Plik kapilarny to najlepsze ludzkie naczynie krwionośne. Jest niezbędna do dostarczania składników odżywczych i tlenu do narządów i ważnej części krwiobiegu.
Co to są naczynia włosowate?
Plik kapilarny jest najmniejszym ludzkim naczyniem krwionośnym i przyczynia się do tzw. mikrokrążenia. Grubość wewnętrznej warstwy ściany to tylko jedna komórka.
Te mikronaczynia mają średnicę 5 - 10 μm i łączą tętnice z żyłami i zapewniają wymianę wody, tlenu, dwutlenku węgla i wielu innych składników odżywczych i odpadów chemicznych między krwią a otaczającą ją tkanką. Podczas rozwoju embrionalnego nowe naczynia włosowate powstają w wyniku waskulogenezy, procesu tworzenia się naczyń krwionośnych, w którym powstają nowe komórki śródbłonka i rozszerzają się do kanałów naczyniowych.
Z kolei termin angiogeneza oznacza tworzenie się nowych naczyń włosowatych poprzez procesy kiełkowania lub rozszczepiania z już wcześniej uformowanych naczyń krwionośnych.
Anatomia i budowa
Krew przepływa przez tętnice z dala od serca. Te rozgałęziają się i zwężają dalej do tętniczek, a w dalszym etapie do naczyń włosowatych.
Po przejściu krwi przez ten etap krążenia, przepływa z naczyń włosowatych przez rozszerzone żyłki do żył iz nimi z powrotem do serca. Kapilary nie działają samodzielnie. Łóżko kapilarne to spleciona sieć naczyń włosowatych, które zaopatrują pojedynczy narząd. Im silniejszy metabolizm komórek narządów, tym więcej naczyń włosowatych jest potrzebnych do dostarczania składników odżywczych i usuwania produktów przemiany materii.
Łóżko kapilarne może składać się z dwóch różnych naczyń: prawdziwych naczyń włosowatych, które są odpowiedzialne za faktyczną wymianę między komórkami i krążenie. Ponadto w łożysku kapilarnym znajduje się przeciek naczyniowy, czyli krótkie naczynie, które łączy żyłkę bezpośrednio z tętniczką.
Funkcja i zadania
Kapilary działają w pewnym sensie jako forma komunikacji między tętnicami i żyłami. Ale są to również małe naczynia krwionośne, które transportują krew i zaopatrują różne narządy.
Sieć naczyń włosowatych, która odpowiada za zaopatrzenie poszczególnych narządów, nazywana jest łóżkiem kapilarnym. W ludzkim ciele jest ich niezliczona ilość. Dostarczają organom aminokwasy, białka i co najważniejsze: tlen. Bez której narządy nie mogłyby spełniać swoich zadań ani przetrwać. Oprócz funkcji dostarczania niezbędnych składników odżywczych przez krew, naczynia włosowate działają również jako urządzenia do usuwania produktów ubocznych produkcji organicznej.
Odpady te są przez nie wchłaniane i przekazywane do usunięcia z organizmu. Ilość naczyń włosowatych w ludzkim ciele jest imponująca. Gdybyś mógł umieścić długość wszystkich naczyń włosowatych w ciele dorosłego człowieka, pokonałbyś 40000 kilometrów. Kapilary i ich udział w metabolizmie są niezbędne dla zdrowia i egzystencji organizmu ludzkiego.
Choroby i dolegliwości
Wyraźną, ale raczej kosmetyczną dolegliwością związaną z naczynkami jest zaczerwienienie skóry, które pojawia się, gdy naczynia włosowate są uszkodzone. Zaczerwienienie twarzy jest bardzo częste, głównie na policzkach lub nosie.
Zwykle dzieje się tak przez zbyt szybkie zwężenie i / lub poszerzenie naczyń, co ostatecznie prowadzi do pęknięć ścian naczynia. Cienka i wrażliwa skóra jest szczególnie podatna na takie reakcje. Zewnętrzne okoliczności, których można uniknąć, aby powstrzymać te objawy, to: gorące otoczenie; silny wiatr w twarz; długa, intensywna ekspozycja na słońce; szybka zmiana temperatury; Ściskanie i ściskanie skóry.
Niektóre pieprzyki można również przypisać takim przebarwieniom pod skórą. Nie ma zagrożenia dla zdrowia. Ale jeśli zaczerwienienie można znaleźć na widocznych częściach ciała, można je leczyć laseroterapią.
Zespół przesiąkania naczyń włosowatych jest jedną z znacznie poważniejszych chorób, które dotykają naczynia włosowate. Z powodu niewytłumaczalnych zmian w ścianach naczyń włosowatych, zwiększone osocze krwi nagle ucieka i przenika do otaczającej tkanki mięśniowej lub innych jam ciała.
Nieleczone skutki te spowodują gwałtowny spadek ciśnienia krwi, a następnie niewydolność narządów i śmierć. Zespół przesiąkania włośniczek jest niezwykle rzadką chorobą. Do 2002 r. Udokumentowano tylko około 60 przypadków.
