- Czym jest wdzięczność?
- Wdzięczność i dług moralny
- Religijna wizja wdzięczności
- Korzyści z wdzięczności
- Zwroty o wdzięczności
Wyjaśniamy, czym jest wdzięczność, jej korzyści i różnice z długiem moralnym. A także jak jest postrzegana przez różne religie.
Czym jest wdzięczność?
Wdzięczność jest uczuciem emocja w którym inna jest uznawana za świadczenie, które zostało otrzymane, jest otrzymywane lub ma zostać otrzymane. Może być odczuwany w kierunku czegoś konkretnego (kogoś) lub abstrakcyjnego (na przykład życie).
Jednocześnie może być rozumiana jako ogólna postawa wdzięczności w życiu, czyli skłonność do uważania się za szczęściarza za to, co zostało przeżyte i otrzymane, zamiast skupiania się na niezaspokojonych pragnieniach i frustracjach.
Wdzięczność jest przedmiotem badań psychologia, ale zajęła się zainteresowaniem myśli filozoficznej w zakresie etyka i morał, a w szczególności był obecny w doktryna najbardziej zróżnicowanych religie, pochodzący z czasów starożytnych. W ostatnim czasie podjęto nawet próby zrozumienia praktycznych skutków behawioralnych wdzięczności, takich jak zmiana, jaką wprowadza w wdzięczności. relacje osobiste, na przykład.
Wdzięczność i dług moralny
Ważne jest, aby odróżnić wdzięczność od długu moralnego, to znaczy poczucia, że jesteś komuś oddany za coś, co zostało otrzymane, lub że „jesteś winien przysługę” komuś innemu. W tym drugim przypadku chodzi bardziej o spłatę otrzymanej pomocy, „oddanie jej” lub spłatę długu, wrażenia, które zwykle w ogóle nie kojarzą się z wdzięcznością.
W rzeczywistości wdzięczność zwykle bierze się z bezinteresowności pomocy, z hojności drugiej osoby, a poczucie długu może nawet uniemożliwić przyjęcie pewnej pomocy, tylko dlatego, że nie czuje się zobowiązany do jej późniejszej spłaty. Wdzięczność zwykle poprawia relacje między dawcą a odbiorcą.
Religijna wizja wdzięczności
Wdzięczność jest elementem obecnym w wielkich religiach monoteiści, w którym modlitwa i śpiew mają za zadanie nie tylko błagać Boga o pomoc i opiekę, ale także dziękować Mu za życie i wszystko, co otrzymaliśmy. To umieszcza wiernych w relacji wdzięczności z boskością, którą można rozumieć na różne sposoby w zależności od każdej religii:
- Według niego judaizm, wdzięczność musi być istotną częścią życia wierzącego, ponieważ wszystko pochodzi od Boga i większość wielkich modlitw (takich jak Szema Izrael) składają się z wyraźnych formuł wdzięczności dla wszechmocnego i surowego boga. Ortodoksyjny Żyd przez cały dzień będzie dawał Bogu ponad sto podziękowań dziennie poprzez krótkie błogosławieństwa zwane berakhoty.
- Według niego chrześcijaństwowdzięczność powinna być „podstawową postawą chrześcijańską”, jak mówi Marcin Luter (1483-1546), zwłaszcza że chrześcijański Bóg jest hojny i kochający, który zajmuje się każdym człowiekiem w sposób osobisty i indywidualny. Tak więc wdzięczność chrześcijańska jest nie tylko skierowana do Boga, ale usiłuje się ją odtworzyć w przeprowadzić codzienne życie wiernych poprzez ich czyny i czyny.
- Według niego islamMuzułmanie mają być nieustannie i nieustannie wdzięczni w swoim życiu, gdyż – zgodnie z nauką Koranu – tylko wtedy zostaną nagrodzeni wielkimi przyjemnościami (Rozdział 14). Tradycyjne powiedzenia muzułmańskie stawiają wdzięcznych na czele tych, którzy zostali wezwani przez Boga do raju, a filar praktyki islamskiej, pięciokrotne wezwanie do modlitwy w ciągu dnia, opiera się na okazywaniu Bogu wdzięczności jego wyznawcom.
Korzyści z wdzięczności
Wyrażanie wdzięczności pomaga mieć bardziej pozytywne nastawienie i poprawia jakość życia.
Wiele mówi się w ostatnim czasie o pozytywnym wpływie wdzięczności na nasze życie, zarówno z punktu widzenia duchowego, emocjonalnego, jak i neurologicznego czy fizjologicznego. Różne doświadczenia naukowe zostały wykorzystane w praktyce, aby ustalić, czy rzeczywiście istnieje związek między występowaniem tego uczucia a jakość życia, a według różnych źródeł wyniki mogą być obiecujące.
Wśród korzyści, jakie przypisuje się praktykowaniu wdzięczności (czyli przyjmowaniu postawy wdzięczności w życiu), są:
- Wyższe poziomy szczęście codzienność, lepsze radzenie sobie z innymi oraz bardziej przyjazne i mniej pesymistyczne usposobienie życia.
- Wyższe marże rozwoju osobistego, z odporność i wzrost w obliczu okoliczności, a także łatwiejszą akceptację siebie i lepszą dyspozycję do zmian.
- Lepsze usposobienie do odpoczynku i snu, a co za tym idzie mniejsze obciążenie fizyczne i psychiczne organizmu.
- Niższy poziom stresu i lepsze zarządzanie emocjami, co wpływa na lepsze wskaźniki ciśnienia krwi.
- Bardziej pozytywne nastawienie do wyzwań życiowych, co przyczynia się do osobowość bardziej elastyczne i mniej egzystencjalne cierpienie.
Zwroty o wdzięczności
Niektóre znane cytaty dotyczące wdzięczności to:
- „Zawsze hojnie odwzajemniaj się swoim dobroczyńcom i przez roztropność trzymaj się z daleka od niegodziwych, którzy insynuują złe uczynki” – Ezop (ok. 600-ok. 564 pne), starożytny grecki bajkopisarz.
- „Dzięki nazywane są też / trzy piękne siostry, / że jedna daje, druga otrzymuje, jeszcze raz dzięki” - Bartolomé Cairasco de Figueroa (1538-1610), kanaryjski poeta i dramaturg.
- „Wdzięczność to najpiękniejszy kwiat, jaki wyrasta z duszy” – Henry Ward Beecher (1813-1887), amerykański duchowny.
- „Wdzięczność jest wspomnieniem serca” – Joseph Wood Krutch (1893-1970), amerykański pisarz i przyrodnik.
- „Wy, którzy otrzymują, nie bierzcie na siebie ciężaru wdzięczności, jeśli nie chcecie nakładać jarzma na siebie i na tego, kto wam daje” – Khalil Gibran (1883-1931), libański malarz i poeta.
- „Często przyjmujemy za pewnik rzeczy, które najbardziej zasługują na naszą wdzięczność” – Cynthia Ozick (1928-), żydowsko-amerykańska powieściopisarka i eseistka.
- "To, co oddziela przywilej od prawa, to wdzięczność" - Brené Brown (1965-), amerykański pisarz.