu - tak opisuje się zmienione postrzeganie zapachu. Pacjenci, którzy cierpią z powodu takich jakościowych zaburzeń, albo dostrzegają zapachy, chociaż ich nie ma, albo postrzegają istniejące zapachy w znacznie zmieniony sposób.

Zaburzenia zapachowe są w Niemczech dość rozpowszechnione - w końcu około 80 000 osób co roku zgłasza się do lekarza z powodu zmienionego zapachu.

przyczyny

Przyczyny zaburzeń zapachowych są zasadniczo podzielone na przyczyny zatokowe i nienaszynowe. Te pierwsze są głównie spowodowane chorobami nosa lub zatok przynosowych. Z drugiej strony, przyczyny niesynunasowe to zwykle uszkodzenie układu węchowego.

Na przykład w przypadku alergii lub polipów często dochodzi do zmiany, a nawet uszkodzenia układu węchowego - tylko w rzadkich przypadkach za zaburzeniami stoi poważna choroba, taka jak guz mózgu. Nawet anatomiczne nieprawidłowości, takie jak krzywa przegroda nosowa lub inne nierówności, mogą prowadzić do ograniczonego lub zmienionego węchu.

Możliwymi przyczynami nieswoistymi dla tego objawu są na przykład skutki uboczne leków, urazy głowy lub kontakt z różnymi czynnikami drażniącymi.

Kobiety w ciąży również często skarżą się na zmniejszoną lub zmienioną zdolność węchową - ale po urodzeniu dziecka objawy te zwykle ustępują samoistnie. Wpływ na zaburzenia zapachu.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na przeziębienie i przekrwienie błony śluzowej nosa

Objawy, dolegliwości i oznaki

Zaburzenie zapachu może powodować różne objawy w zależności od jego rodzaju i nasilenia. Zazwyczaj w dysosmii obserwuje się zauważalny spadek zmysłu węchu. Osoba zainteresowana nie może już wyczuwać pewnych zapachów lub może je postrzegać tylko słabo; niektóre zapachy są często postrzegane jako nieprzyjemne.

Fantosmia wyraża się w fakcie, że wyczuwa się zapachy, których nie ma. W parosmii znajome zapachy są postrzegane inaczej i postrzegane jako nieprzyjemne lub drażniące. Pseudoosmia wiąże się z reinterpretacją zapachów. Ten nieświadomy „fałszywy zapach” zwykle wiąże się z dalszymi dolegliwościami emocjonalnymi.

W przypadku nietolerancji węchowej osoby nią dotknięte reagują bardzo wrażliwie na zapachy, zwykle również o podłożu psychologicznym. W przypadku ilościowego zaburzenia węchu, zapachy działają silniej lub słabiej niż zwykle. W zależności od postaci ilościowe zaburzenie węchu może wiązać się z całkowitą utratą zdolności węchowych lub tolerancją na określone zapachy.

W większości przypadków zmysł powonienia jest znacznie osłabiony, a osoba dotknięta chorobą może znacznie trudniej odczuwać zapachy. Cechą wspólną różnych zaburzeń zapachowych jest to, że po pewnym czasie przestają być postrzegane jako takie. Szybko się do tego przyzwyczajasz, a brak zapachów jest maskowany np. Przez nadmierne przyprawianie potraw czy stosowanie nadmiernych ilości dezodorantu.

kierunek

U wielu pacjentów zaburzenie zapachu ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Jednak w przypadku innych osób konieczne są szczegółowe badania, aby najpierw wyjaśnić dokładne przyczyny.

Leczenie tych pacjentów jest odpowiednio trudne, a zaburzenie zapachu może trwać tygodnie, a nawet miesiące, a nawet stać się chroniczne.

Komplikacje

Samo zaburzenie zapachu nie jest powikłaniem i nie ma negatywnego wpływu na zdrowie pacjenta. Dlatego oczekiwana długość życia nie zmniejsza się z powodu zaburzenia zapachu i nie ma dalszych dolegliwości i powikłań związanych z tą chorobą. Zaburzenie to jednak obniża jakość życia i utrudnia pacjentowi codzienne życie.

Nie można już dłużej cieszyć się jedzeniem i płynami w zwykły sposób. W niebezpiecznych sytuacjach zaburzenie zapachu może w najgorszym przypadku doprowadzić do śmierci, jeśli określonych zagrożeń nie można rozpoznać z powodu braku węchu. Co więcej, zaburzenia zapachu mogą również prowadzić do dolegliwości psychicznych i depresji.

Osoba zainteresowana jest wykluczona społecznie lub wstydzi się swojej choroby. Leczenie zaburzenia zapachu jest możliwe tylko w ograniczonym zakresie. W wielu przypadkach osoba dotknięta chorobą będzie musiała żyć z chorobą przez całe życie. Można jednak przeprowadzić leczenie antybiotykami lub cynkiem. Nie można jednak przewidzieć, czy to się powiedzie. Na oczekiwaną długość życia nie ma wpływu zaburzenie zapachu i nie ulega ona skróceniu.

Kiedy należy iść do lekarza?

W wielu przypadkach w życiu codziennym nie ma większych problemów z zaburzeniami zapachu. Osoby cierpiące na zaburzenia zapachu powinny nadal skonsultować się z lekarzem. Jeśli zmiany są minimalne w bezpośrednim porównaniu z innymi ludźmi, zaleca się wizytę u lekarza w celu ustalenia przyczyny i oceny przebiegu choroby.

Szczegółowe wyjaśnienie choroby i omówienie sygnałów ostrzegawczych są niezbędne, aby uniknąć stanu zagrażającego życiu w życiu codziennym. W przypadku nasilenia się upośledzenia zasięgnąć porady lekarza. W przypadku wystąpienia duszności, przerw w oddychaniu lub obaw, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli lęki powodują zmiany w zachowaniu, występuje wycofanie społeczne lub fobia społeczna, konieczna jest wizyta u lekarza.

Jeśli odczuwasz ból głowy, uczucie ucisku w głowie, katar lub krwawienie z nosa, wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem. Jeśli masz zatkany nos, mowę nosową lub obrzęk nosa, powinieneś udać się do lekarza. Jeśli dana osoba cierpi na zawroty głowy, nudności lub wymioty, potrzebny jest lekarz. W pojedynczych przypadkach pojawia się nagle ostry, zagrażający zdrowiu stan. W takich przypadkach należy wezwać pogotowie ratunkowe, aby nie było zagrożenia życia.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

W celu zagwarantowania skutecznego leczenia lekarz w pierwszej kolejności zapyta pacjenta dokładnie o zakres choroby. Przede wszystkim ważne jest, aby wiedzieć, jak dokładnie objawia się rodzaj zaburzenia zapachu lub czy występują inne dolegliwości, takie jak zaburzenie zmysłu smaku.

Następnie lekarz dokładnie zbada nos, w tym szczelinę węchową i gardło. Testy węchu zazwyczaj dostarczają dokładniejszych informacji o rodzaju zaburzeń zapachowych - część pacjentów wymaga jednak również rozległych badań neurologicznych. Terapia zwykle zależy od przyczyny. Jeśli przyczyną zaburzenia zapachu jest zmiana anatomiczna, na przykład skrzywienie przegrody nosowej, można to łatwo skorygować chirurgicznie.

Z drugiej strony leczenie może być dość trudne. Jeśli choroba ma przyczyny hormonalne, pomocna może być substytucja hormonalna. Popularne są również steroidy, cynk i antybiotyki - zakres, w jakim mogą one naprawdę pomóc w zwalczaniu zaburzeń zapachowych, jest nadal w dużej mierze niezbadany i kontrowersyjny.

Pacjenci mogą uważać się za szczęściarzy, jeśli zaburzenie zapachu samoistnie zniknie w ciągu kilku dni.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w przypadku zaburzeń węchowych lub węchowych zależy od tego, czy jest to przejściowe zaburzenie zmysłu węchowego, czy trwałe zaburzenie węchu, czy też całkowita niewydolność zmysłu węchu.

Węchowa choroba to złożony problem. Ma to lepsze rokowanie, zwłaszcza u osób młodszych. Niestety dotychczasowe podejścia terapeutyczne nie zawsze są skuteczne. Ponadto zaburzenia węchowe związane z wiekiem są tak samo nieuleczalne jak wrodzone zaburzenie węchu. Wiadomo, że około dwie trzecie wszystkich dotkniętych chorobą osób, które doświadczają zaburzeń węchu po infekcji wirusowej, doświadcza samoistnej poprawy. Zaburzenia zapachowe utrzymują się u jednej trzeciej pacjentów.

Prognozy są całkiem dobre, jeśli narkotyki lub zanieczyszczenia spowodowały osłabienie zmysłu węchu. W większości przypadków zaburzenia ustępują po odstawieniu leku. W przypadku narażenia na zanieczyszczenia należy unikać substancji wyzwalającej, aby poprawić rokowanie. Zaburzenia zapachu często występują po ciężkich infekcjach zatokowo-nosowych i chorobach układu oddechowego. Gdy tylko leczenie zacznie działać, objawy w wielu przypadkach ustępują.

Inaczej rzecz się ma, jeśli węch powstała w wyniku urazu głowy lub operacji. W takich przypadkach rokowanie może być pozytywne tylko dla niewielkiej części chorych. Warunki pełnego wyzdrowienia różnią się w zależności od osoby i zależą od przyczyn.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na przeziębienie i przekrwienie błony śluzowej nosa

zapobieganie

Nie ma prawie żadnej bezpośredniej ochrony przed zaburzeniem zapachu. Jeśli jednak już na to cierpisz i znasz dokładną przyczynę, możesz przynajmniej spróbować to powstrzymać. Jeśli na przykład leki wywołują zaburzenia węchu, wskazane jest przejście na inny lek.

Opieka postpenitencjarna

W przypadku zaburzenia zapachu zwykle nie są możliwe bezpośrednie opcje obserwacji. Nie można jednoznacznie przewidzieć, czy zaburzenie zapachu można całkowicie wyleczyć. Przede wszystkim osoby dotknięte chorobą są zależne od leczenia lekarskiego, aby zapobiec dalszym powikłaniom. Sposób leczenia tego zaburzenia zależy w dużej mierze od dokładnej przyczyny.

W niektórych przypadkach do leczenia tego schorzenia można zastosować leki lub antybiotyki. Osoba poszkodowana musi zawsze zapewnić regularne przyjmowanie leku. Rodzice muszą również upewnić się, że ich dzieci regularnie przyjmują leki. Antybiotyków nie należy przyjmować razem z alkoholem, w przeciwnym razie ich działanie zostanie osłabione.

W niektórych przypadkach zaburzenie zapachu znika samoistnie, więc nie jest konieczne żadne bezpośrednie leczenie ani pielęgnacja. Jednak może również wystąpić przez całe życie. Jeśli za zaburzenie zapachu odpowiada jakaś substancja, należy jej oczywiście unikać.

W wielu przypadkach kontakt z innymi osobami dotkniętymi chorobą ma również sens, ponieważ może prowadzić do wymiany przydatnych informacji. To zaburzenie nie ogranicza oczekiwanej długości życia pacjenta.

Możesz to zrobić sam

W życiu codziennym szczególną ostrożność należy zachować przy zaburzeniach węchu. Osoba zainteresowana nie może podjąć szczególnych działań w celu wyleczenia lub złagodzenia objawów. W przypadku osoby chorej należy skupić się na zapobieganiu dalszym dolegliwościom i unikaniu zagrożeń dla zdrowia.

Natychmiast opuścić miejsca, w których można wdychać toksyny. Żywność należy spożywać tylko wtedy, gdy została zakupiona komercyjnie, dlatego można wykluczyć, że jest toksyczna lub niezgodna. Z powodu braku zapachu osoba poszkodowana straciła ważny sygnał ostrzegawczy w przypadku niebezpieczeństwa. W rezultacie żywność za granicą powinna być spożywana tylko po konsultacji i zapewnieniu bezpieczeństwa przez lokalnych ekspertów.

W ten sposób można mieć pewność, że są jadalne. Należy unikać spożywania żywności, której termin przydatności do spożycia minął. Jeśli łańcuch chłodniczy został przerwany w przypadku świeżych produktów mlecznych, mięsa lub wędlin, należy je zawsze usunąć. Nietypowe przebarwienia na żywności również wskazują, że produkt jest niejadalny.

Przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach lub garażach ze spalinami, chemikaliami lub farbami stanowi strefę niebezpieczną, w takich przypadkach pomocna jest osoba towarzysząca, która w odpowiednim czasie może wskazać na możliwe zagrożenie zatruciem. Ponadto wskazane jest noszenie maski na twarz w wymienionych pokojach.