zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, które są również nazywane Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa lub choroba Bechterewa znana jest choroba reumatyczna o przebiegu przewlekłym. Choroba Bechterewa dotyczy głównie stawów, zwłaszcza kręgosłupa.

Co to jest choroba Bechterewa?

zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa lub Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i choroba Bechterewa zwana, to przewlekła zapalna choroba reumatyczna, która dotyka głównie stawów.

Przede wszystkim zaatakowane są stawy kręgosłupa, które w miarę postępu choroby coraz bardziej sztywnieją.

Ponadto zmiany zapalne występują w ścięgnach, oczach, dużych stawach i mięśniu sercowym, ponieważ we krwi nie ma czynników reumatoidalnych. Rzadko dotyczy to narządów wewnętrznych.

przyczyny

Przyczyna zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa to zaburzona współzależność między wpływami środowiska a składem genetycznym. Dziedziczna cecha HLA-B27 występuje u około 95 procent osób dotkniętych chorobą, co prowadzi do wadliwej reakcji immunologicznej, a tym samym sprzyja rozwojowi przewlekłego zapalenia.

Ta dziedziczna cecha wskazuje, że przyczyna choroby jest częściowo dziedziczna. Ponadto dziedziczna cecha HLA-B27 może powodować, że ludzki układ odpornościowy radzi sobie z normalnymi zarazkami flory jelitowej w taki sposób, że prowadzi to również do przewlekłego zapalenia.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Głównymi objawami zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa są głęboki ból pleców, sztywność poranna i ból nocny. Jeśli te objawy utrzymują się przez co najmniej trzy miesiące, jest to niewątpliwy znak, że występuje zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. W ciągu dnia ciało znów staje się bardziej elastyczne. Objawy ulegają poprawie, zwłaszcza podczas ćwiczeń.

W przeciwieństwie do tego, gdy pacjent odpoczywa, ból i sztywność ponownie się nasilają. Ból występuje głównie w dolnej części kręgosłupa i promieniuje na pośladki i uda. Wczesnymi objawami zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa mogą być takie nietypowe objawy, jak sporadyczne bóle pięt, bioder, kolan lub ramion.

Ponadto we wczesnych stadiach może wystąpić zmęczenie, ból podczas kichania lub kaszlu oraz utrata masy ciała. Możliwe jest również zapalenie kaletki i inne choroby ścięgien. Choroba Bechterewa występuje epizodycznie. Pomiędzy napadami pacjent jest prawie wolny od objawów. Postawa osób dotkniętych chorobą zazwyczaj zmienia się w czasie z powodu skrzywienia kręgosłupa piersiowego (garbów) i jednoczesnego spłaszczenia kręgosłupa lędźwiowego.

Z biegiem czasu bolesne ograniczenia ruchu mogą wpływać na stawy biodrowe i kolanowe, a także barki i łokcie. U mniejszego odsetka pacjentów pojawiają się arytmie, zaburzenia widzenia lub niewydolność nerek. Rzadziej występuje zapalenie głównej tętnicy lub inne choroby układu krążenia. Podejrzewa się również, że niektóre infekcje jelit lub dróg moczowych są związane z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa.

Przebieg choroby

Przebieg zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest bardzo niespójny. W niektórych przypadkach może dojść do zajęcia narządów wewnętrznych, stawów lub kończyn, aw niektórych przypadkach choroba objawia się tylko w okolicy kręgosłupa.

W niektórych przypadkach dominuje ból zapalny, który pojawia się w napadach przez wiele lat. Z drugiej strony w innych przypadkach nacisk kładzie się na usztywnienie kręgosłupa, które postępuje coraz bardziej w pierwszych 30 latach. Jednak całkowita sztywność kręgosłupa i niepełnosprawność w wyniku choroby są rzadkie.

Jeśli jednak choroba ma ciężki przebieg, może prowadzić do uszkodzenia narządów i stawów, a tym samym trwałego ograniczenia ruchu. Na przykład zapalenie stawów w stawie biodrowym może zniszczyć staw i wymagać wymiany biodra. Choroba Bechterewa nie jest obecnie uleczalna, ale na jej przebieg można wpłynąć poprzez odpowiednią terapię.

Komplikacje

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa powoduje przede wszystkim silny ból w plecach pacjenta. Ten ból może nadal rozprzestrzeniać się na inne części ciała i powodować silny ból. Szczególnie w nocy ból w spoczynku może prowadzić do poważnych problemów ze snem lub zaburzeń snu. Mają one ogromny wpływ na jakość życia i prowadzą do podrażnienia pacjenta.

Ogólnie uporczywy ból może prowadzić do dyskomfortu psychicznego i depresji. Podobnie usztywnia się plecy pacjenta, przez co występują ograniczenia w ruchu i uprawianiu różnych sportów. Nierzadko zdarzają się również problemy z sercem i przyspieszone bicie serca.

Dolegliwości serca zwykle mają negatywny wpływ na długość życia pacjenta i mogą go znacznie skrócić. Biodra mogą również zostać nieodwracalnie uszkodzone bez leczenia. Leczenie zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa odbywa się poprzez przyjmowanie różnych leków oraz poprzez wdrażanie fizjoterapii. Zwykle nie ma żadnych komplikacji. Jednak nie wszystkie skargi można ograniczyć w każdym przypadku.

Kiedy należy iść do lekarza?

Ból pleców lub dyskomfort w stawach należy zgłosić lekarzowi, gdy tylko nasilą się lub utrzymują się przez kilka dni. Jeśli objawy nie zostały wywołane przez fizyczne przeciążenie, istnieje powód do niepokoju.

Jeśli nie można już sprostać codziennym wymaganiom lub zwykłym zajęciom sportowym, należy skonsultować się z lekarzem. Utrata masy ciała, objawy grypopodobne, takie jak kaszel lub katar oraz zwiększone zmęczenie powinny zostać zbadane przez lekarza.Jeśli ruchliwość jest ograniczona, poranna sztywność lub jeśli dana osoba budzi się w nocy z powodu bólu, potrzebny jest lekarz.

Wewnętrzny niepokój, uczucie ciężkości lub pogorszone samopoczucie wskazują na pogorszenie stanu zdrowia. Wizyta u lekarza jest konieczna, aby postawić diagnozę i opracować plan leczenia. Ból pięt, kolan lub bioder jest charakterystyczny dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Nieprawidłowości na odcinku od kręgosłupa do barku powinny być leczone przez lekarza. Jeżeli dana osoba odczuje złagodzenie dyskomfortu w ruchu i nasilenie bólu w pozycji spoczynkowej, wskazana jest wizyta u lekarza. Pochylona postawa, zaburzenia widzenia i rytm serca to znaki ostrzegawcze organizmu. Jeśli odczuwasz dyskomfort podczas oddawania moczu, pojawia się stan zapalny i wewnętrzny niepokój, konieczna jest wizyta u lekarza.

Leczenie i terapia

Pierwsza wskazówka do zdiagnozowania zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest typowym bólem krzyża. Dodatkowe objawy, takie jak zapalenie przedniej komory oka i tęczówki, mogą potwierdzać to podejrzenie.

W diagnostyce szczególnie ważne jest wykrycie zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych. W tym celu lekarz bada „objaw Menella”, który wskazuje na stan zapalny stawów krzyżowo-biodrowych. Zdjęcia rentgenowskie i rezonans magnetyczny mogą również potwierdzić rozpoznanie zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Terapia zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa ma na celu przede wszystkim zwalczanie bólu i utrzymanie ruchomości kręgosłupa. Niezbędna jest tu regularna fizjoterapia. Pomocne może być również leczenie stacjonarne w odpowiedniej poradni reumatyzmu. Ponadto stosuje się terapię lekową niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Ponadto jako podstawowy lek wpływający na przebieg choroby dodaje się sulfasalazynę lub metotreksat.

W przypadku bardzo aktywnej postaci choroby Bechterów można zastosować terapię lekową substancją przekaźnikową TNF-alfa sprzyjającą stanom zapalnym. Ten biologiczny inhibitor może zmniejszać aktywność choroby, a tym samym opóźniać lub nawet zapobiegać jej postępowi. Z drugiej strony operacja jest rzadko stosowana i tylko wtedy, gdy na staw biodrowy występuje stan zapalny i konieczny jest sztuczny staw biodrowy.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie może być bardzo różne u osób dotkniętych chorobą, ponieważ istnieją znaczne różnice w nasileniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Jednak bardzo pozytywny wpływ na przebieg może mieć aktywna współpraca pacjenta. Około 80 procent pacjentów jest nadal w stanie pracować pomimo choroby, nawet jeśli ich mobilność jest często nieco ograniczona. Jednak średnio u 10 do 20 procent pacjentów przebieg jest tak ciężki, że stopniowo staje się sztywny. Może to ostatecznie doprowadzić do poważnej, długotrwałej niepełnosprawności.

Choroba Choroba Bechterewa może jednak w dowolnym momencie całkowicie ustać. Jeśli choroba pojawi się wcześnie u osób dotkniętych chorobą, to znaczy przed 18. rokiem życia, ogólne rokowanie u tych pacjentów jest znacznie gorsze. Niekorzystna jest również nieskuteczność preparatów NLPZ i silne usztywnienie chorego kręgosłupa w niekorzystnej pozycji, a także zajęcie stawu biodrowego.

Ogólnie choroba jest często łagodniejsza u dotkniętych nią kobiet. Rzadziej też u nich występuje usztywnienie kręgosłupa. Wpływ choroby na długość życia nie jest jasny. Jednak według niektórych badań oczekiwana długość życia ulega skróceniu. Zgony wynikają z niedomykalności aorty, niewydolności oddechowej, urazów rdzenia kręgowego lub skutków ubocznych terapii.

Opieka postpenitencjarna

Dalsza opieka nad chorymi jest bezpośrednio związana z czynnikami: bólem, mobilnością i stanem zapalnym. Opieka przez całe życie opiera się zatem na filarach przestrzegania zaleceń lekarskich, dostosowania stylu życia i fizjoterapii. Chociaż w okresach bez nawrotów chęć jest zwykle bardzo duża, w przypadku ostrego zapalenia często ulega zmniejszeniu. Dlatego niezbędna jest opieka kontrolna między zaostrzeniami.

Leczenie farmakologiczne w opiece pooperacyjnej polega przede wszystkim na stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które łagodzą ból, utrzymują ruchliwość, a tym samym poprawiają poczucie życia. Jednak wiele NLPZ może powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe i wymagać dalszego leczenia. W zaawansowanych stadiach lekarze stosują również sulfasalazynę lub blokery TNF-alfa w celu złagodzenia objawów choroby. Wszystkie te leki należy przyjmować oddzielnie io różnych porach dnia. Przestrzeganie zaleceń lekarskich jest niezwykle ważne i kluczowe dla postępu choroby.

Ogromny wpływ na przebieg choroby Bechterewa może mieć również zdrowy styl życia. Różne badania wykazały, że sporty takie jak chodzenie, joga, jazda na rowerze lub gimnastyka są korzystne dla dobrego samopoczucia. Ponieważ wzmacniane są nie tylko mięśnie i ścięgna osób dotkniętych chorobą.

Te delikatne i równe ruchy delikatnie rozciągają stawy, wzbogacają je śluzem sonialnym i pomagają wyprostować kręgosłup. Aby zapobiec szybkiemu postępowi choroby, osoby dotknięte chorobą powinny oprócz ćwiczeń zmienić dietę. Ponieważ szczególnie kwas arachidonowy, który gromadzi się w mięsie, sprzyja stanom zapalnym i sprzyja nawrotom chorób.

Możesz to zrobić sam

Osoby cierpiące na chorobę Bechterewa mogą przeciwdziałać rozwojowi choroby poprzez własne zachowanie. Obejmuje to codzienny wysiłek, aby utrzymać jak najbardziej wyprostowaną postawę. Pozytywne, pewne siebie podejście do życia sprzyja postawie „nie chcąc się schylać”. Mając tę ​​świadomość, można dokonywać ciągłych pomocnych korekt postawy.

Trening mięśni i gimnastyczne ćwiczenia rozciągające są korzystne dla poprawy ruchu i postawy. Zaleca się również sporty wytrzymałościowe, aby wzmocnić wytrzymałość i zdolność oddychania. Należy również unikać wygiętych pleców podczas siedzenia w pracy lub w czasie wolnym, nawet jeśli wiąże się to z wysiłkiem. Należy unikać miękkich, niskich foteli. Podczas jazdy klin w siedzeniu lub odpowiednia poduszka na plecach mogą podtrzymywać pożądaną postawę.

Ograniczona elastyczność kręgosłupa może powodować problemy podczas chodzenia po twardej powierzchni, takiej jak smoła, kamień lub beton. Noszenie butów ze sprężystymi podeszwami lub amortyzującymi wkładkami i elastycznymi obcasami zmniejsza dyskomfort. W żadnym wypadku łóżko nie powinno mieć miękkiego materaca.

Jeśli to możliwe, rozluźnij kręgosłup, kiedy kładziesz się w porze lunchu i ponownie wyprostuj się. Nawet w pozycji leżącej upewnij się, że kręgosłup jest tak prosty, jak to tylko możliwe. We wszystkich dziedzinach życia codziennego należy unikać postaw odciążających. Sensowny jest również rozsądny styl życia ze zdrową, zbilansowaną dietą.